- CITY GUIDE
- PODCAST
-
18°
Όταν ο φόβος γίνεται το συναίσθημα που μετράει περισσότερο απ'όλα
Γιατί ο κόσμος γύρω μας δεν είναι ένα ανοιχτό πεδίο που επιθυμούμε να γνωρίσουμε και να κατακτήσουμε, αλλά ένα τρενάκι τρόμου όπου σε κάθε στροφή σφίγγεται η καρδιά μας;
Σχόλιο για τον φόβο, τα θέματα ψυχικής υγείας και το βιβλίο «Κοινωνία του φόβου» του Γερμανού κοινωνιολόγου Χάινς Μπούντε.
Εμφανίζεται κατά καιρούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ένας κατάλογος με όλα τα επικίνδυνα πράγματα που «απολάμβαναν» τα παιδιά που μεγάλωσαν στη δεκαετία του ’80. Δεν υπήρχαν ζώνες ασφαλείας στα αυτοκίνητα, κάναμε ποδήλατο χωρίς κράνος, γυρίζαμε στους δρόμους και παίζαμε ξύλο χωρίς να δίνουμε λογαριασμό σε κανέναν, κι όμως επιβιώσαμε, μας λέει το κειμενάκι. Πέρα όμως από τη νοσταλγία που προκαλεί σε κάποιους, έχει ενδιαφέρον η δήλωση που υποβόσκει: ζούμε πλέον μέσα στον φόβο, ο κόσμος γύρω μας δεν είναι ένα ανοιχτό πεδίο που επιθυμούμε να γνωρίσουμε και να κατακτήσουμε, διακινδυνεύοντας ίσως και να τραυματιστούμε, αλλά ένα τρενάκι τρόμου όπου σε κάθε στροφή σφίγγεται η καρδιά μας.
O Γερμανός κοινωνιολόγος Χάινς Μπούντε, στο βιβλίο του «Κοινωνία του φόβου», που κυκλοφόρησε στη Γερμανία το 2014, εξετάζει αυτήν ακριβώς τη στροφή της συλλογικής μας διάθεσης προς τον φόβο, στροφή που συνδέεται, φυσικά, με την οικονομική κρίση, την ύφεση, την τρομοκρατία, εσχάτως και με την πανδημία. Ο τρόπος με τον οποίο σκεφτόμαστε την κοινωνική μας ενσωμάτωση, σημειώνει ο Μπούντε, δεν έχει να κάνει πλέον με την υπόσχεση της προόδου αλλά με την απειλή του αποκλεισμού. Κάθε μας κίνηση, κάθε μας επιλογή, απειλεί να μας καταστρέψει για πάντα, τα λάθη δεν συγχωρούνται, οι δεύτερες ευκαιρίες είναι σπάνιες, και η ευθύνη θα είναι όλη δική μας. Κατά συνέπεια όλα τίθενται υπό αμφισβήτηση, ο πυρήνας της ύπαρξης κλονίζεται.
Όταν ξοδεύεις τη ζωή σου αγχωμένος για το αν είσαι αρκετά ικανός, αρκετά επιτυχημένος, αρκετά όμορφος, αρκετά νέος, αρκετά αξιαγάπητος, σε διαρκή σύγκριση με τις ζωές των άλλων (τις οποίες δεν γνωρίζεις στ’ αλήθεια αλλά παρακολουθείς μέσα από τη σκηνοθεσία των μέσων κοινωνικής δικτύωσης), τα συναισθήματα που κυριαρχούν είναι ο τρόμος, η ανασφάλεια, ο θυμός και η αγανάκτηση. Δεν μένει χώρος για εμπιστοσύνη, για χαρά, για αισιοδοξία, όλα τα μέτωπα είναι ανοιχτά.
Ακόμα και η ρομαντική ιδέα που κάποτε μπορούσε να μας παρηγορήσει, ότι δηλαδή η αγάπη μπορεί να νικήσει τον φόβο, κατατροπώνεται καθημερινά από την πραγματικότητα. Η διαλεκτική που έχει επικρατήσει είναι αυτή που τονίζει «ο έρωτας δεν κρατάει για πάντα», «κανείς δεν είναι κανενός», «ό,τι έχεις μπορεί να χαθεί μέσα σε μια στιγμή», και η ανασφάλεια χτυπάει κόκκινο.
