Νέα Δημοκρατία: Η «κατάρα της δεύτερης τετραετίας», οι εξελίξεις στο πολιτικό σκηνικό, τα σενάρια ακυβερνησίας.
Όσο κι αν λέγεται ότι τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις, υπάρχουν πάντα και οι εξαιρέσεις. Παράδειγμα η ρηματική διακοίνωση του αιγυπτιακού Υπουργείου Εξωτερικών που αμφισβητεί τις δυνητικές θαλάσσιες ζώνες της Ελλάδος όπως αυτές αποτυπώνονται στον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό. Ή οι συνεχιζόμενες και δύσοσμες αποκαλύψεις για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, το πολιτικό σκηνικό που έχει διαμορφωθεί είναι περίπλοκο.
Μια Νέα Δημοκρατία, πρώτη μεν και με διαφορά, κουρασμένη όμως από την εξαετή διακυβέρνηση και γρατζουνισμένη από τη φθορά αλλά και κάποια εκφυλιστικά φαινόμενα, που δεν είναι όμως καθόλου ασυνήθιστο να συμβαίνουν στη δεύτερη θητεία όλων σχεδόν των κυβερνήσεων.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε το σκάνδαλο Κοσκωτά, ο Σημίτης τις μίζες στα εξοπλιστικά, ο Μητσοτάκης τώρα τον ΟΠΕΚΕΠΕ, αν και αυτό το τελευταίο ήταν μια κατάσταση διαχρονική. Το φαινόμενο έχει επικρατήσει να λέγεται και «κατάρα της δεύτερης τετραετίας» αν και πιθανότατα έχει τις ρίζες του στην πολυετή άσκηση της εξουσίας και τη συνεπαγόμενη αλαζονεία.
Και μια αντιπολίτευση που είναι αλλού για αλλού και δεν πείθει σε καμμιά περίπτωση ότι θα χειριζόταν τα πράγματα καλύτερα. Θα ξήλωνε απεναντίας και ό,τι καλό έχει γίνει στη χώρα, την τελευταία εξαετία.
Επίσης, σε σχέση με την περίοδο 2019-2023, υπάρχει μια θεμελιώδης διαφορά. Η Νέα Δημοκρατία είναι πλέον κόμμα ανάδελφο. Οι δεσμοί με το ΠΑΣΟΚ-τον μόνο άλλοτε εν δυνάμει κυβερνητικό της εταίρο - έχουν κοπεί. Και έχουν κοπεί οριστικά και αμετάκλητα.
Και αυτό είναι κακό γιατί στην πολύ πιθανή περίπτωση μη αυτοδυναμίας της, μειώνονται δραματικά οι διαθέσιμες επιλογές.
Τυχόν σύμπραξη επίσης Μητσοτάκη με τους κλόουν της ακροδεξιάς θα πρέπει να αποκλείεται εξ ορισμού.
Πρώτον γιατί αν συνέβαινε αυτό, θα σηματοδοτούσε το κύκνειο άσμα της φιλελεύθερης κεντρώας Νέας Δημοκρατίας και δεύτερον γιατί αν το επιχειρούσε ποτέ ο Μητσοτάκης, δεν θα ήταν πια ο Μητσοτάκης που ξέραμε αλλά ένας καιροσκόπος της κακιάς ώρας κι ένα θλιβερό κακέκτυπο του Τσίπρα.
Αν συνεπώς δεν αλλάξει το πολιτικό σκηνικό μέχρι το τέλος της τετραετίας, η Ελλάδα πολύ πιθανόν να βρεθεί ανάμεσα στις συμπληγάδες μιας χαοτικής ακυβερνησίας και στο μέσον μιας τέλειας καταιγίδας με εχθρικές δυνάμεις παντού γύρω της να επιβουλεύονται τα συμφέροντά της.
Ας ελπίσουμε ότι ο κόσμος θα κάνει τότε τις επιλογές του με σύνεση και νηφαλιότητα ώστε να αποφύγουμε τις περιπέτειες. Αλλά μέχρι τότε έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας.
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
12°
