Οι τρεις σοπράνο Κάτια Πάσχου, Μάιρα Μηλολιδάκη και Μυρσίνη Μαργαρίτη επιστρέφουν με το παιχνίδι μεταμορφώσεων «Τρεις σοπράνο στο τσάι μου» ως Σοφία Λόρεν, Φανί Αρντάν και Ρόμι Σνάιντερ στο Gazarte.
Το «Τρεις σοπράνο στο τσάι μου» ανέβηκε πρώτη φορά πέρυσι. Και άρεσε. Για την πρωτοτυπία και τη φρεσκάδα του θεάματος. Τώρα επανέρχεται σε χώρο που του ταιριάζει περισσότερο, στο Gazarte. Οι άριες δημιουργήθηκαν για να εκφράσουν συναισθήματα, μας θυμίζουν οι σοπράνο. Άκουσέ τις ακομπλεξάριστα σαν ερωτικά σουξέ εποχής, δίπλα σε τραγούδια της τζαζ και μιούζικαλ, και πάμε στοίχημα πως θα φύγεις σιγοσφυρίζοντας μία από τις μελωδίες...
Ρόμι (Μυρσίνη Μαργαρίτη)
«Είμαι η πριγκίπισσα Σίσυ και είμαι καλά. Ξαφνικά βρέθηκα αυτοκράτειρα. Ακούω φωνές της Άνοιξης (Strauss jr.) στα αυτιά μου ακόμα και τώρα που είμαι κλεισμένη στους τέσσερις τοίχους του παλατιού! Αυτός όλο σε συμβούλια τρέχει, με παραμελεί. Ούτε τα δάκρυά μου (“Δες αυτά τα δάκρυα, κυλούν μόνο για σένα”) τον συγκινούν ούτε οι ψυχολογικοί μου εκβιασμοί πιάνουν! “Αν δεν μ’ αγαπάς πια, θα βρω ησυχία μόνο στο θάνατο” (“Μαγικός αυλός”, Mozart)».
«Εγώ, κοτζάμ Σοφία, γυναικάρα με τα όλα μου, να πηγαίνω στο κλαμπ και να τον βλέπω να χορεύει με άλλη, και να με φτύνει κι από πάνω; Και αυτό που με τρελαίνει είναι ότι ξέρω πως λιώνει για μένα αλλά δεν το δείχνει, “So ben le angoscie tue non le vuoi dir ma ti senti morir” (“La Bohème”, Puccini)! Τι, επειδή καμιά φορά συνοδεύομαι από πλούσιους καλοστεκούμενους κυρίους, με πληρώνει τώρα κι αυτός με το ίδιο νόμισμα; Ξέρω πολύ καλά μέσα μου πως μόνο το δικό του φιλί με κάνει ευτυχισμένη…»
Φανί (Μάιρα Μηλολιδάκη)
«Κορίτσια, εσείς δεν έχετε περάσει τίποτα μπροστά στα δικά μου βάσανα! Βρέθηκα ερωτευμένη με τον άντρα-τύραννο, ενώ είμαι για αυτόν μια γυναίκα καταστροφή! Μη με βλέπετε μια απλή γυναίκα της διπλανής πόρτας… ήταν να μην αρχίσουμε, και τώρα που προσπαθώ να τον χωρίσω, έχω κολλήσει να αποχαιρετώ για μια ώρα αυτό εδώ το τραπεζάκι της παράνομης φωλιάς μας… “Αdieu notre petite table” (“Manon”, Massenet)».
Ας πιαστούμε λοιπόν αγκαζέ και οι τρεις και ας επιβιβαστούμε σε ένα τρένο που θα μας πάρει μακριά από όλα αυτά, “Over the rainbow”, εκεί που όλα είναι “Glitter & be gay” και νιώθουμε πάντα ωραίες (“I feel pretty”), πριμαντόνες (“I long to be a prima donna”), ενώ ο χορός μαζί με τον ιδανικό εραστή θα κρατάει όλη νύχτα (“I could have danced all night”)!
Μια συζήτηση για το έργο «Ολική Άμεση Συλλογική Επικείμενη Επίγεια Σωτηρία», τις υπαρξιακές και κοινωνικές αφετηρίες που τροφοδοτούν το καλλιτεχνικό του όραμα, το θέατρο και την κοινωνία
16°
