Το Ωδείο Αθηνών συνεργάζεται με τη Στέγη και το Γαλλικό Ινστιτούτο σε ένα αφιέρωμα στον Ολιβιέ Μεσσιάν, έναν από τους σημαντικότερους συνθέτες του 20ού αιώνα
Το Ωδείο Αθηνών συνεργάζεται με τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, το Γαλλικό Ινστιτούτο και το Conservatoire National Supérieur de Musique et de Danse de Paris σε ένα αφιέρωμα στο μεγάλο δάσκαλο Ολιβιέ Μεσσιάν, έναν από τους σημαντικότερους –αλλά άγνωστο στους περισσότερους– συνθέτες του 20ού αιώνα.
4 -7 Μαρτίου
Ένα χορταστικό τετραήμερο με συναυλίες, ομιλίες, ανοιχτά μαθήματα για σπουδαστές οργάνων και συνθέτες και με προσκεκλημένους δύο εξέχουσες προσωπικότητες της γαλλικής μουσικής.
Ανακαλύπτοντας τον Μεσσιάν
Συνθέτης, θεωρητικός, οργανίστας, πιανίστας, καθηγητής σύνθεσης κα... ορνιθολόγος, ο Ολιβιέ Μεσσιάν (Αβινιόν 1918 - Κλισύ 1992) θεωρείται πρωτοπόρος με πολυδιάστατη συμβολή στη μουσική του 20ού αιώνα. Η προσωπική μουσική γλώσσα που ανέπτυξε πάνω σε ρυθμούς της ινδικής και της αρχαίας ελληνικής μουσικής, το αρμονικό σύστημα συνδυασμών από χρωματικές αντιστοιχίες, η περίτεχνη ενορχήστρωση των συνθέσεών του και η χρήση σπάνιων οργάνων (όπως τα κύματα Μαρτενό), ή η ενσωμάτωση μεταγραφών από φωνές πουλιών εξηγούν γιατί το έργο του κατέχει κομβική θέση στη μουσική του 20ού αιώνα. Η εμπνευσμένη διδασκαλία του έγινε πόλος έλξης για σπουδαίους συνθέτες όπως ο Ιάννης Ξενάκης, ο Pierre Boulez, ο Stockhausen, –για να αναφέρουμε μερικούς– που πέρασαν από την περίφημη τάξη του Μεσσιάν στο Conservatoire του Παρισιού.
Λίγα από τα πολλά που δεν γνωρίζουμε γι' αυτόν
Ο Μεσσιάν είχε το χάρισμα της συναισθησίας. Ήταν μια από τις σπάνιες περιπτώσεις ανθρώπων που μπορούν να «βλέπουν» στο μυαλό τους τα χρώματα που αντιστοιχούν σε μουσική –ένα κινούμενο ουράνιο τόξο που αλλάζει αποχρώσεις– και να τα «μεταγράφει» στις συνθέσεις του. Όπως έλεγε χαρακτηριστικά «αυτά είναι χρώματα των μουσικών, όχι των ζωγράφων. Αν προσπαθήσεις να τα βάλεις πάνω στον καμβά, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι τρομακτικό...». Όταν το 1940 πιάστηκε αιχμάλωτος από τους Ναζί και οδηγήθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Σιλεσία, η πείνα και οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης όξυναν τη συναισθησία του: ο συνδυασμός των «έγχρωμων» ονείρων του με το Βόρειο Σέλας που έβλεπε στον ουρανό, γέννησε το περίφημο «Κουαρτέτο για το τέλος του χρόνου». Η σύνθεση αυτή ήταν και ένα από τα πρώτα έργα του Μεσσιάν στα οποία ενσωματώνεται το κελάιδισμα των πουλιών –ένα στοιχείο που επανέρχεται σταθερά– όπως στο εμβληματικό Catalogue d' oiseaux («Κατάλογος πουλιών») για σόλο πιάνο – τόσο που θεωρείται σήμα κατατεθέν της μουσικής του.
Το Ωδείο τιμά τον Μεσσιάν
Επιθυμώντας να ενισχύσει την επαφή των σπουδαστών του με το μοντέρνο και σύγχρονο ρεπερτόριο αλλά και να γνωρίσει στο ευρύ κοινό το πρωτοποριακό έργο του Ολιβιέ Μεσσιάν, το Ωδείο Αθηνών σε συνεργασία με τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, το Γαλλικό Ινστιτούτο και το Conservatoire National Supérieur de Musique et de Danse de Paris οργανώνει ένα χορταστικό τετραήμερο (4-7 Μαρτίου) αφιέρωμα με συναυλίες, ρεσιτάλ, ομιλίες και masterclass σύνθεσης, πιάνου και μουσικής δωματίου.
Με τη συνδρομή του πιανίστα Florent Boffard, μαθητή της Yvonne Loriod, συζύγου του Μεσσιάν και ιδανικής ερμηνεύτριας των έργων του, καθώς και του συνθέτη Alain Louvier που μαθήτευσε στην τάξη του Μεσσιάν, καθηγητές και σπουδαστές του Ωδείου θα παρουσιάσουν μερικά από τα σπουδαιότερα έργα του γάλλου συνθέτη και θα μας «συστήσουν» τον μεγάλο γνωστό-άγνωστο της σύγχρονης μουσικής του 20ού αιώνα.
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
17°
