Ο Chris Porsz είναι αυτό που λένε «street photographer». Του αρέσει να τριγυρνάει στους βρετανικούς δρόμους και να απαθανατίζει σκηνές και ανθρώπους με την μηχανή του. Την δεκαετία του ’70 και του ’80 περιπλανήθηκε πολύ στη γειτονιά του, το Peterborough και φωτογράφισε φάτσες που του έκαναν εντύπωση. Σήμερα, σχεδόν 40 χρόνια μετά, επέστρεψε στους ίδιους δρόμους και αναζήτησε τους ίδιους ανθρώπους για να τους φωτογραφίσει στα ίδια σημεία.
Για την σειρά εκείνη των φωτογραφιών είχε πει ότι οι δρόμοι ήταν το δικό του στούντιο και είχε απλώς να περιμένει κάθε μέρα τον κατάλληλο χαρακτήρα να περάσει από μπροστά του. «Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να δεις στην επόμενη γωνία και οι άνθρωποι κάνουν τα πιο απίστευτα πράγματα μπροστά στην κάμερα», είχε πει πριν χρόνια σε συνέντευξη στο BBC
Το ενδιαφέρον είναι ότι ενδιάμεσα από την παλιά και τη νέα σειρά φωτογραφιών ο Porsz είχε εγκαταλείψει εντελώς την τέχνη αυτή. Στα μέσα στης δεκαετίας του ’80 την είδε αλλιώς, άφησε την κάμερα σε ένα ντουλάπι, έκανε οικογένεια και μετά ξεκίνησε να εργάζεται ως διασώστης σε ασθενοφόρο. Χρειάστηκε να περάσουν τουλάχιστον δύο δεκαετίες για να ξαναπιάσει την κάμερα στο χέρι. Από εκείνη τη στιγμή και μετά όμως, το πάθος δεν άργησε να ξυπνήσει ξανά. Έψαξε στα αρχεία του και βρήκε τις ξεχασμένες αυτές φωτογραφίες από το Peterborough, τις ξεσκόνισε και άρχισε να σκέφτεται πως θα μπορούσαν με κάποιον τρόπο να ζωντανέψουν ξανά. Κάπως έτσι γεννήθηκε η ιδέα να αναζητήσει ξανά τους ίδιους πρωταγωνιστές και να τους φωτογραφίσει στις ίδιες πόζες, στα ίδια σημεία.
Η συλλογή εικόνων που προέκυψε λέγεται «Reunions» και ο Porsz δηλώνει ότι ήταν το πιο φιλόδοξο project που είχε ποτέ. Πρόσφατα μάλιστα κυκλοφόρησε και σε βιβλίο – λεύκωμα που την κάθε εικόνα συνοδεύει η ιστορία των ανθρώπων και της σχέσης τους.
23°
