Φθινοπώριασε πια και η καλλιτεχνική ζωή της Αθήνας αρχίζει δυναμικά με ενδιαφέρουσες εκθέσεις οι οποίες είναι παράλληλες με μερικές που συνεχίζονται ακόμη για λίγο καιρό και αξίζουν μία επίσκεψη.
Ο μύθος της Μαρίας Κάλλας εξακολουθεί να ζει στη Γκαλερί Θεοχαράκη
Με αφορμή τα σαράντα χρόνια από τον θάνατο της Μαρίας Κάλλας, η Γκαλερί Θεοχαράκη φιλοξενεί μία πολύ αξιόλογη έκθεση - αφήγημα της συναρπαστικής ζωής και της λαμπρής καλλιτεχνικής διαδρομής της απόλυτης ντίβας του λυρικού θεάτρου, που σημάδεψε με τη φωνή αλλά και τη σκηνική της παρουσία τον κόσμο της Όπερας του 20ού αιώνα.
Στους τρεις ορόφους της γκαλερί, ο μύθος της Μαρίας Κάλλας ζωντανεύει μέσα από προσωπικά της αντικείμενα και ενθυμήματα, τουαλέτες από παραστάσεις ή κοσμικές εξόδους, αξεσουάρ, ιδιόχειρες επιστολές από και προς οικεία πρόσωπα αλλά και διάσημες προσωπικότητες όπως η Grace Kelly ή ο Lawrence Olivier, δημοσιεύματα, παρτιτούρες, άλμπουμ με φωτογραφίες από παραστάσεις αλλά και ιδιωτικές στιγμές, δώρα που είχε ανταλλάξει με τον Αριστοτέλη Ωνάση, έργα τέχνης, έπιπλα και τη φωνή της ν' ακούγεται διακριτικά στο βάθος, ερμηνεύοντας γνωστές άριες.
Μαρία Κάλλας: Ο μύθος ζει
Το πρώτο αλλά και το τελευταίο της αυτόγραφο, η ταυτότητά και το διαβατήριό της, το πιστοποιητικό θανάτου της, το αγαπημένο φλιτζάνι του Α. Ωνάση, είναι μερικά από τα αντικείμενα που εκτίθενται για πρώτη φορά και αποτελούν μέρος της καταπληκτικής συλλογής του Νίκου Χαραλαμπόπουλου.
Η περιήγηση στην έκθεση είναι μία συγκινητική επαφή και γνωριμία με την Μαρία Κάλλας, τόσο σαν μία σπουδαία καλλιτέχνιδα όσο και σαν μία γοητευτική, κομψή, κοσμοπολίτισσα γυναίκα με ταπεραμέντο και έντονη προσωπικότητα, το όνομα της οποίας εκτός από την τεράστια προσφορά της στην ιστορία της Όπερας συνδέθηκε και με τη σχέση της με τον Αριστοτέλη Ωνάση, η οποία υπήρξε καταλυτική για τη ζωή της και την καριέρα της.
Δείτε περισσότερες πληροφορίες στο Guide της Athens Voice
Από το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Κίνας, στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Ελλάδας
Αριστουργήματα της παραδοσιακής κινέζικης ζωγραφικής XIEYI καθώς και μερικά γλυπτά από χαλκό ταξίδεψαν από το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Κίνας (NAMOC) για να εκτεθούν στο χώρο περιοδικών εκθέσεων του ΕΜΣΤ, ανοίγοντας έναν διαπολιτισμικό διάλογο μεταξύ των δύο αυτών μεγάλων πολιτισμών, στο πλαίσιο του Πολιτιστικού Έτους Ελλάδας - Κίνας 2017. Αντίστοιχα, το 2018 θα φιλοξενηθεί στο NAMOC έκθεση του ΕΜΣΤ.
«Xieyi» σημαίνει «σχεδιάζοντας τις ιδέες» και ο θεατής, παρατηρώντας τα έργα με τις απλές, ελεύθερες γραμμές, αλλά και τους λυρικούς ή περιγραφικούς τίτλους, έρχεται σε επαφή με την αισθητική της παραδοσιακής τέχνης της χώρας, μπαίνοντας ταυτόχρονα στη γεμάτη συναίσθημα ατμόσφαιρα που προσπαθούν να δημιουργήσουν οι σύγχρονοι κινέζοι καλλιτέχνες μέσα από τα έργα τους.
