Κριτική για την ταινία «Ευτυχισμένοι μαζί» του Σεκάρ Καπούρ με πρωταγωνιστές τους Λίλι Τζέιμς, Έμα Τόμπσον, Σαζάντ Λατίφ, Σαμπάνα Αζμί
Η Ζόι δεν πιστεύει στον αληθινό έρωτα και επιλέγει περιστασιακές σχέσεις για να ξεδίνει πού και πού, σε αντίθεση με τον κολλητό της Καζ που ετοιμάζεται να παντρευτεί μια άγνωστη κοπέλα ύστερα από προξενιό των γονιών του.
Η ταινία του πακιστανικής καταγωγής Σεκάρ Καπούρ («Ελίζαμπεθ») θυμίζει αρκετές χολιγουντιανές ρομαντικές κομεντί, με το προβλέψιμο σενάριο να μην… ντρέπεται να αποκαλύψει μερικές εξ αυτών («Love actually», «Όταν ο Χάρι γνώρισε τη Σάλι» κ.λπ.) αλλά ξέχασε τη σημαντικότερη: όσοι δουν το φιλμ είναι βέβαιο ότι θα θυμηθούν τον «Γάμο του καλύτερου μου φίλου» με την Τζούλια Ρόμπερτς και τον Ντέρμοτ Μαλρόνι. Η διαφορά με εκείνη την ταινία –πέρασαν κιόλας 26 χρόνια;– του Π. Τζέι Χόγκαν είναι πως το διαφυλετικό στοιχείο τονίζει με κάθε τρόπο τα κωμικά ευτράπελα, δίνοντας την ευκαιρία για μια καίρια ανάγνωση των πολιτισμικών διαφορών μεταξύ της άκαμπτης, γεμάτη κλισέ και φλέγμα, βρετανικής νοοτροπίας και των γραφικών, γουστόζικών παραδόσεων της πακιστανικής κοινότητας. Μια χαρά στον ρόλο της η Λίλι Τζέιμς, αλλά εκείνη που τα δίνει όλα είναι η απολαυστική Έμα Τόμσον σε άλλο ένα κωμικό κρεσέντο.
