Παλιοί graffiti artists, άλλοι «συνταξιούχοι» πια και άλλοι ακόμα εν ενεργεία, μαζεύτηκαν πριν λίγο καιρό στο Θέατρο Κάτω από την Γέφυρα στο Φάληρο και πέρασαν μία μέρα όλοι μαζί κάνοντας φυσικά τι άλλο...; Βαφές!
Όπου γύριζες έβλεπες χαμογελαστά πρόσωπα με μία αίσθηση νοσταλγίας και προσμονής. Πολλοί από τους παλιούς artists είχαν έρθει με τις οικογένειές τους, όπου τα παιδιά έβλεπαν τους πατεράδες τους με ένα σπρέι στα χέρια. Ήταν καταπληκτικό να βλέπεις όλες αυτές τις γενιές ενωμένες μέσα από μία κοινή αγάπη: το graffiti και τη μυρωδιά των σπρέι στον αέρα.
Εμπνευστής όλης αυτής της ιδέας ήταν ο Χαρίτωνας. Παλιός artist ο ίδιος και ιστορικός πια του κινήματος του graffiti στην Ελλάδα, αφού τα τελευταία χρόνια έχει συγκεντρώσει υλικό 600 σελίδων και 2.500 φωτογραφιών με όλη την ιστορία του ελληνικού graffiti. Προς το παρόν το βιβλίο αυτό βρίσκεται στη διαδικασία ανεύρεσης πόρων για να μπορεί να γίνει πραγματικότητα.
Στο Old School Meeting συμμετείχαν σχεδόν όλοι οι παλιοί writers και crews: Sake (tattooartist), Artemios, FSP, Spark, Braze (pupet), Paladin, Senor, Dask,Smart, Taze, Wore, Woozy, Tare, Jar, Othes, Skitsofrenis, LoL, Mez, Ars, Bor, TXC, NBW, WFC, INC, LOOTERS, FSB (Heroes), HIT, UDK, 114.
Υπήρχαν, όμως, και κάποιοι νεότεροι που συμμετείχαν.
Το πάρτι ξεκίνησε το πρωί. Όσο περνούσε η ώρα ερχόντουσαν ολοένα και περισσότεροι φίλοι από το παρελθόν, που είχες αρκετά χρόνια να τους ανταμώσεις. Όχι μόνο γνωστοί και φίλοι των writers αλλά και πολλοί που ενδιαφέρονται για αυτή την τέχνη, καθώς και νέα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν, ήρθαν να δουν τα «θρυλικά ονόματα» που έχουν ακούσει τόσα για αυτούς. Το αστείο ήταν ότι πολλοί γείτονες ρωτούσαν να μάθουν τι συμβαίνει και για ποιο λόγο γίνεται αυτή η συγκέντρωση.
Στην ουσία ήταν ένα meeting ιστορικών graffiti artists και παράλληλα μία καλή ευκαιρία να γνωριστούν οι παλιότεροι με τους νεότερους.
Το συγκεκριμένο μέρος επιλέχθηκε γιατί θεωρείται σημείο-σταθμός (και όχι μόνο επειδή περνάει το τρένο) για το graffiti, καθώς είναι από τα πρώτα μέρη που οι άνθρωποι έχουν υποστηρίξει την τέχνη αυτή και δόθηκαν άδειες για κάτι τέτοιο. Αποτελεί ένα σημείο αναφοράς για το αθηναϊκό graffiti. Και πόσο ωραίο είναι που περνάει το τρένο και τόσοι άνθρωποι μπορούν και βλέπουν μέσα από τα παράθυρα των βαγονιών μία εξωτερική «γκαλερί» με ελεύθερη είσοδο και με τόσα έργα τέχνης συγκεντρωμένα.
Η συνάντηση κράτησε μέχρι αργά το βράδυ. Καθ’ όλη τη διάρκεια, πέρα από τα πάρα πολλά cans που υπήρχαν παντού (όπου ο κάθε writer πήγαινε στον άλλον και του ζητούσε όλα τα χρώματα που του έλειπαν), υπήρχε πολλή μουσική και αρκετό κέφι.
Ήδη ο Χαρίτωνας και όλοι εμείς σκεφτόμαστε την επόμενη συνάντησή μας.
Μία συνάντηση που εξελίχθηκε σε ένα γιορτινό φεστιβάλ. Παραθέτουμε πολλές φωτογραφίες από εκείνη την ημέρα.
Έχουμε φάει τόσες φάπες, τόση ανασφάλεια και πίεση πανταχόθεν, που αναζητάμε πια λίγη χαρά, λίγη χριστουγεννιάτικη τρέλα, λίγο τζέρτζελο, απ’ όπου κι αν προέρχεται
13°
