Ο Μάνος Βουλαρίνος κάνει πέντε ευχές για το 2025 και γράφει τι περιμένει από τη νέα χρονιά.
Δεν θέλω να σας το χαλάσω αλλά η μετάβαση από την 31η Δεκεμβρίου στην 1η Ιανουαρίου δεν σηματοδοτεί και δεν αλλάζει απολύτως τίποτα (παρά μόνο αν δεν έχετε πληρώσει τα τέλη κυκλοφορίας και για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας δεν δοθεί άλλη μια παράταση προκειμένου να ενισχυθεί η ανευθυνότητα και η αναβλητικότητα των πολιτών της). Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να κάνουμε ευχές για τη νέα χρονιά. Αρκεί οι ευχές να μην έχουν να κάνουν με κάποιο δικό μας επίτευγμα ώστε να γλιτώνουμε την προσωπική απογοήτευση και την πιθανή κατάθλιψη. Ας πούμε εγώ για το 2025 εύχομαι:
Να βρει το κουράγιο η κυβέρνηση να επιβάλει τον ΚΟΚ
Πολλοί από τους 600 νεκρούς σε δυστυχήματα στην άσφαλτο θα ήταν ζωντανοί αν η κυβέρνηση, μέσω της Ελληνικής Αστυνομίας, έκανε τη δουλειά της και επέβαλε τον ΚΟΚ. Όμως δεν έχει καμία πίεση για να το κάνει αφού κανείς δεν νοιάζεται (600 νεκροί κάθε χρόνο είναι ασήμαντοι μπροστά στους 58 ενός σιδηροδρομικού δυστυχήματος) κι έτσι οι ‘Έλληνες θα συνεχίσουν να σκοτώνονται κατά εκατοντάδες. Πρόκειται δηλαδή για μια ευχή που σίγουρα δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί αλλά επειδή οι ευχές είναι τσάμπα ας την κάνω.
Να αποφύγουμε μια Καζατζιδομανία
Η επιτυχία της ταινίας με ένα μέρος της ζωής του Καζαντζίδη (δυστυχώς όχι το διασκεδαστικότερο, εκείνο στο οποίο εμφανιζόταν στην τηλεόραση για να καταγγείλει τους Εβραίους) ήταν μια υπενθύμιση ότι η μιζέρια και η βολική αυτοθυματοποίηση όχι μόνο υπάρχουν αλλά κυριαρχούν σε ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού. Μακάρι η υπενθύμιση αυτή να τελειώσει και την επιτυχία της ταινίας να μην ακολουθήσουν σίριαλ, ντοκιμαντέρ, αφιερώματα και οτιδήποτε άλλο που απλώς θα επιβεβαιώνει την αγάπη των Ελλήνων για την κλάψα.
Να συνεχίσει να ανεβάζει βίντεο στο TikTok ο Κασσελάκης
Σε ένα κατά τα άλλα βαρετό δράμα της πολιτικής σκηνής ο Στέφανος με τα κολλητά ρούχα είναι μια αχτίδα γέλιου. Ένα εξελιγμένο comic relief που συνδυάζει την ασχετοσύνη του Αλέκση, τον ναρκισσισμό του Γιάνη και τον όλα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω λαϊκισμό του Βελόπουλου. Μπορεί να έχασε την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να χαθεί από τις ζωές μας
Να σφαχτούν ο Ντόναλντ ο Τραμπ με τον Ίλον τον Μασκ
Ο τσακωμός δυο διαταραγμένων πουτινόφρονων νάρκισσων που συνεργάστηκαν για να καταλάβουν την εξουσία στις ΗΠΑ είναι μάλλον προδιαγεγραμμένος οπότε ίσως να μην υπάρχει κανένας λόγος να τον ευχηθεί κάποιος. Σε κάθε περίπτωση θα είναι ένας τσακωμός ιδιαιτέρως απολαυστικός, ειδικά από τη στιγμή που οι, μέχρι στιγμής, κοινοί τους οπαδοί θα αισθανθούν την ανάγκη όχι μόνο να διαλέξουν πλευρά αλλά να δικαιολογήσουν και την επιλογή τους στα μέσα κοινωνικής εκτόνωσης απωθημένων.
Να εκλεγεί κάπου πρόεδρος ο Χάρης ο Δούκας
Θα μπορούσα να ευχηθώ να ασχοληθεί με τον Δήμο αλλά νομίζω ότι ο από σπόντα δήμαρχος έχει ήδη δείξει ότι θεωρεί το αξίωμα του δημάρχου πολύ κατώτερο των ικανοτήτων του οι οποίες δυστυχώς παραμένουν άγνωστες. Σε κάθε περίπτωση ο οίκτος για τον βαρουφάκειο καημό του να ξεχωρίζει και να τον χειροκροτούν νομίζω ότι αρκεί για να του ευχηθούμε να πραγματοποιήσει κάποτε τα όνειρά του. Αρκεί αυτά να είναι μακριά από τον δήμο που ήδη έχει αρχίσει να υφίσταται τις συνέπειες της «δημαρχίας» του. Και μπράβο του και καλή χρονιά.
15°
