Aνηφόρες. Και μετά κατηφόρες. Έτσι ενώνονται τα Άνω Ιλίσια με του Ζωγράφου, σε μια έκταση 8.517 στρεμμάτων. 71.126 άτομα ζουν εδώ. Τα Άνω Ιλίσια είναι μέρος του Δήμου Ζωγράφου μαζί με το Γουδή. Η κοινότητα ανακηρύχθηκε Δήμος Ζωγράφου το 1947.
Κάποτε εδώ υπήρχαν το πολύ δέκα σπίτια, μου λέει η κυρία Τασία, σκόρπια. Ήταν χωματόδρομος η κεντρική λεωφόρος, η Γρηγορίου Αυξεντίου. «Να, κοίτα», συνεχίζει, «το μόνο που υπήρχε ήταν μια πίστα εκεί απέναντι (αυτό που μετά ονομάστηκε ντισκοτέκ και πιο μετά κλαμπ). Εμείς με τις αδερφές μου, τη Ζέτα και τη Μαρία, μικρές τότε, πηγαίναμε και χαζεύαμε τον κόσμο να χορεύει». Τα υπόλοιπα Άνω Ιλίσια; «Δεν υπήρχαν άλλα σπίτια», μου απαντά χαμογελαστά, «από εδώ και πάνω υπήρχαν εκτροφεία γουρουνιών. Ο δρόμος ήταν χωματόδρομος. Ήμασταν δέκα οικογένειες που μεγαλώναμε μαζί ουσιαστικά. Δεν θα ξεχάσω όταν μας είχαν κατασχέσει το πατρικό μου στην κατοχή. Έπειτα τα πράγματα πήγαν καλύτερα, δειλά δειλά από το 1960 και μετά άρχισαν να χτίζονται σπίτια και σταδιακά άρχισαν να έρχονται και άλλοι εκτός περιοχής».
Τα Άνω Ιλίσια από πάνω προς τα κάτω
Τα Άνω Ιλίσια λέγονταν «Κουπόνια» έως ότου ενσωματώθηκαν στου Ζωγράφου. Είναι μια άγνωστη περιοχή τα Άνω Ιλίσια, ανεξερεύνητη σχεδόν, το μόνο που γνωρίζουν όλοι για αυτήν είναι ότι στην κορυφή τους βρίσκονται από τη μία η Θεολογική και λίγο παραπάνω η Φιλοσοφική σχολή. Και μια που οι φοιτητές ανηφορίζουν προς τις σχολές τους βλέπουν και τα Άνω Ιλίσια ώσπου όσοι δεν μένουν εδώ, πηγαίνουν έπειτα από κάποιο μάθημα στην εξεταστική να πιουν το καφεδάκι τους και ανακαλύπτουν μία νέα φοιτητούπολη, διαφορετική από την πολυσύχναστη γειτονική περιοχή του Ζωγράφου.
Μεταξύ Φιλοσοφικής και Θεολογικής δεν υπάρχουν κοντινοί χώροι για να περάσει την ώρα του κάποιος και να συζητήσει με τους φίλους του. Είναι τελείως «χωριό», δεν θα βρεις ούτε περίπτερο, αλλά θα βρεις πάρκινγκ, κάτι εξαιρετικά δυσεύρετο στα Άνω Ιλίσια. Το χειμώνα κάνει πολύ κρύο, αλλά αν ο δρόμος σε φέρει εδώ τον Απρίλη, θα είσαι σίγουρος ότι ήρθε η άνοιξη: Απεραντοσύνη, φρεσκάδα, λουλούδια, χαμός!
Συνεχίζοντας το περπάτημα προς τα κάτω θα συναντήσεις ήσυχες γειτονιές των Άνω Ιλισίων, όσο κατεβαίνεις πιο πυκνοκατοικημένες, μέχρι που φτάνεις κάπου στη μέση της περιοχής, στη λεωφόρο Γρηγορίου Αυξεντίου. Μεταξύ Γρηγορίου Αυξεντίου και Ούλωφ Πάλμε συνοψίζεται η νυχτερινή ζωή των Άνω Ιλισίων. Εδώ είναι η αγορά, καφετέριες, μερικές από αυτές είναι διάσημες και εκτός περιοχής, και ρακομελάδικα που ακόμη και τις καθημερινές είναι ανοιχτά μέχρι τα ξημερώματα!
Συνεχίζοντας τη βόλτα στα Άνω Ιλίσια, μπαίνοντας μέσα στα στενά, πηγαίνοντας ανηφορικά, θα συναντήσεις την Πανεπιστημιούπολη, τον χώρο όπου βρίσκονται οι εστίες. Εδώ μπαίνεις με δύο τρόπους, είτε στην είσοδο που υπάρχει στην Ταξίλου είτε από πιο χαμηλά μεταξύ Ούλωφ Πάλμε και αρχές Ταξίλου. Ο χώρος ενδείκνυνται για περπάτημα, για τρέξιμο, για ό,τι αντέχει κανείς! Ιδανική επιλογή για άνοιξη-καλοκαίρι, για χειμώνα δεν στο συστήνω! Παρόλα αυτά, αν αντέχεις το κρύο, είναι μια καλή επιλογή, έχει πολύ κόσμο και φωτισμό, στον χώρο του στίβου τουλάχιστον.
