Η πόλη είναι στολισμένη, λάμπει από τα πολλά φώτα, σαν η διάθεσή της να είναι ανεβασμένη. Ή μήπως όλα έχουν μείνει ίδια, μόνο πιο φωτισμένα; Η διάθεση μερικές φορές είναι εύθραυστη, μπορεί και να σπάσει.
Γνώρισα κάποιον, λέει και τα μάτια της αστράφτουν σαν χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια. Φαίνεται όμορφη, μια εύθραυστη ομορφιά, το πρόσωπό της είναι φωτεινό. Ο έρωτας είναι εύθραυστος, πάει με τη διάθεση... Ίσως δεν είναι η κατάλληλη στιγμή. Πες μου... Είναι μέρες γιορτής, στιγμές ανεμελιάς, παιχνίδι, χαρά ζωής. Μα είσαι ευάλωτος, έτσι που ανοίγεις, παίρνεις το ρίσκο. Πρέπει να θέλεις κάτι να δώσεις και να πάρεις. Κυρίως πρέπει να θέλεις... Θα σου πω άλλη φορά.
Στο μεταξύ μια άλλη στιγμή, ένας άλλος άνθρωπος. Νιώθω μοναξιά,αλλά το διάλεξα, ήταν επιλογή μου. Δεν είναι πως δεν είμαι καλά, πως δεν τα καταφέρνω. Όμως, είναι σκληρό... Μέσα στο αυτοκίνητο τα στολισμένα φώτα αντανακλώνται στην άσφαλτο. Κάποια στιγμή κάποιος θα έρθει... Ο έρωτας συμβαίνει εκεί που δεν τον περιμένεις, με την πρώτη ματιά. Love at first sight. Και μένεις να παρατηρείς, χωρίς να ξέρεις γιατί. Κοιτάς τον άλλο, απλά. Το ένστικτό σου είναι πιο γρήγορο από σένα.
Δηλαδή, έχουμε δυο ανθρώπους κι όταν συναντιούνται τα μέρη που απαρτίζουν τον ένα συνδυάζονται με τα μέρη του άλλου. Αν είναι συμβατά τότε και οι δύο αυξάνουν τη δύναμή τους. Η συνάντηση κρίνεται επιτυχής. Αν όχι, τα μέρη του ενός πάνε να επιβληθούν στα μέρη του άλλου και να τα αποσυνθέσουν, και οι δύο αποδυναμώνονται. Όπως το δηλητήριο, όταν εισχωρεί στο σώμα μας, τείνει να αποσυνθέσει τη σχέση των μερών που το αποτελούν... Μια κακή σχέση μάς αποστερεί από τη δύναμή μας, οι στιγμές της λύπης καταλαμβάνουν περισσότερο χώρο από αυτές της χαράς. Μερικές φορές παίρνει καιρό να το καταλάβεις, κι άλλο τόσο για να κάνεις κάτι…
Στέκεται απέναντι. Τα μάτια της βγάζουν σπίθες. Ο έρωτας είναι ένα βλέμμα που γίνεται ωκεανός, είναι το άγγιγμα, η θαλπωρή του ζεστού σώματος. Από τους λίγους τόπους που νιώθουμε ασφαλείς. Αλήθεια; Εγώ νόμιζα πως είναι πόλεμος, μάχη, τόπος επισφαλής και ραγισμένος… Το πρόσωπό της αστράφτει. Γυρίζω από την άλλη. Σφίγγει τα χείλια.
