Λοιπόν, αν κατάλαβα καλά από τη σύντομη Σ/Κ επίσκεψη στη Θεσσαλονίκη: η περιοχή της Βαλαωρίτου (κοντά στα παλιά κουρτινάδικα –«Παπαρούνα», «Υποβρύχιο», “Partisan”, η παλιά «Υψικάμινος», που τώρα έχει σήμα μια κασέτα και λέγεται «Διάφορα - Ξένα», και προσεχώς το “Elvis”, που μετακομίζει)– είναι το hip σημείο της πόλης, το οποίο όμως όπως κάθε hip που σέβεται τον εαυτό του ήδη θεωρείται «παλιό». Κεφάλαιο παρελκόμενα: καφές με μικρή σαμπανιέρα για τα παγάκια στην Αριστοτέλους, μαζί με γαβάθα με κρουασάν και κουλουράκια, πιατέλες με τυροπιτάκια-πιτσάκια-πατατάκια στα μπαρ. Value For Money it is. Το εναλλακτικό σημείο ισορροπίας της πόλης παραμένει το αν πίνεις καφέ στη Νίκης, με όσους μίλησα το αρνούνταν σαν βαριά αμαρτία. Οι τιμές ένα κλικ πιο χαμηλές από τις αθηναϊκές και τα αθλητικά ραδιόφωνα πιο γραφικά κι από το Ταζ Μαχάλ, που λέει και κάποιος.
Καινούριο club στο Γκάζι. Λέγαται 50 Days (Δαμοκλέους 8, €15) και Πέμ.-Σάβ. θα φιλοξενεί dance events με Έλληνες και guests.
25°