Ένα από τα πεδία όπου κατεξοχήν εκφράζεται όλος αυτός ο τρόμος, αναφέρει πολύ σωστά ο Μπούντε, είναι στις σχέσεις μας με τα παιδιά μας, τον μοναδικό δεσμό που μπορούμε ακόμα να σκεφτούμε ως ακατάλυτο, τη μοναδική σχέση στην οποία μπορούμε ανερυθρίαστα να αποδώσουμε αξία χωρίς να φανούμε ρομαντικοί, αφελείς, αναγκεμένοι, και πιστεύουμε ότι απλώνοντας ατέλειωτα δίχτυα ασφαλείας κάτω από τα πόδια τους τα προστατεύουμε πραγματικά.
Τι συμβαίνει όμως στ’ αλήθεια όταν ο φόβος γίνεται το συναίσθημα που μετράει περισσότερο απ’ όλα, το συναίσθημα που, πάνω απ’ οτιδήποτε άλλο, οφείλουμε να σεβόμαστε; Ο τρόμος ριζώνει βαθιά, απλώνει κλαδιά, ανθίζει όλο τον χρόνο, και η σκιά που ρίχνει είναι αυτή της καχυποψίας και της παράνοιας, ο κόσμος χωρίζεται σε στρατόπεδα, αναλόγως με το τι φοβάται περισσότερο, τώρα τελευταία οι επιλογές είναι ανάμεσα στον ιό ή το εμβόλιο.
Μια που πλέον μπορούμε να συζητάμε πιο ακομπλεξάριστα τα θέματα ψυχικής υγείας, ίσως θα πρέπει να βγούμε από τη θεώρησή τους ως προβλημάτων συγκεκριμένων ατόμων, και να δούμε λίγο τη μεγαλύτερη εικόνα. Πώς θεραπεύει κανείς μια κοινωνία με έντονα συμπτώματα γενικευμένης αγχώδους διαταραχής;
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Πώς στο Οβάλ Γραφείο συζητιέται συχνά η θεωρία συνωμοσίας περί ιπτάμενων αντικειμένων από το μακρινό διάστημα
Σήμερα υπάρχουν 6.402 δορυφόροι του Starlink σε τροχιά 550 χιλιομέτρων πάνω από τη Γη
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη υπερδύναμη και καλύτερη επένδυση από το να είσαι καλός στο να ακούς τους άλλους, με ειλικρινές ενδιαφέρον και ενσυναίσθηση
Εστιατόρια, μοντέρνες ταβέρνες και wine bars για τη σεζόν που ξεκινάει ορεξάτη
Tο 1962 που άνοιξε τις πόρτες του στην οδό Ριζάρη, έμελλε να γίνει ένας από τους πιο εμβληματικούς κινηματογράφους της εποχής του, τοπόσημο για το Παγκράτι
Η Νέα Υόρκη έγινε η ασφαλέστερη αμερικανική μεγαλούπολη γιατί οι αστυνομικοί έπαψαν να είναι απλοί υπάλληλοι και έγιναν όργανα της τάξης
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Γυναικολογικού Καρκίνου ο ΚΕΦΙ «αγκαλιάζει» τις καρκινοπαθείς γυναίκες με μία δωρεάν εκδήλωση στο Πάρκο Ελευθερίας
Η 20ή Σεπτεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Γυναικολογικής Ογκολογίας και μία πρωτοβουλία για τερματισμό τους στίγματος στις ογκολογικές ασθενείς
Το σύνθημα του φετινού Festival Alzheimer, μια προσπάθεια εξωστρέφειας και διεκδίκησης μιας καλύτερης ποιότητας ζωής
Θα χρειάζονται γονική άδεια για να αλλάξουν βασικές ρυθμίσεις - Αναλυτικά τα νέα δεδομένα
Πώς θα καταλάβουμε αν τα δόντια του κατοικιδίου μας είναι υγιή και τι να κάνουμε αν δεν είναι
Απευθύνονται σε όλες τις ηλικίες - Οι εγγραφές άνοιξαν
Τι αναφέρει το σημείωμα που εστάλη στους εργαζόμενους
Οι προετοιμασίες του χειμώνα, μια κληρονομιά
Ρεκόρ αφίξεων από τον Μάιο
Όψεις της πόλης, αναμνήσεις, πράγματα που συνέβησαν παλιά, και πράγματα που συμβαίνουν σήμερα γύρω μας
Μία εφ’ όλης της ύλης συζήτηση με την Ειρήνη Ψαρρού. Ένας οδηγός φιλοζωίας, για να αρχίσουμε να νοιαζόμαστε
Οι πιο έντονες αλλαγές που διαπίστωσαν οι επιστήμονες ήταν η μείωση του όγκου της φαιάς ουσίας
Στα 81,6 έτη επανήλθε το προσδόκιμο επιβίωσης στη χώρα μας
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.