Μουσικη

«Τι στην ευχή συνέβη πάλι»: Οι Βρετανοί ψάχνουν τον λόγο που η χώρα «πάτωσε» ξανά στην Eurovision

H χώρα κατέλαβε την 19η θέση

62224-137655.jpg
Newsroom
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
«Τι στην ευχή συνέβη πάλι»: Οι Βρετανοί ψάχνουν τον λόγο που η χώρα «πάτωσε» ξανά στην Eurovision
© screenshot/youtube

Οι Βρετανοί ψάχνουν τον λόγο που η χώρα «πάτωσε» ξανά στην Eurovision

Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, η Bρετανία απέτυχε παταγωδώς στον διαγωνισμό της Eurovision, καταλαμβάνοντας την 19η θέση από τις 26 συνολικά και το BBC αναλύει τους λόγους.

«Η αρμονία στη σκηνή της Eurovision δεν έχει λειτουργήσει σχεδόν ποτέ στο παρελθόν, αλλά αυτές είναι τέλειες», ανέφερε η πρώην νικήτρια Κοντσίντα Βουρστ πριν από τον τελικό της Eurovision. «Η αυτοπεποίθησή τους είναι απίστευτη. Τους εμπιστεύεσαι αμέσως, γιατί όταν νιώθεις ότι ο καλλιτέχνης είναι νευρικός, νιώθεις νευρικός και ως θεατής. Αλλά αυτοί είναι τόσο χαλαροί και τόσο ακριβείς».

Τι πήγε λοιπόν στραβά;

Και οι 88 βαθμοί του Ηνωμένου Βασιλείου προήλθαν από επαγγελματίες κριτές τραγουδοποιούς, των οποίων η δουλειά είναι να αναγνωρίζουν τη συνθετική τέχνη.  Οι στίχοι ήταν επίσης πνευματώδεις. Θυμίζοντας το «Last Friday Night (TGIF)» της Katy Perry ή το «If I Were a Bell» από το Guys and Dolls, μιλούσαν για τα λάθη που κάνεις όταν προσπαθείς να ξεπεράσεις έναν πρώην.

Σε τρία σύντομα λεπτά, το τρίο έριξε μισή ντουζίνα αξιομνημόνευτα ρεφρέν, όλα εμποτισμένα με τον αδιάσπαστο δεσμό της φιλίας τους. Όμως, όπως παρατήρησε ο έμπειρος παρατηρητής της Eurovision Jonathan Vautrey, το τραγούδι ήταν απλά πολύ φορτωμένο.

«Είναι δύσκολο να καταλάβεις τι ακριβώς προσπαθούν να πουλήσουν όταν είσαι απασχολημένος να συνειδητοποιήσεις το συνεχές σοκ από το να ακούς ένα σχεδόν εντελώς καινούργιο τραγούδι κάθε 30 δευτερόλεπτα», έγραψε τον περασμένο μήνα στην ιστοσελίδα των θαυμαστών Wiwibloggs.  «Αν και κατάφερα να συνηθίσω το τραγούδι με την πάροδο του χρόνου και τώρα εκτιμώ τη θεατρικότητά του, η πρώτη εντύπωση μετράει στην Eurovision».

Η σκηνοθεσία ήταν του Ace Bowerman, ενός από τους πιο σεβαστούς δημιουργικούς διευθυντές του Ηνωμένου Βασιλείου, υπεύθυνου για την παγκόσμια περιοδεία Born Pink των Blackpink και το θεαματικό lockdown της Dua Lipa, Studio 2054.

Ήταν καμπ και διασκεδαστικό, αλλά δεν είχε την κλίμακα της Φινλανδίας Erika Vikman, που πέταξε πάνω από το κοινό με ένα γιγάντιο φαλλικό μικρόφωνο, ή το δράμα του Αυστριακού νικητή JJ, που πετάχτηκε στη σκηνή μέσα στη θύελλα των συναισθημάτων του.

Και τι γίνεται με το παλιό κλισέ της Eurovision: η πολιτική;

Η ανταλλαγή ψήφων είναι μια παλιά παράδοση στον διαγωνισμό. Από την πρώτη συμμετοχή της Σουηδίας το 1958, για παράδειγμα, περισσότερο από το ένα πέμπτο των ψήφων της προέρχεται από τη Νορβηγία, τη Φινλανδία, τη Δανία και την Ισλανδία.

Αλλά η κατάσταση είναι περίπλοκη. Οι πολιτικές εντάσεις συνεχίζονται στα Βαλκάνια, «αλλά οι πολιτισμικές συνδέσεις φαίνεται να έχουν υπερισχύσει των πολιτικών διαιρέσεων», δήλωσε πρόσφατα ο Ντιν Βουλέτιτς, συγγραφέας του βιβλίου «Postwar Europe and the Eurovision Song Contest» (Η μεταπολεμική Ευρώπη και ο διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision), στο πρακτορείο ειδήσεων AFP.

Η μουσική βιομηχανία του Ηνωμένου Βασιλείου δεν είναι καλά ενσωματωμένη στην Ευρώπη, με την τάση να αγνοεί τους λιγότερο σημαντικούς γείτονές της. Όσον αφορά τους φιλικούς γείτονες, η φήμη μας υπέστη πλήγμα μετά το Brexit, αν και το Λουξεμβούργο ήταν πάντα μια αξιόπιστη πηγή ψήφων, για λόγους που δεν είναι 100% σαφείς.

Αλλά το θέμα είναι το εξής: στην Eurovision μπορείς να ψηφίσεις μόνο υπέρ μιας χώρας, όχι κατά.

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.