Η περιοχή των Άνω Ιλισίων είναι γεμάτη από χώρους πρασίνου. Τι κι αν είναι μια πυκνοκατοικημένη μεσοαστική περιοχή και δίπλα στο κέντρο, μόλις 15 λεπτά, θα πάρεις καθαρό αέρα, θα έχεις πού να αθληθείς και άπειρα μέρη για να κάνεις τις βόλτες σου. Επίσης, αν και έχει νυχτερινή ζωή, έχει ηρεμία για όταν θελήσεις να απομονωθείς.
Τα Άνω Ιλίσια είναι μια περιοχή που δημιουργήθηκε από το πουθενά, με δέκα «χαμόσπιτα», χωματόδρομο κι ερημιά, μέχρι που στη δεκαετία του 70’-’80 ένα τριάρι εδώ έγινε το όνειρο του μέσου αστού. Όλοι έδωσαν ό,τι είχαν αντιπαροχή και η περιοχή γέμισε πολυκατοικίες ασφυκτικά, ίσως ψηλότερες από ό,τι μπορούσε να αντέξει και σήμερα έφτασε να είναι από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές. Βέβαια, ορισμένα σημεία έχουν κρατήσει την αγνότητά τους.
Πώς να έρθεις
Εδώ έρχεσαι από το κέντρο με το 220 και 221 είτε ανεβαίνοντας από το Caravel, αν έρχεσαι με αυτοκίνητο. Ή εναλλακτικά με το 235 ή το 608, αν θέλεις να περπατήσεις λίγο μεταξύ Ιλισίων και Ζωγράφου. Η περιοχή δεν εξυπηρετείται ακόμη από μετρό. Θα βρεις τα πάντα και 24ωρα μαγαζιά, περίπτερα για οποιαδήποτε ώρα θελήσεις κάτι. Η περιοχή είναι ήσυχη, αλλά δεν «κοιμάται» ποτέ!
Ήξερες ότι:
*Τα Άνω Ιλίσια είναι μέρος της περιοχής του Ζωγράφου μαζί με το Γουδή
*Τα Άνω Ιλίσια μέχρι ένα σημείο της Ούλωφ Πάλμε είναι Δήμος Ζωγράφου, ενώ ένα μέρος της είναι Δήμος Αθηναίων
*H περιοχή φημολογείται ότι λέγονταν «Κουπόνια» από τα κουπόνια που διανέμονταν για τα κτήματα του Υμηττού ανά έξι σε λαχίδια σε Οθωμανούς.
*Από τη μεγάλη περιοχή του Ζωγράφου προέρχεται και ο Γιάννης Αντετοκούνμπο.
* Στους Ολυμπιακούς αγώνες του 2016 στο Ρίο συμμετείχαν δύο Ιλισιώτες, ο Ποντικέας στην Εθνική Πόλο και η Βλαχάκη στον Μαραθώνιο.
O θρυλικός Ηλυσιακός, στενά συνδεδεμένος με την ιστορία των Ιλισίων αφού ιδρύθηκε το 1927, κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου. Διατηρεί τμήματα σε βόλεϊ, κολύμβηση, μπάσκετ, ξιφασκία, ποδόσφαιρο, πόλο, τοξοβολία και μπάσκετ. Τα χρώματά του είναι το κίτρινο και το μαύρο.
Το 1979 ο Γιάννης Ζώρζος, παλιός πρωταθλητής αποστάσεων, ιδρύει τον «ΓΑΣ Ιλισός», δίνοντας έμφαση στον κλασικό αθλητισμό, στο στίβο και στο τρίαθλο.
Αρκετά αργότερα, το 1981, ιδρύθηκε ο Ποσειδώνας από μια ομάδα γονέων αρχικά. Ξεκινά ως κολυμβητικός όμιλος, ενώ το 1983 ιδρύονται τμήματα υδατοσφαίρισης και ενόργανης γυμναστικής.
Έζησαν εδώ
Ιλισιώτες διάσημοι υπήρξαν πολλοί. Τζένη Καρέζη, Νίκος Κούρκουλος, Κωνσταντίνος Καζάκος. Από το 1931 ο ζωγράφος Γιώργος Γουναρόπουλος εγκαταστάθηκε στα Άνω Ιλίσια. Το 1978 ο γιος του Γουναρόπουλου δώρισε το σπίτι και εργαστήριο του ζωγράφου στον Δήμο Ζωγράφου και σήμερα ο χώρος είναι το μουσείο του Γιώργου Γουναρόπουλου.
Και Αγγελίες
Άνω Ιλίσια, διαμέρισμα 69 τ.μ., 2ου, 2 υ/δ, κατασκευή '71, κεντρική θέρμανση, ιδανικό για φοιτητές, ανακαίνιση '15, Φωτεινό διαμέρισμα σε άριστη κατάσταση, πλησίον συγκοινωνιών και αγοράς σε ήσυχο σημείο, άμεσες προσβάσεις, τιμή 50.000 ευρώ.
Δεν χάνουμε το πιο χαρούμενο, πολύχρωμο, πολυφυλετικό χριστουγεννιάτικο μπαζάρ της πόλης, που διοργανώνουν «Οι φίλοι του Παιδιού» με τη συμμετοχή 35 και πλέον Πρεσβειών
13°
