Οι καλές προθέσεις δεν είναι ποτέ αρκετές

Άκουσα αυτούς τους δίσκους εν μέσω συλλαλητηρίων για το Σκοπιανό (αλήθεια, οι Τούρκοι που θέλουν να μας πάρουν τα νησιά μας και οι Αλβανοί που θέλουν τη «μεγάλη Αλβανία» βασίζονται σε κάποιο όνομα;), διαβάζοντας τον απολογισμό για τον πρώτο –καταστροφικό– χρόνο του Τραμπ στην προεδρία και για το ότι το 80% του πλούτου που παρήχθη το 2017 κατέληξε στο 1% των πιο πλούσιων. Φρίκη...

Ακόμη κι όταν οι δίσκοι που μου κάνουν παρέα δεν είναι σπουδαίοι, είναι πάντα μια κάποια λύση, μια ασπίδα προστασίας από την ανελέητη πραγματικότητα.

Various - A Sparkle from The Past
Η αθηναϊκή indie παρέα Make Me Happy συγκέντρωσε σπάνιο και ακυκλοφόρητο υλικό ελληνικών συγκροτημάτων από τα 80s και τα 90s και δημιούργησε μία συλλογή 14 τραγουδιών που λειτουργεί συναισθηματικά αλλά και σαν μηχανή του χρόνου που μας διακτινίζει σε μια εποχή πιο αθώα κι αφελή και γι’ αυτό πιο χαριτωμένη, με γεύσεις από dreampop, Cherry Red, Sarah Records, indie και ολίγον shoegaze.
Απαλλαγμένο (πια) από το βάρος του «τώρα που συμβαίνει», αυτό που ακούς παίρνει συχωροχάρτι για την αδεξιότητα που είχαν τα πρώτα βήματα της ελληνικής indie σκηνής κι αυτό που μένει είναι μια καλώς εννοούμενη νοσταλγία για τους παλιότερους αλλά και ένα ντοκουμέντο για τους νεότερους. Συμμετέχουν τα συγκροτήματα: Raining Pleasure, The Jaywalkers, One Night Suzan, The Crooner, Groove Machine, Impossible Tymes, Sound Devise, Next Time Passions, Pillow, Kissamatic Lovebubbles, Starblind, The Mute, Seaside, The Sanders.

Ψύλλοι στ’ άχυρα - Ψύλλοι στ’ άχυρα
Το ντεμπούτο του συγκροτήματος από τη Θεσσαλονίκη αναβιώνει περισσότερο παρά επαναδιαπραγματεύεται την αισθητική, το πνεύμα και τη φόρμα της ελληνόφωνης ροκ τραγουδοποιίας όπως διαμορφώθηκε από τον Σαββόπουλο ως τους αδελφούς Κατσιμίχα και από τις Τρύπες ως τα Ξύλινα Σπαθιά. Μόνο που δεν έχουν να προσθέσουν (ή να αφαιρέσουν) και πολλά σε όσα ήδη έχουν ειπωθεί, με αποτέλεσμα η αναπόφευκτη σύγκριση να μην τους αφήνει να βγουν αυτόνομα και διακριτά στην επιφάνεια.

Marios Katsanos & the Mystic Libraries  - Starets
Περιορισμένου βεληνεκούς ροκ άλμπουμ από το γιαννιώτικο συγκρότημα που πιστοποιεί –για μία ακόμη φορά– ότι οι καλές προθέσεις δεν αρκούν. Συνθέσεις, παίξιμο και παραγωγή παραμένουν σε συνοικιακό επίπεδο και όλο το κόνσεπτ θυμίζει κάτι από μία άλλη εποχή του ελληνικού ροκ, όταν όλα παρέμεναν ερασιτεχνικά, συμπαθή, τίμια αλλά μακριά από αυτό που είχε ήδη κατακτηθεί σε διεθνές επίπεδο.

Menta - Polyend
Φαντάζομαι πως στο άμεσο μέλλον, όταν η τεχνητή νοημοσύνη –για την οποία τόσος λόγος γίνεται τελευταία– περάσει στη σύνθεση, θα ακούγεται κάπως έτσι. Θέλω να πω πως ολόκληρο το νέο instrumental άλμπουμ των Menta, που βασίζεται στους ήχους αναλογικών συνθεσάιζερ και παραπέμπει στο ένδοξο παρελθόν της up tempo electropop, δεν μας αφήνει να διακρίνουμε τον ανθρώπινο παράγοντα στη δημιουργία του. Περισσότερο μοιάζει με ένα ηχητικό demonstration για Moog, Fender Rhodes, Korg και Roland, παρά για κάτι που μας απευθύνεται.