Το αυτοκίνητο σταματάει στην άκρη του δρόμου. Ανάβει τσιγάρο. Δεν γινόταν διαφορετικά… Παύση. Είναι θέμα ορίων, μέχρι πού μπορείς, μέχρι πού θες. Είναι και θέμα σεβασμού… Βάζεις μια γραμμή. Μέχρι εκεί αντέχεις, μέχρι εκεί σου αρέσει… Παύση. Πρέπει να μπορείς να εμπιστευτείς, δεν έχει νόημα… Παύση. Η μεγάλη χαρά φέρνει και μεγάλη λύπη, είναι σκληρό…
Περπατάμε σε δρόμους που αστράφτουν από χριστουγεννιάτικα φωτάκια. Δεν μπορείς να πεις πως δεν είναι ωραία… μόνο, που, να, κάποιες φορές το πολύ φως κουράζει τα μάτια. Τότε θέλεις να κοιτάξεις αλλού, αποζητάς κάτι να απαλύνει τις γραμμές, κάτι διακριτικό στην όψη που θα σε ξεκουράσει. Σταματάμε σε ένα πεζούλι, κάπου ήσυχα. Μήπως είσαι από εκείνους που έχουν τεράστια υπομονή μα δεν μιλούν, μέχρι τη στιγμή που κάτι σπάει μέσα τους και όλα καταρρέουν; ρωτάει. Τώρα που το λες… Το μυαλό κάνει ένα γρήγορο flash back, όπως αυτό που λένε ότι συμβαίνει όταν πεθαίνεις. Σε παρακαλώ, να σου αφηγηθώ την ιστορία μου, από το μεγάλο μου έρωτα και μετά…
Χριστούγεννα στη μεγάλη πόλη, είναι νύχτα και έχει ομίχλη. Σαν παραμύθι, μουρμουρίζω. Όχι ακριβώς, είναι αιθαλομίχλη από τα τζάκια.
Η αλήθεια έχει πολλές όψεις, όπως τα πρόσωπά μας, όπως ο έρωτας... Ένα πράγμα μόνο, κοίτα μη μείνεις ίδιος. Μια ελπίδα έχουμε, την πίστη ότι μπορούμε να πάμε παρά πέρα από αυτό που ήδη είμαστε.Αρκεί να είμαστε ειλικρινείς, με τον εαυτό μας βέβαια. Και αυστηροί. Πιο αυστηροί από όσο αντέχουμε... Συμφωνούμε; Ναι, αν υπάρχει ελπίδα, είναι εκεί.
Γι’ αυτό σου λέω...Κάτι μέσα μας ξέρει. Πάντα ξέρει. Μέχρι εκεί που μπορείς. Κάποιος θα έρθει. Είναι σκληρό... Δεν πετυχαίνει πάντα, είναι θέμα συνδυασμού μερών, αν πάει καλά γινόμαστε πιο δυνατοί, χτίζουμε αναμνήσεις, μοιραζόμαστε, κάνουμε σχέδια... Αλλιώς στεκόμαστε απέναντι, ακινητοποιημένοι, και πυροβολούμε. Δεν βγάζει νόημα, με τους δικούς μας ανθρώπους πρέπει να είμαστε στην ίδια πλευρά, είναι δύσκολες εποχές.
Στο μεταξύ, πάμε πιο πέρα, κάπου λίγο πιο σκοτεινά, η γιορτινή πόλη μάς τυφλώνει. Όμορφη, βέβαια, έτσι που είναι στολισμένη παρασέρνει και τη διάθεση. Είναι μέρες γιορτής. Υποδεχτούμε μια νέα χρονιά, με όλα τα καινούργια που θα φέρει, ας δώσουμε υποσχέσεις. Θα είμαστε ειλικρινείς· και αυστηροί... με τον εαυτό μας, βέβαια...
Έχουμε φάει τόσες φάπες, τόση ανασφάλεια και πίεση πανταχόθεν, που αναζητάμε πια λίγη χαρά, λίγη χριστουγεννιάτικη τρέλα, λίγο τζέρτζελο, απ’ όπου κι αν προέρχεται
Θέλοντας να τεστάρω τις δυνατότητες και τα όρια του εργαλείου, άρχισα να ζητάω συμβουλές θεωρώντας μάλλον απίθανο (και ηθικά απωθητικό) το να το χρησιμοποιήσω. Μέσα σε μισή ώρα είχα αγοράσει μηνιαία συνδρομή.
10°
