Ο 53χρονος Φλαμανδός εικαστικός, συγγραφέας, σκηνοθέτης, χορογράφος και σκηνογράφος επισκέπτεται το «Παλλάς» με το έργο του «Προμηθέας Τοπίο ΙΙ», ένα εμπρηστικό ποιητικό κείμενο με άξονα το μύθο του Προμηθέα, και συνθέτει το δικό του ανατρεπτικό και ποιητικό αλφαβητάρι ζωής.
Αποτυχίες: Είμαι ο Αυτοκράτορας της Ήττας. 1*
Απουσία: Η απουσία επικοινωνίας είναι μερικές φορές καλή για την τέχνη. Μερικά έργα τέχνης θέλουν την ησυχία τους, προτιμούν τη μοναξιά.
Απολαμβάνω: Την αναρχία της αγάπης.
Ανησυχώ: Πώς θα καταφέρουμε να νικήσουμε το μεγαλύτερο εχθρό στην κοινωνία μας: τον κυνισμό.
Ελλάδα: Η χώρα του Pharma-com. Του φαρμάκου που μπορεί να σε θεραπεύσει ή να σε δηλητηριάσει – όπως, άλλωστε, όλα τα θεατρικά μου κείμενα και παραγωγές.
Ευρώπη: Όταν σκέφτομαι τι είναι η Ευρώπη, σκέφτομαι πολλές και διαφορετικές, πλούσιες και με βαθιές ρίζες κουλτούρες. Αυτή η σκέψη καθιστά την Ευρώπη στη φαντασία μου πιο ενδιαφέρουσα και πιο έντονη από τη βορειοαμερικανική ήπειρο.
Ελπίδα: Ναι, αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι της Ομορφιάς. Η ελπίδα πάντα ακυρώνει τον κυνισμό.
Ζηλεύω: Με ένα θετικό τρόπο, ζηλεύω τους Jeronimus Bosch, Pieter Paul Rubens, Tadeuz Kantor, Thierry De Cordier, Luc Tuymans, Berlinde de Bruyckere, Romeo Castelluci και Jan Lauwers. Αυτοί είναι μερικοί εικαστικοί και θεατρικοί καλλιτέχνες των οποίων τη δουλειά σέβομαι.
Θάνατος: Έχω πέσει σε κώμα δύο φορές στη ζωή μου. Επομένως, όλη μου η δουλειά –τα εικαστικά έργα μου, τα κείμενά μου, οι θεατρικές παραγωγές μου– συνδέεται με την ιδέα τού να ζεις σε ένα μεταθανάτιο στάδιο της ζωής.
Καπιταλισμός: Ένα ωραίο οικονομικό σύστημα που χρειάζεται μια γερή ενέσιμη δόση πνευματικών αξιών.
Κρίση: Ενίοτε χρήσιμη, καθώς βοηθά να ξεφορτωθούμε τις μετριότητες στο χώρο του πολιτισμού που δεν δημιουργούν μέσα από μια βαθιά τους ανάγκη.
Ματαιοδοξία: Όταν νομίζω ότι είμαι κωμικός, όταν νιώθω ότι είμαι τραγικός.
Μοναχικότητα: Ο μόνος δρόμος που μπορεί να πάρει ένας καλλιτέχνης.
Νύχτα: Η δική μου ώρα, όταν γίνομαι ένα με το απαγορευμένο, το χυδαίο, το σκοτεινό, το μυστηριώδες.
Προμηθέας: Η φιγούρα του μπορεί να είναι μια μεταφορά για την ποιότητα του καλλιτέχνη. Όπως εγώ έκλεψα «φωτιά» (πάθος, ρίσκο, ανατροπή, δημιουργικότητα) από άλλους μεγάλους καλλιτέχνες, θα ήθελα να μετα-δώσω «φωτιά» (πάθος, ρίσκο, ανατροπή, δημιουργικότητα) στη νεότερη γενιά.
Περήφανος: Για τη φανταστική και έξοχη ομάδα ηθοποιών και χορευτών μου. Είναι όλοι τους καλλιτέχνες του 21ου αιώνα. Είναι όλοι τους Μαχητές της Ομορφιάς.
Παρένθεση: Όλη μου η δουλειά έχει να κάνει με την (απόμακρη) οικειότητα.
Παιδική ηλικία: Σου παίρνει πραγματικά μια ολόκληρη ζωή για να γίνεις «νεαρός καλλιτέχνης».
Πίστη: Πιστεύω στο μοντέλο του Χριστού και πιστεύω στη δύναμη και την ισχύ της Ομορφιάς.
Ρίσκα: Εδώ και 30 χρόνια επιλέγω συστηματικά την ιδέα της έρευνας. Και η έρευνα είναι συνώνυμη του να παίρνεις ρίσκα.
Συνήθειες: Κάθε βράδυ γράφω και ζωγραφίζω. Για να ηρεμήσω, για να σκεφτώ, για να εκφραστώ, για να προετοιμαστώ για το πεδίο μάχης της αγάπης.
Σιωπή: Ο ήχος της δεν είναι τελικά υπερεκτιμημένος όταν μπορώ να ακούσω τις στάλες ιδρώτα των Μαχητών μου της Ομορφιάς που πέφτουν πάνω στη σκηνή.
Σημείο μηδέν: Όταν γίνομαι ένα με το έργο που δημιουργώ – σαν ένας σύγχρονος μυστικιστής. Όταν αγγίζω το ανυπέρβλητο σημείο της ευτυχίας – που διαρκεί μόνο ένα φλαμανδικό δευτερόλεπτο.
Φόβοι: Ένα θετικό κίνητρο για δημιουργία.
Χρήματα: Η μητέρα μου πάντα μου δίδασκε ότι είναι πιο όμορφο να ανταλλάσεις λέξεις και ιδέες παρά χρήματα.
Ψέματα: Πιστεύω στο ψέμα της φαντασίας.
Ώρα για: …Αμφισβήτηση και περισυλλογή. Η πιο ουσιαστική στιγμή για έναν καλλιτέχνη.
1* Από θεατρικό του κείμενο, το 1992.
2* Από θεατρικό του κείμενο, το 1988.
«Προμηθέας Τοπίο ΙΙ» του Jan Fabre στις 18-19/11, στο «Παλλάς» (Βουκουρεστίου 5, 210 3213.100). Κρατήσεις εισιτηρίων: με πιστωτική κάρτα (210 8108.181), μέσω internet (www.ellthea.gr & www.tickethour.com). € 30-70.
Μια συζήτηση για το έργο «Ολική Άμεση Συλλογική Επικείμενη Επίγεια Σωτηρία», τις υπαρξιακές και κοινωνικές αφετηρίες που τροφοδοτούν το καλλιτεχνικό του όραμα, το θέατρο και την κοινωνία
Εκατό χιλιάδες ευρώ τώρα ή ένα εκατομμύριο σε δέκα χρόνια; Εσύ τι θα επέλεγες; Πόσο κοστίζουν οι αρχές μας; Μπορεί μια απλή ερώτηση να διαλύσει μια σχέση;
Το αλληγορικό παραμύθι του βραβευμένου Γιάννη Ξανθούλη είναι ένας ύμνος για την αγάπη, την ισότητα, την ελευθερία, τη διαφορετικότητα και τον σεβασμό στο περιβάλλον.
13°
