Προτζέκτορας: Η εικαστικός Μάρω Ζαχαρογιάννη μιλάει για την τέχνη, τη ζωγραφική και την πρώτη της ατομική έκθεση «The roses are yellow» στην Art Appel Gallery.
Η Μάρω Ζαχαρογιάννη αγαπάει να ζωγραφίζει κατά τη διάρκεια της νύχτας. Όπως λέει η ίδια, επικοινωνεί καλύτερα με το έργο τις «μεγάλες ώρες», που η πόλη κοιμάται κι έχει ησυχία. Τις πιο πολλές φορές, το ξημέρωμα την βρίσκει ακόμα να ζωγραφίζει. Μιλήσαμε με αφορμή την πρώτη ατομική της έκθεση με τίτλο «Therosesareyellow» που παρουσιάζεται αυτή την περίοδο στην ArtAppelGallery.
«Μου αρέσει να ζωγραφίζω φιγούρες σε εσωτερικά τοπία και λουλούδια και ζώα. Με παρασύρουν οι φιγούρες και οι μορφές που αυτές δημιουργούν, οι φόρμες, ξεχνάω το περιεχόμενο και επαφίομαι στην περιπέτεια της ύλης, όλα γίνονται σχήματα που πρέπει να συντάξω. Χρώμα που πρέπει να συνθέσω. Με εξιτάρει ο λευκός καμβάς, τον παρατηρώ πολύ ώρα πριν δράσω, τις περισσότερες φορές έχω δει ολόκληρο τον πίνακα πάνω στο λευκό πριν ξεκινήσω. Σκέφτομαι πολύ πριν την κάθε πινελιά, κυρίως στις μεγάλες διαστάσεις. Ακόμα ακόμα πολλές φορές έχω αποφασίσει όλα τα χρώματα του πίνακα πριν αρχίσω να χρωματίζω».
Εκτός από τη ζωγραφική έχεις ασχοληθεί και με άλλες μορφές τέχνης. Παρόλα αυτά μιλάς για τη ζωγραφική με μια ιδιαίτερη τρυφερότητα.
Είναι διαφορετική η ζωγραφική από οποιαδήποτε άλλη τέχνη έχω καταπιαστεί, όπως η performance, η video art και το θέατρο. Είναι η τέχνη η οποία σου αποκαλύπτεται με την πρώτη ματιά ολόκληρη, μετά βέβαια είναι οι δεύτερες και τρίτες αναγνώσεις. Αλλά με μια ματιά συλλαμβάνεις το έργο ολόκληρο. Επίσης καλύπτει την ανάγκη μου για δημιουργία μέσα στο κρησφύγετο μου, στην ηρεμία και την παρέα από τους τετράποδους φίλους μου που δεν φέρουν αντίρρηση.
Μίλησέ μου για τις θεατρικές περφόρμανς.
Στις θεατρικές περφόρμανς έχω τον ρόλο του σκηνοθέτη, που αν και δημοκρατική έχω τον τελευταίο λόγο, όπως και στην ζωγραφική θέλω εγώ να αποφασίζω για το ποια πινελιά θα φωνάξει και πια θα ησυχάσει, το ίδιο και με τις ηθοποιούς μου. Με εμπνέουν οι περφόρμερ με τις οποίες συνεργάζομαι, μπορώ να ενορχηστρώσω την χροιά και την ένταση της κάθε μίας, την μορφολογία τους. Και τα εκφραστικά τους μέσα. Τα κίτρινα και τα κόκκινα! Όπως και στην ομότιτλη με την έκθεση video performance που παρουσιάζουμε στην έκθεση The Roses Are Yellow.
