Η παγκόσμια στάθμη των ωκεανών δεν αυξάνει με τον σταθερό ρυθμό των τριών χιλιοστών ετησίως, όπως είχαν υπολογίσει οι επιστήμονες, αλλά επιταχύνεται λιγάκι κάθε χρόνο, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα.
Η ανάλυση των δορυφορικών δεδομένων της τελευταίας 25ετίας δείχνει ότι η άνοδος της στάθμης των θαλασσών -πέρα από την ήδη βεβαιωμένη άνοδο των τριών χιλιοστών ετησίως- επιταχύνεται κατά περίπου 0,08 χιλιοστά κάθε χρόνο, δηλαδή σχεδόν κατά ένα χιλιοστό ανά δεκαετία. Αν αυτή η επιτάχυνση συνεχιστεί, μπορεί να οδηγήσει σε ένα συνολικό ετήσιο ρυθμό ανόδου των υδάτων κατά δέκα χιλιοστά ή και παραπάνω έως το 2100.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Στιβ Νέρεμ του Πανεπιστημίου του Κολοράντο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), επεσήμαναν ότι «η επιτάχυνση, που οφείλεται κυρίως στην επιταχυνόμενη τήξη των πάγων της Γροιλανδίας και της Ανταρκτικής, μπορεί να διπλασιάσει το συνολικό επίπεδο ανόδου των θαλασσών έως το 2100, σε σχέση με τις έως τώρα προβλέψεις, οι οποίες υποθέτουν ένα σταθερό ρυθμό ανόδου, σε πάνω από 60 εκατοστά συνολικά, αντί περίπου 30 εκατοστά που είχε υποτεθεί».
65 εκατοστά μέχρι το 2100
Αν οι ωκεανοί συνεχίσουν να ανεβαίνουν με τον σημερινό ρυθμό επιτάχυνσης -κάτι καθόλου σίγουρο, καθώς ο ρυθμός αυτός μπορεί να αυξηθεί και άλλο στο μέλλον- η στάθμη των θαλασσών εκτιμάται ότι θα αυξηθεί κατά 65 εκατοστά έως το τέλος του αιώνα μας. Μία άνοδος αρκετή για να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα σε αρκετές παράκτιες πόλεις.
Η άνοδος της στάθμης των ωκεανών οφείλεται σε δύο παράγοντες. Αφενός στη διόγκωση του θαλασσινού νερού, όσο αυτό απορροφά περισσότερη θερμότητα από την ατμόσφαιρα και, αφετέρου, στο λιώσιμο των πάγων που έχει ως συνέπεια μεγάλοι όγκοι πρόσθετου νερού να καταλήγουν στις θάλασσες. Έκτακτα ή περιοδικά γεωλογικά και κλιματικά φαινόμενα, όπως οι μεγάλες εκρήξεις ηφαιστείων, το Ελ Νίνιο και η Λα Νίνια, επηρεάζουν επίσης τη στάθμη των ωκεανών.
Η ανάλυση των δεδομένων βασίστηκε σε στοιχεία από το 1992 έως σήμερα, που έχουν συλλέξει πολλοί δορυφόροι επιτήρησης της Γης, μεταξύ άλλων οι TOPEX/ Poseidon, GRACE και Jason 1, 2 και 3.
Οι διακυμάνσεις της παραγωγής ενέργειας από τον ήλιο και τον άνεμο δημιουργούν μεγάλες προκλήσεις στη διαχείριση του ενεργειακού μας συστήματος, με την αποθήκευση και το υδρογόνο να είναι οι κύριες απαντήσεις
Υποθαλάσσιες έρευνες σε βάθος 5.000 μέτρων αποκάλυψαν ένα τεράστιο κοίτασμα μαγγανίου που περιέχει και αρκετό κοβάλτιο για να καλύψει τις ανάγκες της Ιαπωνίας για περίπου 75 χρόνια
Χρειαζόμαστε το αττικόψαρο (Pelasgus-marathonicus), όπως μας χρειάζεται και αυτό. Η απώλεια της φύσης μοιραία θα οδηγήσει στη δική μας φτώχεια και δυστυχία
15°
