Ο Terry Jones των Monty Python έζησε με σοφία, χιούμορ και γυναικείους ρόλους
Ο Terry Jones πέθανε. Ναι γαμώτο πέθανε και το χειρότερο δεν είναι ότι πλέον εν ζωή υπάρχουν τέσσερις από τους έξι Monty Python. Το χειρότερο είναι ότι αυτό το υπέροχο μυαλό πέθανε από αυτό που θεωρώ ότι χειρότερο για ανθρώπους που έγραψαν ιστορία με το μυαλό τους: από άνοια.
Το 2014 σε παράσταση των Python άρχισε να ξεχνάει τα λόγια του. «Ήταν πάντα καλός στο να θυμάται τα λόγια του» θυμάται ο Palin και συνεχίζει «αυτή τη φορά ήταν ξεκάθαρο ότι είχε πρόβλημα και έπρεπε να χρησιμοποιήσει ότοκιου. Καταλάβαμε ότι δεν ήταν απλά μια κακή στιγμή. Κάτι πιο σοβαρό συνέβαινε».
Τελικά το 2015 διαγνώσθηκε με άνοια. O άνθρωπος που δεν σταματούσε να δημιουργεί ακόμα και όταν οι Monty Python αποφάσισαν να σταματήσουν τις ταινίες άρχισε να ξεχνάει. Η κόρη του Σάλι θυμάται «Έλεγε όλο και λιγότερα στα τραπέζια με φίλους, όταν συνήθως ήταν αυτός που οδηγούσε όλες τις συζητήσεις».
«Αυτό που με σόκαρε ήταν το πώς αντέδρασε ο Terry στη διάγνωση ότι έχει άνοια» λέει ο Palin που ήταν πιο κοντά του από την υπόλοιπη ομάδα. «Σταματούσε τον κόσμο στον δρόμο και τους έλεγε ‘’ξέρετε, έχω άνοια. Το εμπρόσθιο τμήμα του εγκεφάλου μου εξαφανίζεται’’» προσθέτει ο Palin.
O Jones ήταν ο σκηνοθέτης στις ταινίες των Monty Python –μαζί με τον Terry Gilliam σκηνοθέτησαν «Το Αδελφάτο των Ιπποτών της Ελεεινής Τραπέζης» ενώ ήταν ο σκηνοθέτης τόσο της μεγάλης επιτυχίας «Η ζωή του Μπράιαν» (στην οποία υποδύθηκε και την μητέρα του κατά λάθους Ιησού) αλλά και του εξαιρετικού φιλμ «Το νόημα της ζωής» στο οποίο κρατάει πολλούς ρόλους –φυσικά και γυναικών όπως πάντα. Η τελευταία ταινία που σκηνοθέτησε ήταν το «Absolutely Anything» το 2015 με τους Simon Pegg και Kate Beckinsale.
Αρκετά χρόνια είχε γράψει το σενάριο για την ταινία Labyrinth (1986) αλλά το τελικό σενάριο της ταινίας που πρωταγωνιστούσε ο David Bowie δεν είχε και μεγάλη σχέση με αυτό που είχε παραδώσει ο Jones. Ίσως αυτός να ήταν ο λόγος που ήταν εμπορική αποτυχία παρά την παρουσία του τεράστιου Bowie.
Δεν ήταν όμως μόνο αυτό. Είχε σπουδάσει ιστορία στην Οξφόρδη και ήταν ειδικός στον μεσαίωνα. Συμμετείχε σε ντοκιμαντέρ για τον μεσαίωνα, είχε σχετικές επιστημονικές δημοσιεύσεις ενώ το 1980 έγραψε βιβλίο για τους μισθοφόρους του μεσαίωνα. Την περίοδο 1996 - 1998 δημιούργησε μια σειρά animation που ήταν παρωδία για την εποχή του Βασιλιά Αρθούρου. Και κάτι ακόμα: ήταν ποιητής και μέλος ένωσης ποιητών με πολλά ποιήματα του να έχουν συμπεριληφθεί στο αξιοσέβαστο περιοδικό Poetry Review.
Και ξαφνικά τα ξεχνάς όλα. Περιμένεις λίγο σε ένα κενό διάστημα και στο τέλος Ιανουαρίου του 2020 βρίσκεις τον Graham Chapman -που σε άφησε το 1989- και του αρπάζεις την πίπα από το στόμα.
20°
