Μπορεί μεν ο εμβληματικός τραγουδιστής και στιχουργός των Doors να πέθανε το 1971, αλλά ουδέποτε έχουν μαραθεί τα λουλούδια στον τάφο του στο Παρίσι, στο νεκροταφείο Περ Λασέζ, ούτε λέει να ξεθωριάσει η μνήμη του. Σήμερα, οι επιστήμονες βρήκαν ένα πιο ευφάνταστο τρόπο να απαθανατίσουν το όνομά του, βαφτίζοντας με αυτό μια τεράστια αρχαία σαύρα, της οποίας το απολίθωμα βρέθηκε στη Μιανμάρ.
Η κίνηση έχει ένα πρόσθετο συμβολισμό λόγω του γεγονότος ότι ο ίδιος ο Μόρισον, όσο ζούσε, είχε το παρατσούκλι «Βασιλιάς των Σαυρών».
«Ανακαλύψαμε μια βασιλική σαύρα και αυτός ήταν ο βασιλιάς των σαυρών, συνεπώς της ταιριάζει το όνομα», δήλωσε ο παλαιοντολόγος Τζέισον Χεντ του πανεπιστημίου Νεμπράσκα-Λίνκολν, κατά δήλωσή του φανατικός φίλος των Doors, ο οποίος βρήκε τη σαύρα και της έδωσε το ροκ όνομά της, σύμφωνα με το BBC και το «Science».
Η σαύρα, που πήρε την επιστημονική ονομασία «Barbaturex morrisoni», ζούσε στη ΝΑ Ασία πριν από 36 έως 40 εκατ. χρόνια (Ηώκαινος εποχή), είχε μήκος περίπου 1,8 μέτρων και βάρος σχεδόν 30 κιλών. Με μέγεθος γερμανικού ποιμενικού σκύλου, είναι η μεγαλύτερη φυτοφάγος σαύρα που έχει ποτέ βρεθεί, πιο μεγάλη και από πολλά θηλαστικά του περιβάλλοντός της. Στην εποχή μας, οι περισσότερες σαύρες είναι πλέον πολύ μικρότερες, με μικρές εξαιρέσεις, όπως ο σαρκοφάγος γιγάντιος δράκος του Κόμοντο, που φθάνει τα τρία μέτρα μήκος και ζει στα απομονωμένα νησιά της Ινδονησίας.
Τα απολιθώματα της αρχαίας σαύρας ανακαλύφθηκαν στη δεκαετία του ΄70, αλλά από τότε (όπως συχνά συμβαίνει στην παλαιοντολογία) ήσαν ξεχασμένα σε κάποιο μουσείο, χωρίς να έχουν μελετηθεί, ώσπου οι ερευνητές με επικεφαλής τον Χεντ τα ανέλυσαν.
Από την μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό βιολογίας «Proceedings of Royal Society B» της Βασιλικής Εταιρίας επιστημών της Βρετανίας, μεταξύ άλλων, εξάγεται το συμπέρασμα ότι η σαύρα ζούσε σε ένα περιβάλλον που ήταν κατά 2,5 βαθμούς Κελσίου πιο ζεστό από το σημερινό, κάτι που την είχε βοηθήσει να γιγαντωθεί.
17°
