Η Μαρίνα Αθανασιάδου και η νέα Athanasiadou Gallery στο Κουκάκι

Μπορεί η Athanasiadou Gallery, που ξεκίνησε το 19183 η Ζήνα Αθανασιάδου, να είναι μια από τις πιο γνωστές γκαλερί της Θεσσαλονίκης, αλλά το πρόσωπο της γκαλερί στην Αθήνα είναι η Μαρίνα Αθανασιάδου. Πρωτοσυστήθηκε στο Αθηναϊκό κοινό το 2000 με τον πειραματικό χώρο LAB Art Projects στο Κολωνάκι, και μετά, το 2004, με το γραφείο συμβούλων τέχνης aaa, athanasiadou art. Ανήσυχη πάντα η Μαρίνα δημιούργησε μια γκαλερί στο αγαπημένο της νησί, την Πάρο, το 2018. Τώρα μας δίνει ένα νέο ραντεβού σε ένα ολοκαίνουργιο χώρο στο Κουκάκι. 

Ο νέος χώρος βρίσκεται στην οδό Μητσαίων 4, λίγα λεπτά από την Ακρόπολη και το Μουσείο Ακρόπολης. Ο χώρος, με την υπογραφή του ADD Architecture Studio, γραμμικό εξωτερικό κιγκλίδωμα, δημιουργία της καλλιτέχνιδας Λίνας Θεοδώρου και έπιπλα αυθεντικές δημιουργίες της ελβετικής εταιρείας USM, συνδυάζει τον corporate χαρακτήρα ενός art consultancy office με την ατμόσφαιρα ενός σύγχρονου εκθεσιακού περιβάλλοντος. Έκτος από χώρος εκθέσεων, θα λειτουργεί και art store με συλλεκτικές εκδόσεις και αντικείμενα, ενισχύοντας τον ρόλο της γκαλερί ως σημείο αναφοράς για την ελληνική εικαστική σκηνή. Η γκαλερί στοχεύει σε ένα πρόγραμμα εξωστρέφειας, με έμφαση σε ατομικές εκθέσεις, in situ projects και συνεργασίες με Έλληνες καλλιτέχνες με σκοπό την προώθηση του έργου τους όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό.

Η πρώτη έκθεση στον νέο χώρο της Athanasiadou Gallery

Η πρώτη έκθεση που θα παρουσιαστεί στις 15 Νοεμβρίου είναι το πρότζεκτ «Hazy Cosmic Jive!» των Ειρήνης Λιναρδάκη και HOPE, σε επιμέλεια της ιστορικού τέχνης Ελένης Κούκου. Πρόκειται για έναν διάλογο ανάμεσα σε δύο δημιουργούς με διαφορετική αλλά συμπληρωματική πρακτική. Η Λιναρδάκη –η οποία ζει και εργάζεται μεταξύ Ηρακλείου Κρήτης και Νέας Υόρκης– είναι καλλιτέχνιδα με μεγάλη εμπειρία σε πρότζεκτ στον δημόσιο χώρο και περιβαλλοντική δράση. Θα δείξει τη δουλειά της για πρώτη φορά σε αθηναϊκή γκαλερί. Ο HOPE, γνωστός για την πολυσχιδή καλλιτεχνική του πρακτική –που περιλαμβάνει γλυπτική, κολάζ, περφόρμανς και φανζίν–, θα παρουσιάσει μια νέα σειρά κεραμικών γλυπτών. Tο πρότζεκτ θα συνοδεύεται από κατάλογο με κείμενο της επιμελήτριας. 

Με αφορμή αυτή τη «μετακόμιση», το πρότζεκτ «Hazy Cosmic Jive!» αλλά και τον σχεδιασμό του νέου προγράμματος, συναντήσαμε τη Μαρίνα Αθανασιάδου, για να μιλήσουμε για τη στρατηγική επιλογή του Κουκακίου, τη σχέση της γκαλερί με τους καλλιτέχνες και το πώς οραματίζεται τη νέα εποχή της Athanasiadou Gallery.

