Η διαστροφή του ελληνικού πολιτικού συστήματος είναι ότι τις τελευταίες δεκαετίες δοκίμασε τις βασικές ιδεολογικές επιλογές σε προσοδοθηρικές/πελατειακές παραλλαγές, που τελικά οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία, στο όνομα υποτίθεται της σοσιαλδημοκρατικής αναδιανομής ή της πατερναλιστικής κοινωνικής ευαισθησίας των συντηρητικών. Στη διαδρομή καταστράφηκε τελείως η παραγωγική δυνατότητα της χώρας. Με τους ανέργους να ξεπερνούν το 1 εκ., το κράτος χρεοκοπημένο οικονομικά και λειτουργικά και χωρίς επενδύσεις και ανταγωνιστικότητα, το πρόβλημα της Ελλάδας σήμερα δεν είναι η αναδιανομή, στην οποία εξειδικεύονται τα σοσιαλδημοκρατικά ή πολλά από τα χριστιανοδημοκρατικά κόμματα, αλλά η οικονομική αποτελεσματικότητα, για να αρχίσει η χώρα να δημιουργεί και πάλι θέσεις εργασίας και πλούτο.
Με την έννοια αυτή το μεγαλύτερο κενό κατά τη γνώμη μου δεν αφορά τη σοσιαλδημοκρατία, αλλά το φιλελεύθερο μεταρρυθμιστικό χώρο που βρίσκεται στο κεντρό του πολιτικού φάσματος. Όχι μόνο γιατί σήμερα ο χώρος δεν έχει επαρκή πολιτική έκφραση, αλλά και γιατί αυτός κατ’ εξοχήν μπορεί να εκφράσει τις παραγωγικές δυνάμεις που έχουν απομείνει στη χώρα. Όσους δηλαδή επιθυμούν να ζουν αποκλειστικά και μόνο χάρις στην ικανότητά τους να δουλεύουν και να προσφέρουν, πληρώνοντας λογικούς φόρους σε ένα ευνομούμενο, δίκαιο και αποτελεσματικό κράτος. Από εκεί πιστεύω ότι θα ξεκινήσει η αναγκαία και αναπόφευκτη ανασύνθεση του πολιτικού μας συστήματος.
Ο Θ.Σκ. είναι ευρωβουλευτής, μέλος της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη.
12°