Στη video performance παρουσιάζονται δικά σου κείμενα;
Παρουσιάζουμε κείμενα δικά μου που αφορούν τον έρωτα και τον χωρισμό με φόντο το καμένο δάσος στον Άγιο Στέφανο. Είναι μια εσωτερική προσωπική κραυγή που συνομιλεί με μια βαθιά κραυγή του κοινού για την καταστροφή που συντελέστηκε φέτος το καλοκαίρι. Δεν μου αρέσει να κάνω καθαρά πολιτική τέχνη, γιατί σκεπάζει την φωνή μου, αλλά ακουμπάω πάνω σε θέματα που με αγγίζουν κυρίως με τις θεατρικές μου performance, όπως ο πόλεμος, το προσφυγικό, την καταστροφή της φύσης, τα ζώα. Με στενοχωρεί η σπανιότητα του αυτονοήτου. Πολλές φορές δυσκολεύομαι να κατανοήσω τον κόσμο αυτό, και με πληγώνει βαθιά. Είναι οι μικρές μάχες που δίνει κανείς μέσα στην καθημερινότητα του, άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο. Το να παραμένεις αισιόδοξος και χαρούμενος αυτούς τους καιρούς είναι μια μικρή νίκη.
Θεωρείς ότι το κοινό εισπράττει τις εσωτερικές κραυγές του καλλιτέχνη;
Το έργο μόλις φύγει από τον δημιουργό, αφήνεται στην ματιά του θεατή για να τα ξαναγεννήσει. Δεν έχει σημασία πόσο μεγάλο είναι το τραύμα, αυτό που μετράει είναι αυτό που μπορεί να ιχνηλατηθεί, η πορεία δηλαδή. Στα δικά μου έργα το απόσταγμα πιστεύω ότι είναι πάντα θετικό, ο έμπειρος θεατής θα διακρίνει την πληγή αλλά γρήγορα θα την προσπεράσει και αυτό που θα συναντήσει είναι μια καλοσχεδιασμένη αυστηρή κραυγή όλο φως και ζωντάνια.
Ποιοι είναι οι υπόλοιποι συντελεστές της performance;
Η Μπέλλα Αμπαρτζάκη, η Λίλη Τσεσματζόγλου και η Σταυριάννα Αστραδένη. Το ρεπεράζ είναι της Καλλιόπης Βαγιαννάκη ενώ στην εκφώνηση είναι ο Γιάννος Ντανάκος.
«Roses are Yellow». Το κίτρινο έχει πρωταγωνιστικό ρόλο.
Το κίτρινο με συνοδεύει από μικρή ηλικία. Στα 5 μου τα ήθελα όλα κίτρινα, το δωμάτιο μου, τα λεωφορεία, τα παιδάκια, τα αίματα, τα έβλεπα όλα κίτρινα. Τώρα έχω μια θεατρική ομάδα που λέγεται Yellow Τheater Group αλλά και την εταιρεία μου που έχω ιδρύσει εδώ και ενάμιση χρόνο, ως designer και animation artist, την λέω YellowDigitalMarketing.gr Είναι ένα χρώμα που πρωταγωνιστεί στους πίνακες μου, αυτή τη φορά και στην περφόρμανς μου. Είναι συγκλονιστικό αυτό το κίτρινο μέσα στο μαύρο από τα καμένα. Κάνει την κραυγή πιο μεγάλη. Δεν νοείται κραυγή χωρίς ποίηση.
Μέχρι πότε μπορούμε να επισκεφτούμε την έκθεση; Στα πλαίσια της θα πραγματοποιηθεί και μια liveperformance, έτσι δεν είναι;
Ναι, την Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου στις 21:30 θα πραγματοποιηθεί στον υπαίθριο χώρο της Art Appel Gallery η 30λεπτη performance «The Roses Are Yellow». Έχω συνθέσει τα κείμενα της παράστασης την οποία και προλογίζω. Στο δρώμενο συμμετέχουν η ηθοποιός Λίλη Τσεσματζόγλου και η χορεύτρια Δίρφη Γιατζουτζάκη. Αυτή η performance προκύπτει από την ανάγκη μου να επεκταθώ στα κείμενα που δημοσιεύονται ήδη στην video performance που προβάλλεται στην γκαλερί , στα πλαίσια της έκθεσης.
Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 10 Οκτωβρίου. Θα χαρώ να έρθετε να γνωρίσετε το έργο μου και εγώ εσάς.
17°
«Janis is Dead». © Καλλιόπη Βαγιαννάκη
Από αριστερά προς τα δεξιά: Μπέλλα Αμπαρτζάκη, Σταυριάννα Αστραδένη και Λίλη Τσεσματζόγλου. © Καλλιόπη Βαγιαννάκη
