Ένας τριπαρισμένος ντετέκτιβ στην Καλιφόρνια στα τέλη της δεκαετίας του ’60 αναλαμβάνει να βοηθήσει μια πρώην ερωμένη του της οποίας ο νυν φίλος είναι αντιμέτωπος με την πλεκτάνη της γυναίκας του και του εραστή της.
Βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Τόμας Πίντσον, η καινούργια ταινία του Πολ Τόμας Άντεροσον έχει όλη την πολυπλοκότητα και τη γοητεία ενός σύνθετου χορταστικού φιλμ, αλλά όχι και τη βαρύτητα που έχει για παράδειγμα η προηγούμενη δουλειά του «The Master». Μπορεί το όνομα του Πίντσον να συνοδεύεται δικαίως από ένα επιφώνημα θαυμασμού από τους αναγνώστες του (ή μη), αλλά το «Έμφυτο ελάττωμα» μοιάζει να έχει μια... έμφυτη «ελαφρότητα», κάτι που ήταν πιθανότατα και αυτό που έκανε τον Άντερσον να προσεγγίσει το λογοτεχνικό σύμπαν ενός δημιουργού που έχει τη φήμη του κινηματογραφικά «απροσπέλαστου». Η ταινία που παραδίδει, παραμένει πιστή στο αρχικό υλικό και σε βυθίζει σχεδόν από το πρώτο πλάνο σε έναν κόσμο που μοιάζει με αληθινό τριπ σε μια εποχή, σε χαρακτήρες και συμβάντα που μπολιάζουν την πραγματικότητα με ένα αλλόκοτο χιούμορ και απογειώνονται στο σουρεαλισμό. Δεν μπορείς να αμφισβητήσεις τη μαεστρία του Άντερσον, την αφοσίωση των ηθοποιών του, τη γοητευτική ατμόσφαιρα και το γεγονός ότι το φιλμ χτίζει το δικό του κόσμο στις παρυφές μιας αναγνωρίσιμης πραγματικότητας. Εντούτοις δεν απογειώνεται ποτέ στα ύψη που ο Άντερσον σε έχει συνηθίσει, σε αφήνει ελαφρώς αποπροσανατολισμένο και αναμφίβολα όχι όσο ικανοποιημένο θα περίμενες. Πιθανότατα και λόγω των προσδοκιών σου...
Επιχείρηση Μαύρη Θάλασσα (Black Sea)***
Σκηνοθεσία: Κέβιν Μακντόναλντ
Παίζουν: Τζουντ Λο, Σκουτ Μακνέρι, Μπεν Μέντελσον
Μια ομάδα από αταίριαστους άντρες δοκιμάζουν να βρουν ένα βυθισμένο υποβρύχιο που περιέχει το χρυσάφι των Ναζί στο βυθό της Μαύρης Θάλασσας.
Το εσωτερικό ενός υποβρυχίου μοιάζει ως το ιδανικό σκηνικό για μια τεταμένη ταινία, αφού η κλειστοφοβική του ατμόσφαιρα, η συνεχής παρουσία του κινδύνου και η ψυχολογία των ανθρώπων που το επανδρώνουν δίνουν όλες τις αφορμές για αγωνία. Και το φιλμ του Κέβιν Μακντόναλντ τις εκμεταλλεύεται όλες με τον καλύτερο τρόπο για να στήσει μια ταινία που μπορεί να μην είναι ακριβώς απρόβλεπτη, αλλά αυτό δεν αφαιρεί τίποτα από την απόλαυση που σου δίνει η θέασή της. Το «Επιχείρηση Μαύρη Θάλασσα» έχει κάτι το παλιομοδίτικο και κλασικό στον τρόπο που τοποθετεί τα στοιχεία που χτίζουν την πλοκή και την αγωνία, στον τρόπο που σκιαγραφεί τους χαρακτήρες και ορίζει τους ήρωες και τους αντιήρωες. Και ξέρει πώς να κορυφώσει την ιστορία της με τον καλύτερο τρόπο παραδίδοντας με το παραπάνω όσα είχε υποσχεθεί.
Μια γεμάτη οργή γυναίκα που υποφέρει από χρόνιο σωματικό και ψυχολογικό πόνο μετά το ατύχημα που στέρησε τη ζωή του γιου της, θα δει μια αχτίδα ελπίδας μετά την αυτοκτονία μιας γυναίκας που ελάχιστα γνώριζε.
Η ταινία που έφερε την Τζένιφερ Άνιστον υποψήφια στις Χρυσές Σφαίρες και την έκανε να κουβεντιάζεται ως πιθανή υποψήφια για Όσκαρ, έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που θα μπορούσαν όντως να τη φέρουν ως εκεί: στοιχεία όπως άκρατος συναισθηματισμός, πλημμύρα από «θετικά» «ανθρώπινα» συναισθήματα, με μια δόση από πικρία που όμως φυσικά δικαιολογείται από τις δοκιμασίες της ηρωίδας. Στην πραγματικότητα η ταινία είναι φτιαγμένη όπως και το γλυκό του τίτλου της με «συνταγή», με μια σειρά από υλικά που στοχεύουν να πατήσουν τα κουμπιά του θυμικού σου. Η Τζένιφερ Άνιστον είναι φυσικά καλή στο ρόλο της, αλλά αντίθετα απ’ όσο ίσως θα ήθελε να πιστεύει δεν είναι τόσο απαιτητικός ή δύσκολος, αν εξαιρέσεις το γεγονός ότι το διάσημο μαλλί της είναι αχτένιστο και το μέικ απ της σχεδόν ανύπαρκτο...
Ακόμη
>>> O Κιάνου Ριβς είναι ένας πρώην πληρωμένος δολοφόνος για τη ρώσικη μαφία, που όμως έχει αφήσει πίσω το παρελθόν του στο «John Wick» *½ των Ντέιβιντ Λιτς, Τσαντ Σταχέλσκι. Μόνο που το παρελθόν όχι μόνο θα έρθει να τον συναντήσει, αλλά θα του σκοτώσει και το σκύλο, και τότε ποιος είδε τον Κιάνου και δεν τον φοβήθηκε, σε αυτό το στιλιζαρισμένο αλλά απόλυτα προβλέψιμο και κούφιο θρίλερ.
>>> Δυο μικρά αρκουδάκια που μεγαλώνουν με τους γονείς τους στην Αλάσκα, θα πάρουν μια σειρά από χρήσιμα μαθήματα στον πρώτο χρόνο της ζωής τους στο ντοκιμαντέρ των των Άλιστερ Φόδεργκιλ και Κιθ Σόλεϊ «Αρκούδες»(Bears)
>>> Στο Ντοκιμαντέρ των Άγγελου Κοβότσου και Καλλιόπης Λεγάκη «Καιρός για ήρωες», ο Ροβήρος Μανθούλης συναντά το δημοσιογράφο Ηλία Δημητρακόπουλο, έναν άνθρωπο που αγωνίστηκε για τη δικαιοσύνη και την ελευθερία, αρθογράφησε ενάντια στη Χούντας και πάλεψε για την αλήθεια στο σκάνδαλο Watergate.
15°