Μαρίνα Αθανασιάδου - Συνέντευξη

Από σήμερα, η Athanasiadou Gallery μας δίνει ραντεβού στο νέο της χώρο στο Κουκάκι. Γιατί επιλέχθηκε αυτή η γειτονιά; 
Το Κουκάκι είναι μια γειτονιά συναρπαστικών αντιφάσεων· ένας ζωντανός πολιτιστικός καμβάς, όπου η ιστορία, η τέχνη και η καθημερινότητα συναντιούνται. Μου αρέσει αυτή η ενέργεια –έχει ρίζες, αλλά και μια ανοιχτότητα στο καινούργιο. Δεν είναι «στημένη» γειτονιά, έχει ακόμα αυθεντικότητα, ανθρώπους που δημιουργούν και επικοινωνούν. Παράλληλα, το Κουκάκι έχει αποκτήσει τα τελευταία χρόνια ένα έντονα διεθνές προφίλ. Βρισκόμαστε μόλις πέντε λεπτά περπάτημα από το Μουσείο της Ακρόπολης και οκτώ από το ΕΜΣΤ, ανάμεσα σε δύο από τους σημαντικότερους πόλους τέχνης και αρχιτεκτονικής της πόλης. Ήθελα ο χώρος να εντάσσεται σε αυτή τη ζωντανή διαδρομή πολιτισμού. Η επιλογή της τοποθεσίας λοιπόν, έχει ως βασική αφετηρία την προώθηση και τη σύνδεση με το διεθνές κοινό των σύγχρονων Ελλήνων καλλιτεχνών, αξιοποιώντας τη ζωντάνια και τον πολυπολιτισμικό χαρακτήρα της γειτονιάς.

Ποιο είναι το κύριο «μήνυμά» της τώρα και η ποια η καλλιτεχνική της ατζέντα; Θα αλλάξει προσανατολισμό;
Στον πυρήνα της φιλοσοφίας μας βρίσκεται πάντα η καλλιτεχνική δημιουργία ως θεμελιώδης δύναμη για την κοινωνία. Βασικός στόχος της γκαλερί, από την ίδρυσή της το 1983, ήταν και είναι η διάχυση ενός ουσιαστικού κριτικού καλλιτεχνικού διαλόγου μέσω της προβολής των σύγχρονων Ελλήνων καλλιτεχνών. Αυτό δεν αλλάζει. Όπως δεν αλλάζουν οι σταθερές σχέσεις εμπιστοσύνης που δημιουργούμε με τους καλλιτέχνες και τους συλλέκτες. Όμως η αγορά της τέχνης είναι πλέον παγκόσμια και εξελίσσεται διαρκώς. Έτσι λοιπόν εξελισσόμαστε και εμείς, ενισχύοντας την παρουσία μας στο εξωτερικό, την εξωστρέφεια και τις συνεργασίες με διεθνείς επιμελητές και θεσμούς. Στόχος είναι η προβολή και η προώθηση των σύγχρονων Ελλήνων καλλιτεχνών, εντάσσοντάς τους δυναμικά στον διεθνή καλλιτεχνικό διάλογο. Ο νέος χώρος θα λειτουργεί με ετήσιο επιμελητικό πρόγραμμα, προσφέροντας παράλληλα συμβουλευτικές υπηρεσίες απόκτησης έργων τέχνης, εστιάζοντας τόσο σε καταξιωμένους όσο και σε νέους καλλιτέχνες με σημαντικό δυναμικό εξέλιξης. 

Πώς η αρχιτεκτονική και ο σχεδιασμός του χώρου συνομιλούν με την τέχνη που θέλεις να εκθέτεις;
Ο σχεδιασμός του χώρου έχει σαφείς corporate-modernist επιρροές, αλλά ταυτόχρονα φέρει και προσωπικά στοιχεία. Όλα τα αντικείμενα στον χώρο, από τις απλίκες και τους διακόπτες μέχρι την καρέκλα του γραφείου, είναι προσεκτικά επιλεγμένα από την προσωπική μου συλλογή. Άλλωστε το μότο της γκαλερί είναι ότι «Το συλλέγειν είναι μια μορφή αυτοπροσδιορισμού». Η ιδέα πίσω από το concept ήταν να δημιουργηθεί ένας χώρος που να εκφράζει επαγγελματισμό, καθαρότητα και διαχρονικότητα, ένας χώρος που θυμίζει περισσότερο μουσείο ή σύγχρονο γραφείο παρά «παραδοσιακή» γκαλερί, ένας χώρος όπου η τέχνη αντιμετωπίζεται με σεβασμό και αξιοπιστία. Αυτή η προσέγγιση αντικατοπτρίζει τις ανάγκες ενός διεθνούς, επαγγελματικού κοινού και μιας εποχής τουartworldσε συνεχή κίνηση. Η έμφαση στη γραμμικότητα, στη λεπτομέρεια και στο σωστό φωτισμό, επιτρέπει στα έργα να αναδειχθούν ως βασικά στοιχεία του χώρου.

