Grand Prix Αζερμπαϊτζάν: Όλα όσα έγιναν στις 21 Σεπτεμβρίου 2025 στην πίστα Baku City Circuit
Ο δέκατος έβδομος αγώνας της χρονιάς, ο χιλιοστός εκατοστός τεσσαρακοστός πρώτος (1.141) σε απόλυτη αρίθμηση της Formula 1, διεξήχθη την Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2025 στην πίστα Baku City Circuit, στην πρωτεύουσα του Αζερμπαϊτζάν. O Μαξ Φερστάπεν με την RB21, στην καλύτερη αεροδυναμική προσαρμογή της χρονιάς, νίκησε με άνεση την MCL39 του Λάντο Νόρις και τις δύο Ferrari SF-25. O επικεφαλής της βαθμολογίας, Όσκαρ Πιάστρι, παρακολούθησε τον αγώνα από ένα κάθισμα, πίσω από τα προστατευτικά της στροφής 5 πάνω στα οποία είχε οδηγήσει το μονοθέσιό του. Η πρόωρη εκκίνησή του, μετά από απρόσεκτο χειρισμό του συμπλέκτη ενεργοποίησε το anti-stall σύστημα αποτροπής σβησίματος του κινητήρα και τον έφερε από την ένατη θέση στην τελευταία. Στην προσπάθεια να επανέλθει έχασε τον έλεγχο του μονοθεσίου στην 90 μοιρών στροφή πέντε και έπεσε πάνω στα προστατευτικά. Για την πρόωρη εκκίνηση τιμωρήθηκε με ποινή 5 δευτερολέπτων, την οποία θα εκτίσει στο επόμενο Grand Prix. Κάποιος marshal (εθελοντής που εποπτεύει την πίστα, καθαρίζει σκουπίδια και χειρίζεται τις σημαίες του αγώνα) του παραχώρησε μια καρέκλα και το κινητό του τηλέφωνο. Μία μπανάνα, δύο μπουκαλάκια με νερό και μία σοκολάτα, εάν διέκρινα καλά από το στιγμιότυπο της τηλεοπτικής μετάδοσης. Ο Πιάστρι ακούμπησε τα πόδια στις τσιμεντένιες βάσεις των προστατευτικών της πίστας και έχοντας το κινητό στο κανάλι της F1 TV παρακολουθούσε τον αγώνα και αναλογιζόταν την τύχη του.
Στα μέσα του 2022, ο Πιέρ Γκαζλί είχε υπογράψει μακροχρόνιο συμβόλαιο με την Alpine, της ισχύος αρχομένης το 2023. Ηταν μια συμφωνία που δεν είχε δημοσιοποιηθεί για αρκετούς μήνες. Αυτό θα πρέπει να ήταν αρκετά απογοητευτικό για τον πρωταθλητή της Formula 2 του 2021, Πιάστρι, που τότε ήταν τρίτος οδηγός της Alpine και ήλπιζε σε προαγωγή σε θέση οδηγού F1. Ο Φερνάντο Αλόνσο ήταν στο άλλο αυτοκίνητο και παρόλο που το συμβόλαιό του έληγε στο τέλος του 2022, σίγουρα ήταν μόνο θέμα του «πότε» και όχι του «αν» θα ανανεωνόταν. Δεν είναι σαφείς οι αιτίες για τις οποίες ο επικεφαλής της Renault Automotive, Λούκα ντε Μέο και ο επικεφαλής της Alpine, Λοράν Ρόσι, βιάζονταν τόσο πολύ να υπογράψουν με τον Γκαζλί ένα ακριβό μακροπρόθεσμο συμβόλαιο, όταν η ομάδα είχε ήδη στα χέρια της τον πολλά υποσχόμενο Πιάστρι. Πιθανώς επειδή ένας Γάλλος σε μια γαλλική ομάδα φαινόταν να ταιριάζει καλά. Οι δύο αυτοί άνθρωποι, που είναι απόντες πλέον από την Formula 1, δεν χειρίστηκαν τίποτα σωστά. Ο Αλόνσο πήγε στην Aston Martin και ο Όσκαρ Πιάστρι υπέγραψε στη McLaren, παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις του Μαρκ Γουέμπερ —του ατζέντη του και πρώην οδηγού της Red Bull— στους επικεφαλής της Alpine, για την υπογραφή του συμβολαίου. Η επιτροπή αναγνώρισης συμβολαίων επιβεβαίωσε αργότερα ότι η Alpine δεν είχε έγκυρο συμβόλαιο με τον Πιάστρι και ότι αυτός είχε κάθε δικαίωμα να υπογράψει με τη McLaren. Φαινόταν ότι η Alpine είχε χάσει τον Αλόνσο και τον Πιάστρι σε δύο συνεχόμενες ημέρες. Στην πραγματικότητα, τους είχε χάσει αρκετές εβδομάδες πριν. Ήταν κλασική περίπτωση ανώτερης διοίκησης που δεν κατανοούσε την αξία των ανθρώπων που είχε και δεν καταλάβαινε τι συνέβαινε στην αγορά των οδηγών γύρω της. Και τα δύο πολύ σοβαρά λάθη. Η επιλογή του Φλάβιο Μπριατόρε —ενός προσώπου αμφιβόλου ηθικής αξίας— ως εκτελεστικού συμβούλου φαίνεται να είναι το τρίτο λάθος της γαλλικής ομάδας.
