Eurovision 2025: Οδηγός επιβίωσης για τον Α' Ημιτελικό

Φέτος στη Eurovision είναι «χρονιά της μπαλάντας» που σημαίνει μελοδραματικές τσιρίδες, ανεμιστήρες και έθνικ ύφος, δηλαδή πολύ κουνούπι και μουσελίνες.

Eurovision 2025 - Τα τραγούδια του Α' Ημιτελικού (13 Μαΐου)

Ισλανδία: Væb - Róa

Ψευδο-τέκνο τραγούδι κωπηλασίας από δύο αδέρφια, suicide blondes, με αδιάβροχες φόρμες από αλουμινόχαρτο και γυαλιά-πούλμαν για να μην τους αναγνωρίζει κανείς στη χώρα τους, στην οποία όλοι οι κάτοικοι είναι συγγενείς έτσι κι αλλιώς. Ενδιάμεσο break φολκ απόγνωσης, νεύμα προς την Ιρλανδία: ψηφίστε μας.

Πολωνία: Justyna Steczkowska – Gaja

Σωσίας της Dana International, επιστρέφει στον διαγωνισμό μετά από 30 χρόνια με ένα χαοτικό και παρωχημένο εθνο-ποπ αφιερωμένο στη Μάνα Γαία που παρακαλείς συνέχεια να ανοίξει και να τους καταπιεί και την Τζουστίνα και το μπαλέτο της. Στα συν είναι ότι τραγουδούν στη γλώσσα τους, δηλαδή δεν καταλαβαίνουμε, ευτυχώς.

Σλοβενία: Klemen - How Much Time Do We Have Left

Συγκινητική, ύπουλη μπαλάντα που αφηγείται την προσωπική εμπειρία του τραγουδιστή με την ασθένεια της συζύγου του. Η σύζυγος (σπόιλερ) τελικά ζει κι έτσι το μόνο δυστυχισμένο στην υπόθεση είναι το κοινό που συνεχίζει να στέλνει καρδούλες στον Klemen αλλά όχι πόντους. Στο μάρκετινγκ αυτό λέγεται Συναισθηματικός Εκβιασμός.

Εσθονία - Tommy Cash - Espresso Macchiato

Τραγούδι – διπλωματικό επεισόδιο ανάμεσα σε έναν τύπο που έχει μπερδέψει τα χρωμοσαμπουάν στο κεφάλι του και την Ιταλική αποστολή που τους θίγει τα ιερά και όσιά τους: τον καφέ, το σπαγγέτι, τους μαφιόζους και τη γλώσσα. Εγώ, αν ήμουν η Eurovision θα έβαζα και ταυτόχρονη μετάφραση στη νοηματική, να γίνει μύλος.

Ουκρανία: Ziferblat - Bird of Pray

Δυσάρεστη μπούρδα με ατονάλ ρεφρέν, αβάσταχτα φωνητικά του τραγουδιστή, κάτι μουρλοκακομοίρες στο κόρους και κιθαριστικά σόλο που θα έκαναν τους Scorpions να λυσσάξουν αν δεν είχαν διαλυθεί (;). Όταν οι στίχοι το γυρνούν στα αγγλικά καταλαβαίνουμε ότι το «Αρπακτικό πουλί» του τίτλου είναι σπόντα για τις ΗΠΑ και Ρωσία. Θα πατώσει.

Σουηδία: KAJ - Bara Bada Bastu

Σε ένα γύρισμα της πλοκής η Σουηδία στέλνει ένα, στ’ αλήθεια αστείο τραγούδι που υμνεί σε γνήσια Σουηδικά τα καλά και τα οφέλη της σάουνας – αν και η Ελλάδα θα ήθελε τουλάχιστον τζακούζι για να συγκινηθεί. Ωστόσο το τραγούδι είναι διασκεδαστικά φτηνιάρικο και επικό, σαν να το έχουν κάνει οι Ράδιο Αρβύλα, οι οποίοι by the way θα έσκιζαν στη Eurovision.

Πορτογαλία: NAPA – Deslocado

Η Πορτογαλία το έχει πάρει πολύ σοβαρά να στέλνει κάθε χρόνο «ποιότητα», πράγμα ευχάριστο για τους 2-3 που μας αρέσουν οι συμμετοχές της. Φέτος, το τραγούδι συνδυάζει τη νοσταλγία του να αποχαιρετάς τη γιαγιά σου στη Μαδέρα πηγαίνοντας για καφέ σε ένα λημέρι χίπστερς στη Λισαβόνα. Αγκάλιασε αυτό το indie pop νανούρισμα ενώ φοράς ξεφτισμένο πουλόβερ από δεύτερο χέρι.