Μπορείς να μας πεις για το πρώτο σου project, το «Hazy Cosmic Jive!» και γιατί το επέλεξες ως εναρκτήριο;
Το Hazy Cosmic Jive! ήταν από την αρχή ένα statement –ένας τρόπος να ξεκινήσει η νέα εποχή της γκαλερί με ενέργεια, συνομιλία και δημιουργική ελευθερία. Είναι μια έκθεση-διάλογος ανάμεσα σε δύο καλλιτέχνες που, αν και προέρχονται από διαφορετικούς κόσμους, συναντιούνται στην ίδια συχνότητα. Η Ειρήνη Λιναρδάκη με τα υφασμάτινα κολλάζ και τη ζωγραφική της μιλά για την έννοια της ταυτότητας ως πλέγμα πολιτισμικών και προσωπικών αναφορών, ενώ ο HOPE χρησιμοποιεί την κεραμική και τη γλυπτική για να ανακατασκευάσει το ανθρώπινο, το μυθικό και το ποπ. Με ενδιέφερε αυτή η αντίθεση –η έκρηξη χρώματος απέναντι στο μονόχρωμο πλάσμα· η θραυσματική φύση του εαυτού που ενώνεται μέσα από την πράξη της δημιουργίας. Ο τίτλος, εμπνευσμένος από το Starman του David Bowie, συμβολίζει ακριβώς αυτό: τη συνύπαρξη του επίγειου με το ονειρικό, του ρεαλιστικού με το φανταστικό. Εν τέλει, είμαστε όλοι φτιαγμένοι από την ίδια αστερόσκονη.

Ποιο είναι το πιο σημαντικό «κενό» που καλείται να γεφυρώσει η γκαλερί σου στον Αθηναϊκό καλλιτεχνικό χάρτη;
Δεν πιστεύω ότι υπάρχει «κενό», υπό αυτήν την έννοια. Η σκηνή της Αθήνας έχει ωριμάσει – υπάρχουν πολύ αξιόλογες γκαλερί και πρωτοβουλίες. Αντίθετα, υπάρχει μια πολυφωνία στην οποία μας ενδιαφέρει να συμμετέχουμε. Η Athanasiadou Gallery δεν έρχεται να καλύψει κάτι, αλλά να συνοδοιπορήσει. Να προσθέσει μια νέα ενέργεια, έναν νέο τρόπο συζήτησης και παρουσίασης. Η τέχνη είναι διάλογος, όχι ανταγωνισμός.

