Αθήνα, λίγο πριν ξεσπάσει ένα σύστημα κοκτέιλ πολυκυτταρικών καταιγίδων που για τρεις ώρες και δεκατέσσερα λεπτά θα μεταμορφώσουν το κέντρο της πρωτεύουσας σε υγρή δίνη. Προειδοποιητικός ήταν βέβαια ο ουρανός, σκοταδόχρωμος και σεκλετιασμένος, μαρτυρούσε πως τόνοι από σταγόνες θα έλουζαν τους ανθρώπους. Που ούτως ή άλλως, σκοταδιασμένοι, μπερδεμένοι και χαμένοι σαν απολωλότα μπαφιασμένα σύννεφα ήταν κι αυτοί, είχαν τα «δικά τους» ψυχομετεωρολογικά να τους άγουν και να τους φέρουν, να τους τυραννούν και να τους βολοδέρνουν. Οι ήρωες του Σταμάτη στο «Βιβλίο της Βροχής» είναι πολλοί. Σαν παρουσίες αλλά και πολύ όπως… μπερδεμένοι. Η Μυρτώ, ένα μελαγχολικό ανήλικο γκοθάκι, τέρμα βουτηγμένο στην εφηβική κατάθλιψη. Ο Τζιμ από το Λάγκος, μετανάστης και πούσερμαν κάνναβης, συγκάτοικος με τον Κούδρο Νταράν, έξι μήνες καθαρό από το αλκοόλ και με γυναίκα και παιδί να τον προσμένουν εκείνη τη μέρα που ο ουρανός άνοιξε την πύλη κι όλα πνίγηκαν από το νερό. Ο Τάσος, χωριατάκι με όνειρα πως από τα Fame Story, τα Voice και τα X-Factor θα ξεκινήσει η κατάκτηση του κόσμου, και γι' αυτό προετοιμάζεται σκληρά για την οντισιόν. Η Χαρά που σπουδάζει Ιατρική, σώμα και νυστέρια. Ο Νίκος, ιδιωτικός υπάλληλος που γαμεί μόνο στα μπουρδέλα ή στα όνειρά του την Τζίνα Τζέιμσον, κάργα μοναχικός, προβληματικός και στερημένος από αγάπη και επαφή. Το γηραιό ζεύγος των Ηλία και Ναυσικάς, με εγκεφαλικά, κιρσούς και αρχόμενο Αλτσχάιμερ να στοιχειώνουν το γάμο τους. Ο γιάπης Άρης, μικρομεσαίο στέλεχος σε χρηματιστηριακή εταιρία, παντρεμένος με τη βιβλιοατζέντισσα Αθηνά, που την κορτάρει ο ευπώλητος συγγραφέας κύριος Βασιλείου. Η αποτραβηγμένη ηθοποιός και πρώην ντίβα Ιόλη Χαρίση, που μιλά με λίγους, τη χελώνα στο μπαλκόνι της και τον Θέμη το θυρωρό της.
Όπως ο Ρόμπερτ Άλτμαν στα «Στιγμιότυπα», έτσι κι ο Αλέξης Σταμάτης, με σπουδές στον κινηματογράφο, ξεδιπλώνει έναν καμβά προσωπικοτήτων-προσώπων που υπό τις μελλούμενες συνθήκες, τα σημάδια της καταρρακτώδους βροχής του πρώτου μέρους δηλαδή, αλλά και αργότερα, όταν τόνοι νερού αρχίσουν να πέφτουν, θα ζήσουν ζωές που άθελα ή ηθελημένα θα περιπλεχθούν. Από τύχη και σύμπτωση θα αγαπηθούν ή θα πονέσουν, θα παρεκτραπούν και θα τα χάσουν ή θα κερδίσουν ανέλπιστα αλλά και νομοτελειακά. Ένα παιχνίδι, μια σχέση, ένα παιδί, μιας και μεταφυσικά θαρρείς εκεί έξω στο σύμπαν-άστυ μια δύναμη δεν αφήνει τους ανθρώπους από το μάτι της. Με μια έξοχη ανάλυση-ψυχογράφημα των ηρώων του, πριν τους ξαμολήσει στον υδάτινο λαβύρινθο, ώστε να τρέξει και να ολοκληρωθεί η ιστορία, στακάτη, συμπτυγμένη και ζουμερή, καθώς με θεατρικό κώδικα-σκανάρισμα του προφίλ τους που ο συγγραφέας το φιλοτεχνεί μίνιμαλ σε λέξεις μα μάξιμαλ σε ψυχομετρικές παραμέτρους και συμβάντα, ο Σταμάτης καταφέρνει να αποδώσει ένα μυθιστόρημα για χιμαιρικές ιδιοσυγκρασίες και όνειρα, που στο τέλος... τι; Δικαιώνονται; Τσαλαπατιούνται; Εξιλεώνονται ή βουτούν περισσότερο στη γλίτσα και τη λάσπη της πραγματικής ζωής και τούτου του δολοπλόκου ουρανού πάνω από τα κεφάλια τους; Δεν χαλώ το σασπένς, δεν προδίδω τα όνειρα. Γιατί αυτό είναι το «Βιβλίο της Βροχής». Ένα αστικό ιδιοσυγκρασιακό υπαρξιστικό νουάρ, που όταν οι σταγόνες σταματήσουν, δεν θα βρει κανέναν από τους παραπάνω ανθρώπους να τελεί υπό τη συνθήκη του πριν, αφού ο συγγραφέας τους χαρίζει ένα ολοζώντανο, ελπιδοφόρο και παρηγορητικό μετά. Και αν όχι σε όλους, αφού η ζωή δεν είναι χολιγουντιανή χαπιέντα, μωρό μου, τουλάχιστον σε κάποιους. Ποιους; Μα αυτούς που θα το διαβάσεις και θα τους αναγνωρίσεις.
«Το βιβλίο της βροχής» του Αλέξη Σταμάτη κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
8°
