Η καθιερωμένη ματιά στα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς κατά τη γνώμη της διεθνούς κριτικής ξεκινώντας με το Vol.1 για το πρώτο τρίμηνο του 2017. Δίσκοι που συγκέντρωσαν υψηλή βαθμολογία και πολύ θετικές κριτικές από γνωστά μουσικά περιοδικά, από καθιερωμένα μουσικά site και από έγκριτες εφημερίδες (Uncut, Mojo, Pitchfork, Rolling Stone, PopMatters, New York Times, The Guardian, Paste Magazine, Spin, Clash Music, consequence of sound, Q Magazine, The Observer κ.α.). Η γνώμη πολλών και ειδικών κάνει αυτούς τους δίσκους -αν μη τι άλλο- αξιοπρόσεκτους:
Mount Eerie - A Crow Looked at Me
Το 8ο άλμπουμ του προσωπικού μουσικού πρότζεκτ του Phil Elverum είναι ένας θρήνος, ένα ανοιχτό γράμμα, μία ωδή στην σύντροφο του Geneviève Castrée που έφυγε από καρκίνο το περασμένο καλοκαίρι. Ένα laptop, ένα μικρόφωνο και μερικές νότες είναι αρκετά εφόδια για ένα θαυμάσιο αποτέλεσμα.
Arca - Arca
Ο Alejandro Ghersi με καταγωγή από τη Βενεζουέλα, που με το όνομα Arca έγινε ευρύτερα γνωστός συνεργαζόμενος με την Bjork, φτάνει στο 3ο του άλμπουμ. Με ηλεκτρονικούς ήχους, πειραματική διάθεση, μινιμαλιστική απλότητα, θεατρικό ύφος, οπερετική ερμηνεία, εκτίθεται συναισθηματικά και για πρώτη φορά χρησιμοποιεί και τη μητρική του γλώσσα.
Ντεμπούτο για το αγγλικό συγκρότημα που θέλει να μας θυμίσει το punk και το rock του παρελθόντος, ως ήχο, ως αισθητική αλλά και ως θεματολογία με ένα concept άλμπουμ που παραπέμπει σε x files.
Το 5ο άλμπουμ για την τραγουδοποιό από το Μπρούκλιν είναι ένα δυνατό χαρμάνι από blues με στοιχεία folk και ορεινούς country ήχους που συμπληρώνονται ιδανικά από την ιδιαίτερη φωνή και την αφηγηματική της δεινότητα.
Magnetic Fields - 50 Song Memoir
Ένα ακόμη μεγαλεπήβολο σχέδιο του Stephin Merritt που γράφει ένα τραγούδι για κάθε χρόνο της ζωής του δημιουργώντας ένα εξαιρετικό προσωπικό ημερολόγιο που αναπτύσσεται σε 2,5 ώρες τραγουδοποιείας και χωράει σε 5 δίσκους.
Father John Misty - Pure Comedy
Ο 3ος δίσκος του Josh Tillman (με την βοήθεια του εξαιρετικού Jonathan Wilson στην παραγωγή) τον φέρνει στο πεδίο των σπουδαίων τραγουδοποιών της εποχής μας και όχι μόνο.
Ενας παλαίμαχος της country που έχει πίσω του -σχεδόν- μισό αιώνα ηχογραφήσεων και μουσικής δράσης, φαίνεται πως δεν το 'χει χάσει ακόμη.
Sampha - Process
Το ντεμπούτο του Αγγλου μουσικού συνδυάζει με προσωπικό και ιδιαίτερο τρόπο R&B και electronica κι έχει κάτι από τις παλιές αξίες της μαύρης τραγουδοποιείας.
Tinariwen - Elwan
Τα blues επιστρέφουν σπίτι. Οσα ξεκίνησαν πριν από χρόνια με τον Ali Farka Toure που συνδύασε τους παραδοσιακούς ήχους της Αφρικής με τα ηλεκτρικά blues, συνεχίζονται επάξια με τους Τουαρέγκ νομάδες Tinariwen. Οι ήχοι της Αφρικής έφτασαν στις ΗΠΑ με τους δούλους κι εκεί αποτέλεσαν τη βάση για τη μουσική και τα τραγούδια που διαμορφώθηκαν στις βαμβακοφυτείες. Αργότερα τα blues έγιναν ηλεκτρικά κι αυτός ο ήχος "επέστρεψε σπίτι" και αποτέλεσε τη βάση για τα "blues της ερήμου".
Hauschka - What If
Ο 8ος δίσκος του Γερμανού πιανίστα είναι (ένα ακόμη) θαυμάσιο άλμπουμ, ιδιαίτερο και δημιουργικό δείγμα της nu-classical μουσικής του 21ου αιώνα.
Laura Marling - Semper Femina
Η τραγουδοποιεία της ωριμάζει σαν καλό κρασί.
The xx - I See You
Ή χαριτωμένη, πολύχρωμη, ευδιάθετη αλλά καθόλου ρηχή pop που δημιουργούν για 3η φορά -αλλά όπως φάνηκε και από τον προσωπικό δίσκο του Jamie xx-, τους καθιερώνει σαν ένα ικανότατο σύνολο του είδους.
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
10°