Σε έναν κόσμο γεμάτο ψηφιακές εμπειρίες, πιστεύεις ότι η φυσική παρουσία σε έναν χώρο τέχνης παραμένει απαραίτητη;
Ιδίως τώρα, περισσότερο από ποτέ. Ποτέ δεν ήμουν φανατική των social, δεν με ενδιαφέρει ο εντυπωσιασμός· με ενδιαφέρει η διάρκεια. Να παρουσιάζειςκάτι που δεν “καίγεται” σε τρεις μέρες στο Instagram, αλλά ανοίγει συζήτηση –ή και καμιά φορά, αφήνει ένα αποτύπωμα στην ιστορία της τέχνης. Μια γκαλερί είναι κατά 90% η προσωπικότητα του γκαλερίστα, οι επιλογές, το βλέμμα, το εκτόπισμά του. Οι σπουδαιότερες γκαλερί του κόσμου, από τον Leo Castelli και τη Marian Goodman, μέχρι τη Victoria Miro ή τον Gagosian, δεν θα υπήρχαν με τον τρόπο που τις γνωρίζουμε χωρίς τις ισχυρές φυσιογνωμίες που τις διαμόρφωσαν. Στη σημερινή εποχή, όπου τα περισσότερα πράγματα στην καθημερινότητα γίνονται ψηφιακά, η φυσική παρουσία και συναναστροφή είναι όλο και πιο πολύτιμες, τόσο για τους συλλέκτες και φιλότεχνους όσο και για τους καλλιτέχνες που συχνά νιώθουν απομονωμένοι. Η εμπειρία μου από το 2002 που ξεκίνησα το private art consultancy "aaaathanasiadouartadvice" στην Αλωπεκής στο Κολωνάκι, δείχνει ότι η συνομιλία και η διάδραση ανάμεσα σε καλλιτέχνες, γκαλερίστες, συλλέκτες, ιστορικούς τέχνης, επιμελητές, κ.ά., παραμένει πάντοτε αναγκαία. Επίσης τα καθιερωμένα gatherings στο σπίτι μου, όπου σε φιλική και χαλαρή ατμόσφαιρα συναντιόνται άνθρωποι του artworld που δε γνωρίζονται μεταξύ τους, αποδεικνύονται όλο και περισσότερο μία όαση για τους καλλιτέχνες. Έχουν ξεκινήσει εκεί πολλές φιλίες και συνεργασίες και ελπίζω να ακολουθήσουν ακόμα περισσότερες. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορούν να το καλύψουν τα social media. Έχω ταξιδέψει πολύ. Πολλές φορές όταν αφηγούμαι σε κοντινούς φίλους εντυπώσεις από μέρη ή συμβάντα, με ρωτάνε γιατί δεν ανεβάζω τίποτα σταsocialmedia. Δεν με ενδιαφέρει αυτό, με ενδιαφέρει οι εμπειρίες αυτές να τροφοδοτούν τη δουλειά μου. Toπιο πρόσφατο ταξίδι ήταν στα FaroeIslands, όπου επισκέφτηκα ένα μικρό κέντρο σύγχρονης τέχνης. Η εμπειρία εκεί ήταν σχεδόν υπαρξιακή: η κλίμακα του τοπίου, η απομόνωση, το φως... Καμία φωτογραφία δεν θα μπορούσε να την αποδώσει. Αυτός πιστεύω ότι είναι και ο ρόλος μιας γκαλερί: να προσφέρει εμπειρίες που δεν μπορούν να αναπαραχθούν.

Ποιους καλλιτέχνες ή ποια κινήματα σε εμπνέουν και ελπίζεις να εκπροσωπήσεις στο μέλλον;
Πιστεύω ακράδαντα στο έμφυτο ταλέντο και στο «urge» του καλλιτέχνη, το οποίο σε συνδυασμό με σωστή κ επαρκής εκπαίδευση μπορεί να απογειώσει τη δημιουργία. Θυμάμαι σε μια από τις πρώτες μου επιμέλειες στην Ελλάδα, στα πλαίσια του προγράμματοςCultura 2000, έναν τότε πρωτοεμφανιζόμενο καλλιτέχνη, τον Νίκο Γουλή, να μου λέει: «Δεν ξέρω γιατί κάνω αυτό που κάνω –αυτό θα το γράψεις εσύ που είσαι ιστορικός τέχνης. Αυτό που ξέρω εγώ είναι ότι έχω urge να το κάνω και να σου το δείξω». Δεν με ενδιαφέρει κάποιο κίνημα ως οριοθέτηση που περιλαμβάνει κάτι και αποκλείει κάτι άλλο. Με ενδιαφέρει αυτή η πηγαία ανάγκη για δημιουργία, γιατί ηεπιλογή του με ποιον θα συνεργαστείς ως γκαλερί έχει και κάτι το ενστικτώδες, αγγίζει τον πνευματικό σου πυρήνα.

Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζει σήμερα μια γκαλερί στην Αθήνα;
Η μεγαλύτερη πρόκληση σήμερα για μια γκαλερί στην Αθήνα είναι να δημιουργεί αληθινές σχέσεις εμπιστοσύνης μέσα σε ένα τοπίο που αλλάζει ραγδαία. Τα τελευταία χρόνια, η Αθήνα όπως και οι Κυκλάδες έχουν προσελκύσει έναν μεγάλο αριθμό ξένων συλλεκτών, επιμελητών και καλλιτεχνών που πλέον ζουν μόνιμα εδώ. Αυτή η διεθνοποίηση είναι γοητευτική, αλλά και απαιτητική: οι προσδοκίες είναι υψηλές, καθώς σημαντικές ξένες γκαλερί εγκαθίστανται ή δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Σε αυτό το νέο περιβάλλον, η πρόκληση για μια ανεξάρτητη γκαλερί δεν είναι απλώς να ξεχωρίσει αισθητικά ή προγραμματικά, αλλά να καλλιεργήσει δεσμούς ουσίας -με συλλέκτες, καλλιτέχνες και θεσμούς. Να γίνει σημείο αναφοράς όχι μόνο για το τι δείχνει, αλλά για το πώς στέκεται: με συνέπεια, ακεραιότητα και ανθρώπινη παρουσία.

Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν νέο καλλιτέχνη που θέλει να συνεργαστεί μαζί σου;
Να μην σκέφτεται στρατηγικά, αλλά με ειλικρίνεια. Να δουλεύει με συνέπεια και αφοσίωση στην τέχνη του, να βλέπει εκθέσεις, να ταξιδεύει, να συνομιλεί με άλλους καλλιτέχνες και να παραμένει σε συνεχή επαφή με τον κόσμο γύρω του. Η ενημέρωση και η παρατήρηση είναι θεμελιώδεις –όπως μου είχε πει κάποτε και η αείμνηστη Chryssa Romanos, «Στη σημερινή εποχή, με το διαδίκτυο, ο καλλιτέχνης δεν έχει την πολυτέλεια να πει “δεν το ήξερα”». Παράλληλα, χρειάζεται προσαρμοστικότητα. Το μοντέλο του απομονωμένου καλλιτέχνη που περιμένει να τον “ανακαλύψουν” δεν έχει θέση στη σημερινή πραγματικότητα. Ο σύγχρονος καλλιτέχνης πρέπει να είναι ενεργός, παρών, σε διάλογο με την εποχή του. Και, πάνω απ’ όλα, να θυμάται ότι μια συνεργασία με μια γκαλερί δεν είναι προορισμός, αλλά μια κοινή πορεία. Για να υπάρχει πραγματική σχέση, πρέπει να υπάρχει κοινός ρυθμός, εμπιστοσύνη και σεβασμός. Και εμένα με ενδιαφέρουν οι πραγματικές σχέσεις.

Info: «Hazy Cosmic Jive!»

Οι συντελεστές της έκθεσης

Ειρήνη Λιναρδάκη 
Γεννήθηκε στην Αθήνα, ζει και εργάζεται στην Κρήτη και στη Νέα Υόρκη και είναι δημιουργός έργων δημόσιας τέχνης,. Σπούδασε Καλές Τέχνες στην École des Beaux-Arts του Κιμπέρ, στο L.I.T. Limerick στην Ιρλανδία, στο Universität der Künste του Βερολίνου και στην École Supérieure des Beaux-Arts της Μασσαλίας. Εμπνέεται από την κληρονομιά των γυναικών στην Κρήτη, όπως η παραδοσιακή υφαντική, την οποία ενσωματώνει στα μνημειακά έργα της σε όλο τον κόσμο –μεταξύ άλλων στο Union Station στην Ουάσινγκτον. Η δουλειά της έχει δημοσιευθεί εκτενώς για τη χρήση της παραδοσιακής κρητικής ύφανσης στις τοιχογραφίες της, αναδεικνύοντας τη σύνδεση μεταξύ πολιτιστικής ταυτότητας και σύγχρονης τέχνης. Παράλληλα, έχει αναπτύξει καλλιτεχνικά προγράμματα στην Αφρική για άτομα με αναπηρίες, προωθώντας τη συμπερίληψη μέσω της τέχνης. Το έργο της, εμπνευσμένο από την περιβαλλοντική της δράση και τη δέσμευσή της για κοινωνική δικαιοσύνη, επικεντρώνεται στη συμμετοχικότητα, την πολυπολιτισμικότητα και την πρόσβαση στην τέχνη. Έχει υλοποιήσει μεγάλης κλίμακας δημόσια έργα στην Αθήνα με τη Unicef και τον Δήμο Αθηναίων, στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως στο Grand Central Station, το Penn Station και αλλού, ενώ συνεργάζεται με οργανισμούς όπως το Γαλλικό Ινστιτούτο, το Mellon Foundation, τον δήμο της Νέας Υόρκης και το Αμερικανικό Υπουργείο Παιδείας. Οι δημιουργίες της τιμούν τη συλλογική μνήμη, την αντοχή των κοινοτήτων και τις αόρατες ιστορίες των εργαζομένων. Έλαβε το βραβείο Artist Accelerator για το 2025 από το Andy Warhol Foundation στην Ουάσιγκτον. 