Δείτε περισσότερες πληροφορίες στο Guide της Athens Voice
Ο «ICARO-ΙΚΑΡΟΣ» στο Μουσείο Μπενάκη
Η επωνυμία ΙCARO προκύπτει από τα αρχικά της ιταλικής εταιρείας Industria Ceramiche Artistiche Rodio Oreinatali, η οποία ιδρύθηκε το 1928 στη Ρόδο με σκοπό την κατασκευή καλλιτεχνικών κεραμικών, αντιγράφων των «λινδιακών» κεραμικών του Ιζνίκ.
Το Ιζνίκ, μια μικρή τουριστική πόλη κοντά στην Κωνσταντινούπολη, ήταν γνωστή από τον 16ο και 17ο αιώνα για την ανεπτυγμένη βιομηχανία κεραμικών τα οποία, έχοντας επιρροές από ανατολή και δύση, αποτελούν ένα μοναδικό επίτευγμα της κεραμικής οθωμανικής τέχνης.
Λόγω του ότι βρέθηκαν αρκετά τέτοια κεραμικά στην περιοχή της Ρόδου θεωρούνταν μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα ως «ροδιακά» ή «λινδιακά».
Ο «ICARO-ΙΚΑΡΟΣ» στο Μουσείο Μπενάκη
Το 1946 πολλοί ιταλοί μέτοχοι αποχωρούν από την εταιρεία και μεταβιβάζουν τις μετοχές τους στον Ρόδιο επιχειρηματία Κ. Χατζηκωνσταντή, με αποτέλεσμα η εταιρεία να γίνει ατομική. Μετονομάστηκε σε «ΙΚΑΡΟΣ» και το εργοστάσιο υπήρξε το δεύτερο μεγαλύτερο εργοστάσιο κεραμικών στην Ελλάδα, παίζοντας σημαντικό ρόλο στην τουριστική οικονομία της Ρόδου.
Διέκοψε τη λειτουργία του μετά τον θάνατο του επιχειρηματία, το 1988.
Η παραγωγή της εταιρείας «ΙCARO» καθώς και η παραγωγή του «ΙΚΑΡΟΣ» περιλαμβάνουν μεγάλη γκάμα χρηστικών (σερβίτσια, κανάτες, τασάκια) και διακοσμητικών αντικειμένων (πιάτα, βάζα, μπιμπελό, πλακίδια) υψηλής αισθητικής, με ζωντανά χρώματα και πανέμορφα σχέδια, με αισθητές επιρροές από τα κεραμικά του Iζνίκ.
Δείτε περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση «ICARO - ΙΚΑΡΟΣ. Το εργαστήριο κεραμικών της Ρόδου, 1928» εδώ
Δείτε περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση «Η Μαγεία των κεραμικών Ιζνίκ» εδώ
«Εmotions» στο Μουσείο της Ακρόπολης
Η αίθουσα περιοδικών εκθέσεων του Μουσείου της Ακρόπολης γεμίζει από τον μαγικό κόσμο των συναισθημάτων του αρχαίου κόσμου.
Η χαρά, η αγάπη, η λύπη, η ζήλεια, η έκπληξη, η μανία, η ντροπή, η οργή, ο έρωτας, ο φόβος, ο φθόνος... Ψυχο-σωματικές αντιδράσεις σ' ένα ερέθισμα, αποτυπώνονται εκπληκτικά πάνω σε εκθέματα από τα σπουδαιότερα μουσεία του κόσμου που για πρώτη φορά παρουσιάζονται στην Ελλάδα.
«Εmotions» στο Μουσείο της Ακρόπολης
Ιδιωτικοί και δημόσιοι χώροι όπως το σπίτι, το ιερό, το νεκροταφείο, η αγορά, το πεδίο της μάχης αποτελούν για τους αρχαίους συναισθηματικούς χώρους επικοινωνίας και μέσα από τα εκθέματα ο θεατής διακρίνει την ποικιλία αλλά και την ένταση των συναισθημάτων που βιώνουν οι ήρωες των μύθων.
Δείτε περισσότερες πληροφορίες στο Guide της Athens Voice
Από την αναδρομική του Κυριάκου Μορταράκου και τη μεγάλη έκθεση του Δημήτρη Σεβαστάκη στις επιζωγραφισμένες φωτογραφίες του Κώστα Λάκη και τους καλλιτεχνικούς αλγόριθμους του Τσαρλς Σάντισον
12°