Νορβηγία: Kyle Alessandro – Lighter

Με ένα συνεχές άγχος ότι βλέπεις το Nemo σε mode κατάθλιψης, ακούς ένα τραγούδι αρκετά παλιό ώστε να θεωρείται ξεπερασμένο αλλά όχι αρκετά παλιό ώστε να θεωρείται vintage ήχος. Και αρκετά φτηνιάρικο όπως και το βίντεο που έστειλαν οι Νορβηγοί, το οποίο πρέπει να τους στοίχισε γύρω στα 70 ευρώ (μαζί και τα ταξί).

Βέλγιο: Red Sebastian - Strobe Lights

Βαφτιστήρι της Lady Gaga της κλέβει όλα τα βερνίκια νυχιών και τις σκιές ματιών και πάει στην Ελβετία για ένα rave εποχής 1990 με φωνητικά που θυμίζουν Κριστίνα Αγκιλέρα σε υπερδιέγερση και βασικό χρώμα το κόκκινο της ώριμης ντομάτας (με την καλή έννοια). Ο μικρός πίνει λίγο παραπάνω κοακόλα, σουρώνει και μπερδεύει τα κουμπιά του ασανσέρ.

Αζερμπαϊτζάν: Mamagama - Run With U

Η απάντηση του Αζερμπαϊτζάν στο ερώτημα «Τι θα γινόταν αν οι Daft Punk έπαιζαν σε γάμο στο Μπακού;» Ευχάριστο πάντως, ηλεκτρονικό ποπ κομμάτι με στίχους που θυμίζουν ημερολόγιο εφήβου που ονειρεύεται να φτιάξει έναν Φρανκενστάιν. Στο μέσον του κομματιού το πείραμα αποτυγχάνει γιατί βάζει μέσα και σαζ για να πιάσει και τους κάγκουρες.

Σαν Μαρίνο: Gabry Ponte - Tutta L'Italia

Όταν το μικρότερο κράτος της Ευρώπης στέλνει τον DJ των Eiffel 65 να τραγουδήσει τον ιταλικό ποδοσφαιρικό εθνικό ύμνο σε έκδοση euro-rave, καταλαβαίνεις ότι ήθελαν απλώς να δηλώσουν «είμαστε κι εμείς εδώ». Κάπου ανάμεσα σε γήπεδο Serie B και παλιό πάρτι Erasmus, το τραγούδι είναι τόσο ψυχρό που κάνει ακόμα και το ίδιο το autotune να φαίνεται πιο ανθρώπινο.

Αλβανία: Shkodra Elektronike – Zjerm

Φέτος η Αλβανία (ανάμεσα στα φαβορί λέει, τρέχα γύρευε) στέλνει μία σωσία της αγαπημένης μας πάπιας Μάτζικα Ντε Σπελ να ερμηνεύσει στη γλώσσα της (όχι της πάπιας) και με κινήσεις που θυμίζουν vogueing, μία χλωμή προσπάθεια να «κάνει εποχή Μαντόνα», αλλά ως γνωστόν η κατάρα της Μαντόνα στη Eurovision ισχύει ακόμα.

Ολλανδία: Claude - C'est La Vie

Η Ολλανδία θέλει να επιβάλλει φέτος έναν δικό της Slimane, μόνο που ο Claude δεν έχει τη θεατρικότητα του Γάλλου αλλά μόνο μία τρυφερή φωνή που θα έπαιζε στα r’n b charts και θα θύμιζε τηλεοπτική διαφήμιση σοκολάτας. Αλλά με στίχους «Έτσι είναι η ζωή», τι να κάνεις, όλοι έχουμε βάσανα, θυμίζει περισσότερο διαφήμιση ασφαλιστικής εταιρείας.

Κροατία: Marko Bošnjak - Poison Cake

Νεαρός πόζερ σερβίρει το «Δηλητηριασμένο Κέικ» με προσοχή να μη σκίσει κανένα καλτσόν, απευθυνόμενος κυρίως στις μικρές γκοθούδες που περιμένουν κάθε χρόνο το ξωτικό τους να έρθει, πράσινο και με μακριά νύχια και να τις μαγέψει μόνο που, έτσι όπως παραπαίει το φετινό, το πιο πιθανό είναι να στραφούνε ξανά στο περσινό Ιρλανδό Bambie Thug.