Ο Καβάφης στο ποίημα του «Τρώες» ξεκινάει ως εξής:
Είν’ η προσπάθειές μας, των συφοριασμένων· είν’ η προσπάθειές μας σαν των Τρώων. Κομμάτι κατορθώνουμε· κομμάτι παίρνουμ’ επάνω μας· κι αρχίζουμε να ’χουμε θάρρος και καλές ελπίδες.
Το ποίημα καταλήγει στο αναπόδραστο του τέλους ως ανθρώπινη μοίρα, αλλά όχι με τον απαισιόδοξο τρόπο που φαίνεται σε μια πρώτη ματιά. Εξάλλου, αυτή είναι η ιδιαιτερότητα του σπουδαίου ποιητή, ο οποίος προσπαθεί να θέσει το βίωμα ενός χρόνου που ξεπερνάει την θλιβερή αποδοχή του βιολογικού τέλους και τη ματαιότητα των ανθρωπίνων προσπαθειών, βάζοντας στη θέση του τη διάρκεια ενός χρόνου ο οποίος νοηματοδοτεί την εφήμερη ζωή μας. Πού ακριβώς συναντάται η θνητή μας φύση με την αθάνατη υπόσταση μας, εάν υποθέσουμε ότι υπάρχει κάτι τέτοιο; Μα, ακριβώς στον αναστοχασμό που επιχειρεί ο Πιάστρι πίσω από τα συρματοπλέγματα. Δεν αφήνεται ως άθυρμα των μεταπτώσεων της τύχης ή της μοίρας. Σε πείσμα αυτών των ανεξέλεγκτων εναλλαγών προσπαθεί να διατηρήσει μια σταθερή πορεία μέσα του. Μια προσπάθεια που υπερβαίνει την ατομικότητά του. Αυτή ακριβώς η υπέρβαση είναι το κομβικό σημείο αναδείξεως της ανθρωπινότητάς του. Μπορεί να σταθεί με θάρρος και πίστη απέναντι στο κενό ενός μέλλοντος που είναι εξ’ ορισμού άγνωστο και δυσοίωνο. Η ήρεμη στάση απέναντι στο ατύχημα, την ατυχία, την αβλεψία, την επιπολαιότητα, τις κακές ή καλές επιλογές, τον αναδεικνύει σε παραδειγματική φιγούρα μιας υπερβάσεως που μπορεί να μας κάνει να υποψιαστούμε την ύπαρξη μιας αθάνατης ανθρώπινης ψυχής.
