Ο λαβύρινθος της σιωπής

Χρησιμοποιώντας ένα μυθοπλαστικό χαρακτήρα, βασισμένο όμως σε αληθινούς ανθρώπους, το φιλμ του Τζούλιο Ρικιαρέλι μιλά για κάτι που βλέποντάς το τώρα στην οθόνη μοιάζει σχεδόν απίστευτο. Το ότι το 1958, λίγα χρόνια μετά τον πόλεμο, σχεδόν κανείς στη Γερμανία δεν γνώριζε την αλήθεια για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και, ακόμη χειρότερα, κανείς δεν ήθελε να τη μάθει. Ναι, η ιστορία είναι συναρπαστική και το γεγονός ότι μια γερμανική ταινία επιλέγει να την αφηγηθεί την κάνει ακόμη πιο ενδιαφέρουσα. Χρησιμοποιώντας έναν προσεκτικό, μετρημένο τρόπο, δίχως κηρύγματα και υπερβολές, η ταινία μιλά για τις ευθύνες και την ενοχή ενός ολόκληρου έθνους αποκαλύπτοντας μια συνωμοσία σιωπής. Το περιεχόμενό της είναι σημαντικό ακόμη κι αν η κινηματογραφική της φόρμα είναι μάλλον υπερβολικά συμβατική και παλιομοδίτικη.