The Hunger Games: Κριτική της ταινίας σε σκηνοθεσία Φράνσις Λόρενς
Ο νεαρός Κοριολανός Σνόου είναι η τελευταία ελπίδα για την κάποτε περήφανη οικογένειά του να ξαναβρεί τη χαμένη της αίγλη. Βρισκόμαστε σε μία μεταπολεμική Κάπιτολ και ο Σνόου αναλαμβάνει να γίνει μέντορας της Λούσι Γκρέι Μπέιρντ (ο φόρος της περιοχής 12) στους 10ους Αγώνες Πείνας.
Το πρίκουελ του διάσημου και πετυχημένου saga «Hunger games» κινείται στα σοφά μονοπάτια της σκιαγράφησης και κατανόησης ενός από τους πιο εμβληματικούς χαρακτήρες του έργου. Ο μεφιστοφελής Σνόου, ο απόλυτος άρχοντας των θλιβερών αγώνων επιβίωσης από το μέλλον, ήταν στα νιάτα του ένας δυναμικός και οραματιστής άντρας που επιδίωξε να κάνει το καλό, αλλά οι σκληρές δοκιμασίες που βίωσε τον οδήγησαν στον αντίθετο δρόμο. Καθώς η γοητεία της Λούσι Γκρέι μαγεύει το κοινό της Πάνεμ αλλά και τον ίδιο, ο Σνόου ξεκινά έναν δεύτερο αγώνα με έπαθλο τη δική του επιβίωση. Χωρισμένο σε τρία μέρη, το φιλμ φωτίζει την προσωπική διαδρομή του Σνόου παράλληλα με την παρουσίαση των βασικών στοιχείων –το όνομα Κάτνις ακούγεται για πρώτη φορά σε μια τρυφερή σκηνή μεταξύ Σνόου και Γκρέι– της φουτουριστικής ιστορίας που γνωρίσαμε στα προηγούμενα επεισόδια της σειράς.
22°