Ο Μαξ Φερστάπεν επέμενε —σωστά όπως αποδείχθηκε— να ξεκινήσει τον αγώνα με τη «σκληρή» γόμα παρόλο που ήταν πιο αργή από τη «μεσαία» που είχε επιλέξει ο Κάρλος Σάινθ. Όμως ήξερε τον Ισπανό από την κοινή τους θητεία στην ακαδημία της Red Bull. Δεν θα ρίσκαρε ένα ατύχημα σε διάστημα πολύ μικρό μέχρι την πρώτη στροφή. Πράγματι, δεν υπήρξε καμιά προσπάθεια από τον Σάινθ να διεκδικήσει την πρώτη θέση. Φρόντισε, μόνο, να κλείσει τον Τζόσουα Λώσον και οδήγησε μέχρι τέλους με τη σκέψη να τερματίσει στο βάθρο. Όταν στη διάρκεια του αγώνα κατάλαβε ότι δεν μπορούσε να ανταγωνιστεί τον Τζορτζ Ράσελ, ουσιαστικά παραχώρησε την θέση του. Έθεσε ως στόχο να κρατήσει μακριά τον έτερο οδηγό της Mercedes, Κίμι Αντονέλλι. Σε όλη του την καριέρα ο Ισπανός ήταν ένας «συμβιβασμένος» οδηγός. Ισως γι’ αυτό γίνεται επιθετικός και γκρινιάρης στους περισσότερους αγώνες. Η «λευκή» γόμα που επέλεξε ο Φερστάπεν ήταν ένα είδος προστασίας στην περίπτωση αυτοκινήτου ασφαλείας γιατί του έδινε περισσότερες επιλογές. Κάτι τέτοιο δεν συνέβη ποτέ, εκτός από τον πρώτο γύρο με την εγκατάλειψη του Πιάστρι. Ο Ολλανδός μεταμόρφωσε άψογα την εξαιρετική δουλειά που έκαναν αυτός και η ομάδα του στις κατατακτήριες με έναν τέλειο αγώνα: από την pole position στην πρώτη θέση εξ αρχής μέχρι τέλους και με τον ταχύτερο γύρο.
Φυσικά, κανείς στη Red Bull δεν φαίνεται να πιστεύει ότι αυτή η φόρμα θα συνεχιστεί σε πίστες με πιο απαιτητική αεροδυναμική κάθετη δύναμη (downforce). Αλλά ακόμα και αν συνέβαινε αυτό, η διαφορά των 69 βαθμών του Φερστάπεν από τον Πιάστρι, με επτά αγώνες να απομένουν, εξακολουθεί να φαίνεται πολύ μεγάλη για να διεκδικήσει τον τίτλο.
Ο Νόρις έφτασε κοντά στο να σπάσει το αδιέξοδο της έβδομης θέσης κατά τη διάρκεια των pit stop. Αλλά, ένα άλλο πρόβλημα σύσφιξης του μπροστινού τροχού στο pitstop – αυτή τη φορά στο δεξί μπροστινό – σήμαινε ότι βγήκε πίσω από το «τρένο» Λώσον - Σαρλ Λεκλέρ αντί να βγει μπροστά του. Με «σκληρά» ελαστικά -29 γύρους νεότερα από αυτά του Αντονέλλι της Mercedes μπροστά από τον Λώσον-, ο Νόρις θα μπορούσε να είχε αγωνιστεί με τη δεύτερη Mercedes για την τέταρτη θέση. Αλλά όχι περισσότερο από αυτό.
Από τις 3 έως τις 5 Οκτωβρίου 2025 οι αγώνες θα γίνουν στην πίστα Marina Bay Street Circuit στν Σιγκαπούρη, μία από τις πιο απαιτητικές στο αγωνιστικό ημερολόγιο. Η ανώμαλη επιφάνεια του δρόμου σε συνδυασμό με τις υγρές συνθήκες δίνουν στους οδηγούς πολλά να σκεφτούν. Ακόμα και μετά την αλλαγή της διαρρύθμισης το 2023, που μείωσε τον αριθμό των στροφών από 23 σε 19, οι οδηγοί εργάζονται πολύ με το τιμόνι, ειδικά στις στροφές υψηλής ταχύτητας ενώ η σωματική καταπόνηση οδηγεί στην απώλεια έως και 3 κιλών σωματικού βάρους κατά τη διάρκεια ενός αγώνα.
Σε 14 ή σε 9 μήνες οι Κινέζοι μπορούν να κατασκευάσουν ένα υπερσύγχρονο εργοστάσιο που παράγει πολύ υψηλού επιπέδου προϊόντα με απίθανη σχέση ποιότητας-τιμής
Ο πρωταθλητής του WRC του 2019 ανακοίνωσε ένα διάλειμμα από τους αγώνες ράλι, τερματίζοντας μια καριέρα 18 ετών, λίγες ώρες μετά την ολοκλήρωση του FORUM8 Ράλλυ Ιαπωνίας
14°