Κύπρος: Theo Evan – Shhh

Ο Theo ψιθυρίζει «Shhh» και η Ευρώπη απαντά «Μην ανησυχείς, κανείς δεν ακούει έτσι κι αλλιώς». Στιλ Τζέιμς Μποντ του κακομοίρη σε μπουζούκια της Λακατάμειας και χορογραφία που θυμίζει αποτυχημένο μάθημα πιλάτες, με ένα αδιόρατο catchy ηλεκτρονικό σφύριγμα αλλά, φευ, τα ελληνικά 12άρια πάνε πλέον σε χώρες που έχουν τουλάχιστον ένα ρεφρέν να δείξουν.

Eurovision 2025: Οι Big 5 και η διοργανώτρια Ελβετία

Γαλλία: Louane – Μaman

Η Γαλλία φέτος αποφάσισε να μη στείλει τραγούδι αλλά κατευθείαν επιστολή στην ψυχοθεραπεύτριά σου. Το «Maman» της Louane είναι μια μπαλάντα τόσο μελοδραματική που θα μπορούσε να είναι το soundtrack του τελετουργικού αφής της Ολυμπιακής φλόγας... όπως αρέσει στους Γάλλους: με βροχή, δραματικό μονόλογο και μάτια γεμάτα δάκρυα και eyeliner.

Γερμανία: Abor & Tynna - Baller

Τυπικό banger με κολλητικό μπιτ που μπορεί να ξεσκίσει με ένα καλό remix και, επιτέλους, μία γερμανική συμμετοχή τραγουδισμένη στη δροσερή, φρέσκια, ανάλαφρη γλώσσα τους – τουλάχιστον έτσι την κάνει να ακούγεται η Tynna, ΑΝ ΚΑΙ πείτε της ότι πρώτη η Σάττι έκανε το τα-τα-τα στη Eurovision.

Ηνωμένο Βασίλειο: Remember Monday - What The Hell Just Happened?

Ο τίτλος είναι η επίσημη αντίδραση της χώρας σε κάθε της συμμετοχή στη Eurovision τα τελευταία χρόνια. Το τραγούδι, σαν παρατράγουδο των Abba, αφηγείται τις περιπέτειες μιας νύχτας γεμάτης απρόοπτα: χαμένα κλειδιά, σκισμένα φορέματα, μεθυσμένα τατουάζ. Και εμετό στις γωνίες σε όλα τα δρομάκια του Σόχο, θα προσθέταμε εμείς.

Ισπανία: Melody – Esa diva

Η παλαίμαχη Melody με επιτελείο κομμωτών που έχουν ήδη ζητήσει επίδομα ανθυγιεινής εργασίας, φωνάζει «¡Vamos al drama!» και ξεσπάει σε ουν ρίθμο ντε νουέβο φλαμένκο ντε λα νουέβα χενεραθιόν με μαλλιά σαν τρικυμία μέσα σε καμαρίνι και με στίχους που ουρλιάζουν «κοίτα με, αλλά από μακριά, μην τολμήσεις να ιδρώσεις πάνω μου».

Ιταλία: Lucio Corsi - Volevo Essere Un Duro

Ωραίο τραγουδάκι, σχολής Lucio Dalla, δεύτερο βραβείο στο φετινό Σαν Ρέμο, με τον Lucio Corsi να μοιάζει με τον μικρό αδερφό του Iggy Pop που πάντα τις έτρωγε στα διαλείμματα, τραγουδώντας «Ήθελα να είμαι σκληρός». Λίγο glam rock, λίγο καρναβάλι της Βενετίας, λίγα ρομπότ και παλαιστές σούμο, οι ψηφοφόροι θα το αγνοήσουν αλλά εγώ του δίνω το 12άρι μου.

Ελβετία: Zoë Më – Voyage

Η Ελβετία, πάντα με κομψό και διακριτικό τρόπο, μας λέει φέτος να κάνουμε ξεπαρεού, δεν θέλω Χριστιανέ μου άλλη νίκη για τουλάχιστον δέκα χρόνια, μου έφτασε με το Nemo, νισάφι το buzz - και στέλνει μία μπαλάντα τόσο αέρινη και ευαίσθητη που θα ενθουσίαζε την Γκουίνεθ Πάλτροοου όταν κάνει εκείνα τα αλλόκοτα αρωματικά κεριά της.