Σπίτι μου, σπιτάκι μας

Κομεντί που θέλει να συνδυάσει πολλά άσχετα μεταξύ τους θέματα (το όνειρο καριέρας στο L.A., ο αληθινός έρωτας, το χάσμα γενεών, η κρίση μέσης ηλικίας κ.λπ.) κι ενώ περιμένεις ότι όλα θα πάνε κατά διαόλου, τελικά το αποτέλεσμα δεν είναι και τόσο απογοητευτικό. Η  παρουσία της Ρις Γουίδερσπουν είναι ο καταλύτης για να σχεδιαστεί ένα στόρι που είναι κατηγορίας φτερού αλλά παρακολουθείται με άνεση και σχετικό ενδιαφέρον. Αν και όσα βλέπουμε είναι δανεικά από χιλιάδες άλλες κομεντί (βγαλμένες από το καλούπι του Hollywood), αυτό το «Σπίτι» αποτελεί πρόταση για τις μελλοντικές οικογένειες ακολουθώντας την προτροπή «όλοι οι καλοί χωράνε».