Hope (Konstantinos Ntagkas)
Γεννήθηκε το 1976 στην Αθήνα όπου ζει και εργάζεται. Σπούδασε στη Νομική Σχολή της Αθήνας (2001). Η καλλιτεχνική του πρακτική περιλαμβάνει κεραμικά γλυπτά, μεγάλης κλίμακας κολλάζ, περφόρμανς και φανζίν. Ατομικές εκθέσεις: 2023 Orphic Dialogues, Αρχαιολογικό Μουσείο, Θεσσαλονίκη | Horizontal and Vertical Transparencies (performance), Δελφοί | 2022 Printing the Future: The Riso Revolution, Die Firma Gallery, Νέα Υόρκη | 2018 My Sons Too Young Then, Αρχαιολογικό Μουσείο Άνδρου (GR) | HOPE, The Breeder Playroom, Αθήνα | 2011 Τime Doesn’t Give me Time, ReMap 3, The Breeder, Αθήνα | 2010 Mountain/HOPE (επιμέλεια: Μ. Φωκίδη), Kunsthalle Athena, Αθήνα. Ομαδικές εκθέσεις: 2019 OccupyAtoposHope, Atopos cvc, Αθήνα | Face to Face (επιμέλεια: G. Samuel), Art Monte Carlo, Μονακό & Art Geneve, Γενεύη | 2017 Si Sedes Non Is (επιμέλεια: M. Farronato), The Breeder, Αθήνα | 2015 The Earth Eaters (με τον Παναγιώτη Τερζή), Endless Editions, Νέα Υόρκη | Monsters in Fashion, ARRRGH!, Art Rock Festival, Saint-Brieuc | 2014 Monsters in Fashion, ARRRGH!, La Gaîté Lyrique, Παρίσι | 2013 Notemple, The Breeder, Αθήνα | 2012 & 2010 PS1 / Printed Matter, Νέα Υόρκη, Art Book Fair, PS1, Long Island City, Νέα Υόρκη | 2011 Monsters in Fashion, ARRRGH!, Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα | Performance Festival, 3η Μπιενάλε Θεσσαλονίκης | Looking Forward, The Breeder, Αθήνα | 2009 Three Velvet Days in Heaven-Athens Biennale, Αθήνα. 

Ελένη Κούκου
Γεννήθηκε στην Αθήνα όπου ζει και εργάζεται. Είναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος στην Επιμέλεια Εκθέσεων και μεταπτυχιακού στην Μουσειολογία από το Πανεπιστήμιο Essex του Ηνωμένου Βασιλείου. Από το 2021 είναι Σύμβουλος της Καλλιτεχνικής Διευθύντριας του ΕΜΣΤ. Το 2018 ίδρυσε την ΑΜΚΕ ex situ. Έχει επιμεληθεί, μεταξύ άλλων, Το Πνεύμα της Σκάλας στον Άγιο Νικόλαο Κρήτης, και το πρόγραμμα εικαστικών εκθέσεων του Εθνικού Θεάτρου Κοινή Θέα - Σύγχρονη Τέχνη στο Εθνικό Θέατρο (2007-2013).

Λίγα λόγια για τη Μαρίνα Αθανασιάδου 

Η Μαρίνα Αθανασιάδου είναι ιστορικός τέχνης, μουσειολόγος και σύμβουλος τέχνης. Έχει εκπονήσει μουσειολογικές μελέτες, έχει επιμεληθεί εκθέσεις τέχνης στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει δημοσιεύσει άρθρα στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο. Η επιμελητική της εμπειρία αποτελεί αντικείμενο των διαλέξεών της με θέματα «Σύγχρονη επιμελητική πρακτική» και «Επένδυση στη σύγχρονη τέχνη». Παράλληλα, δίνει διαλέξεις σε Σχολές Καλών Τεχνών στην Ελλάδα. Από το 2000 διευθύνει την Athanasiadou Gallery. Διαθέτει πτυχίο Οικονομικών από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και πτυχίο Ιστορίας της Τέχνης από το Parsons University στο Παρίσι. Έχει πραγματοποιήσει μεταπτυχιακές σπουδές στο International Management (E.S.C.E., Παρίσι) και στο Arts Management (City University, Λονδίνο). 

Athanasiadou Gallery
Μητσαίων 4, Κουκάκι
Διάρκεια έκθεσης: 15 Νοεμβρίου 2025 – 31 Ιανουαρίου 2026
Ημέρες & ώρες λειτουργίας: Τετάρτη – Παρασκευή 12:00-20:00, Σάββατο 12:00-16:00 & κατόπιν ραντεβού στο 6944319693