«Κύμα» αποχωρήσεων από το «Κίνημα Δημοκρατίας» του Στέφανου Κασσελάκη – Φεύγουν 31 στελέχη
Την αποχώρησή τους από το κόμμα του Στέφανου Κασσελάκη «Κίνημα Δημοκρατίας» γνωστοποίησαν 31 στελέχη, σε ανακοίνωση που εξέδωσαν. Ανάμεσα στους αποχωρήσαντες, οι οποίοι κάνουν λόγο για «πολιτική εκτροπή» και για «μηχανισμό συγκεντρωτισμού, ελέγχου και πειθαρχίας», βρίσκονται και τρία μέλη του Εθνικού Συμβουλίου.
Οι αιχμές των μελών και των στελεχών που αποχωρούν έχουν στόχο τον ίδιο τον Στέφανο Κασσελάκη: «Με τη σιωπηρή και συχνά ενεργή ανοχή του Προέδρου, το Κίνημα έχει καταστεί μια κλειστή και αυταρχική δομή, όπου η συλλογικότητα αντικαταστάθηκε από μηχανισμούς και η πολιτική αξιοπρέπεια από τη συμμόρφωση στον κομματικό σχεδιασμό».
«Δεν θα παρέχουμε άλλοθι στον εκφυλισμό, ούτε θα καταστούμε συνένοχοι με τη σιωπή μας», αναφέρουν σε άλλο σημείο της δήλωσής τους οι 31.
Αναλυτικά η ανακοίνωση
Με την παρούσα δήλωση, εμείς – μέλη και στελέχη του Κινήματος Δημοκρατίας – ανακοινώνουμε την οριστική μας αποχώρηση, όχι ως πράξη παραίτησης, αλλά ως στάση αξιοπρέπειας, ευθύνης και αντίστασης απέναντι σε μια πολιτική εκτροπή που δεν μπορούμε να ανεχτούμε.
Η συμμετοχή μας στο Κίνημα ήταν μια συνειδητή επιλογή, θεμελιωμένη σε αρχές: τη δημοκρατία, την ισοτιμία, τη συλλογικότητα, την ελευθερία του λόγου και το πολιτικό ήθος. Στην πορεία, όμως, γίναμε μάρτυρες μιας βαθμιαίας, αλλά συστηματικής απομάκρυνσης από τις ιδρυτικές του αξίες. Αυτό που κάποτε φαινόταν ως ένα ανοιχτό, πειραματικό, συμμετοχικό εγχείρημα, έχει μετατραπεί σε έναν μηχανισμό συγκεντρωτισμού, ελέγχου και πειθαρχίας.
Η πρόσφατη ανακοίνωση του Εκτελεστικού Γραφείου δεν αποτελεί απλώς ένα οργανωτικό κείμενο, αλλά μια ολοκληρωτική πολιτική διακήρυξη, ενδεικτική μιας καθεστωτικής νοοτροπίας που δεν μπορούμε να ανεχθούμε, πολλώ δε μάλλον να συνυπηρετήσουμε. Πίσω από τις κούφιες αναφορές στη «συμπεριληπτικότητα» και το «δημοκρατικό ήθος», υποκρύπτεται μια αυταρχική προσέγγιση:
Η πολιτική συζήτηση ποινικοποιείται και εξισώνεται με «υπονόμευση».
Οι δημοκρατικοί θεσμοί του Κινήματος εργαλειοποιούνται για την εξυπηρέτηση στενών εσωκομματικών σκοπιμοτήτων.
Η λειτουργία του Κινήματος έχει υποταχθεί σε μια εσωκομματική φράξια που επιβάλλει αποφάσεις, φιμώνει τη διαφορετική άποψη και αποκλείει πρόσωπα, ενώ η ηγεσία – αντί να λειτουργήσει ως εγγυητής των δημοκρατικών διαδικασιών – προσφέρει πολιτική κάλυψη σε αυτήν τη διάβρωση. Με τη σιωπηρή, και συχνά ενεργή ανοχή του Προέδρου, το Κίνημα έχει καταστεί μια κλειστή και αυταρχική δομή, όπου η συλλογικότητα αντικαταστάθηκε από μηχανισμούς και η πολιτική αξιοπρέπεια από τη συμμόρφωση στον «κομματικό σχεδιασμό».
Δεν αποδεχόμαστε ότι η διαφωνία συνιστά αντικομματική στάση. Δεν αποδεχόμαστε ότι η συντροφικότητα σημαίνει σιωπή και ευθυγράμμιση με τις αυθαιρεσίες. Δεν αποδεχόμαστε ότι η πολιτική αλαζονεία επιβραβεύεται και οι κακοποιητικές συμπεριφορές βαφτίζονται «συντροφικές». Αν αυτό είναι το νέο πρότυπο «ενότητας», δεν μας αφορά.
Αποχωρούμε, γιατί το όραμα που μας ενέπνευσε ακυρώθηκε από την ίδια την ηγεσία. Δεν ήρθαμε για να υπηρετήσουμε ένα φραξιονικό κόμμα, αλλά για να συμμετέχουμε σε ένα συλλογικό σχέδιο κοινωνικής ανατροπής. Δεν θα παρέχουμε άλλοθι στον εκφυλισμό, ούτε θα καταστούμε συνένοχοι με τη σιωπή μας.
Φεύγουμε ενωμένοι, όχι απογοητευμένοι αλλά αποφασισμένοι. Αποφασισμένοι να συνεχίσουμε τον αγώνα για μια πραγματική δημοκρατία – όχι με διακηρύξεις, αλλά με πράξεις. Μια δημοκρατία που δεν τιτλοφορείται, αλλά ασκείται καθημερινά: με διαφάνεια, ελευθερία, σεβασμό, πολυφωνία και ανοιχτό διάλογο.
Αυτά που ζήσαμε, μας δίδαξαν πολλά. Κρατάμε τις σχέσεις, τις αγωνίες, τις κοινές διαδρομές , τον κοινό στόχο και συνεχίζουμε αταλάντευτα να αγωνιζόμαστε για μια πραγματική δημοκρατική και κοινωνική αλλαγή . Εκεί όπου η λέξη Δημοκρατία δεν είναι απλώς επωνυμία, αλλά πράξη. Η σιωπή είναι συνενοχή. Εμείς επιλέγουμε να μιλήσουμε.
Η δηλούμενη αίσθηση περί φτώχειας δεν πηγάζει από τη σημερινή κατάσταση των οικονομικών της χώρας, αλλά μάλλον από μία νοσταλγική σύγκριση με το παρελθόν
8°
