Πρόσφατα σε έλεγχο που διενεργήθηκε από την Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής της Περιφέρειας Αττικής στο Αττικό Πάρκο, διαπιστώθηκαν οι θάνατοι 4 δελφινιών ηλικίας από 11 ετών μέχρι και λίγων ημερών. Πρόκειται για το γνωστό σε αρκετούς νεαρό θηλυκό δελφίνι με το όνομα Κάλλια, για ένα αρσενικό νεογνό που γεννήθηκε με συγγενή ανωμαλία και πέθανε από πνιγμό την ίδια μέρα, για ένα αρσενικό που απορρίφθηκε από τη μητέρα του και πέθανε πέντε ημέρες μετά τη γέννηση του και για ένα θηλυκό 2.5 μηνών εγκαταλελειμμένο και αυτό από τη μητέρα του.
Σε παλαιότερα δημοσιεύματα στην ecovoice είχαμε αναφερθεί στο γεγονός ότι η επίτευξη της ευζωίας καθώς και της αναπαραγωγής αυτών των τόσο εξελιγμένων θηλαστικών σε συνθήκες αιχμαλωσίας είναι εντελώς ανέφικτη. Το ποσοστό αποτυχίας των προγραμμάτων αναπαραγωγής είναι τόσο υψηλό που καθιστά αναπόφευκτη την αιχμαλωσία άγριων δελφινιών από τη θάλασσα προκειμένου τα δελφινάρια να διαθέτουν δελφίνια για τις παραστάσεις τους.
Ο μύθος ότι τα δελφίνια αυτά δεν είναι άγρια αλλά έχουν γεννηθεί σε συνθήκες αιχμαλωσίας έχει καταρριφθεί από μελέτες που αναφέρονται στην υψηλή θνησιμότητα που παρατηρείται στα νεογέννητα. Μια τέτοια μελέτη διεξήχθη στα δελφινάρια της Γερμανίας και της Ελβετίας για 27 χρόνια και έδειξε ότι το ποσοστό θνησιμότητας των νεογέννητων ανέρχεται στο 88%. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που το τελευταίο δελφινάριο στην Ελβετία έκλεισε οριστικά και η εισαγωγή δελφινιών απαγορεύεται καθιστώντας τη χώρα φιλική προς την προστασία των δελφινιών.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες οι μητέρες όταν γεννούν σε τέτοιες συνθήκες δεν αναπτύσσουν τις συμπεριφορές που έχουν στην θάλασσα με αποτέλεσμα να απορρίπτουν τα νεογνά, να αρνούνται να τα θηλάσουν ενώ αρκετές φορές δεν γνωρίζουν καν πώς να τα προστατέψουν αφού δεν υπάρχουν άλλα θηλυκά που θα διδάξουν τις άπειρες μητέρες για το πώς πρέπει να συμπεριφερθούν στα νεογέννητα. Κάτι που συμβαίνει όταν αναπαράγονται ελεύθερα στο θαλάσσιο περιβάλλον.
Όλους αυτούς τους λόγους θανάτων των δελφινιών σε αιχμαλωσία που αναφέρουν οι επιστημονικές μελέτες, τους συναντήσαμε και στους 4 πρόσφατους θανάτους στο δελφινάριο του Αττικού Πάρκου. Στην Ελλάδα δεν υπήρχε η κουλτούρα των δελφιναρίων και της αιχμαλωσίας των πανέμορφων και πανέξυπνων θηλαστικών. Αντίθετα από την αρχαιότητα, όπως μαρτυρούν τοιχογραφίες, οι Έλληνες συνυπήρχαν αρμονικά με τα δελφίνια τα οποία προστάτευαν και τιμούσαν. Η πρώτη φορά που στην Ελλάδα έχουμε αιχμάλωτα δελφίνια είναι από το Μάρτιο του 2010 στο Αττικό Πάρκο.
Οι θάνατοι αυτοί επαναφέρουν στο προσκήνιο το αίτημα της Πρωτοβουλίας Κατά της Αιχμαλωσίας των Κητωδών για την απαγόρευση της αιχμαλωσίας δελφινιών στη χώρα μας. «Η αιχμαλωσία των κητωδών συνιστά εξ’ ορισμού μια εντελώς περιττή κακοποίηση, η οποία δεν συμβάλλει ούτε στην προστασία των ειδών, ούτε στην εκπαίδευση του κοινού. Τουναντίον συνιστά μια ακόμη απειλή για τους άγριους πληθυσμούς, ενώ παράλληλα παραπληροφορεί και απευαισθητοποιεί, προσβάλλοντας την νοημοσύνη, την ηθική και την αισθητική μας. Η μυστικότητα που αφορά τις γεννήσεις και τους θανάτους στα δελφινάρια, είναι παγκόσμιος κανόνας, και το Αττικό Πάρκο δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Οι θάνατοι των 4 δελφινιών, δημιουργούν κάποια εύλογα ερωτήματα σχετικά με την αδιαφάνεια της λειτουργίας της επιχείρησης και την απουσία ελέγχων από τις αρμόδιες αρχές» αναφέρει σε ανακοίνωση της η Πρωτοβουλία Κατά της Αιχμαλωσίας των Κητωδών και καλεί τη νέα περιφερειακή αρχή και το νέο Υπουργό Περιβάλλοντος να εφαρμόσουν το νόμο που απαγορεύει τη χρησιμοποίηση ζώων σε θεάματα και να ακολουθήσουν το παράδειγμα των άλλων χωρών που έχουν προσαρμοστεί στις επιστημονικές και ηθικές απαιτήσεις του 21ου αιώνα και έχουν βάλει τέλος στις αυθαιρεσίες τέτοιου είδους επιχειρήσεων.
16°
