Όταν χάνεται η μπάλα, το ποδόσφαιρο γίνεται virtual, εικονικό. Το ίδιο ισχύει και με την εφαρμοσμένη πολιτική. Κάποιοι παριστάνουν τους παίχτες «σε ένα πεδίο βολής φτηνό, που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι...»
Οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, η προώθησή τους στα νησιά του Αιγαίου, οι πολιτικοί σχεδιασμοί και οι αντιδράσεις.
Προ μηνός βρέθηκα σε μια εκδήλωση σχετική με την προώθηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) στα νησιά του Αιγαίου. Παρόντες ήταν πάρα πολλά στελέχη των σχετικών οργανισμών (δημόσιων και ιδιωτικών) καθώς και αρκετοί πολιτικοί από όλο το φάσμα των «κυβερνητικών» κομμάτων. Ήταν όλοι τους ευδιάθετοι και χωρίς μάσκες και, μέσα σε ένα κλίμα γενικής ευφορίας και συναίνεσης, τόνισαν το πόσο σημαντική θα μπορούσε να είναι η εκμετάλλευση του αιολικού και του ηλιακού δυναμικού του Αιγαίου για το Κλίμα, για την απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, για τη συγκράτηση των τιμών της ενέργειας μετά την κρίση του φυσικού αερίου κτλ. Δεν υπήρξε η παραμικρή διαφωνία, ούτε καμιά διαφοροποίηση αριστερά και δεξιά, τόσο που ο εκτός των σχετικών κύκλων ακροατής ήταν αδύνατον να εντοπίσει πολιτικές ταυτότητες και πολιτικές αποκλίσεις, αφού όλοι τα ίδια υποστήριζαν. Έτσι η εκδήλωση τέλειωσε με τα σχετικά κοκτέιλ, τα μεζεδάκια και τα φιλικά χτυπήματα στην πλάτη.
Λίγους μήνες νωρίτερα, εκεί στο τέλος της χρονιάς, σε μια άλλη εκδήλωση στην Ερμούπολη, σύμπας ο πολιτικός κόσμος του Νοτίου Αιγαίου, συνήλθε και από κοινού κατέληξε:
Στην απαίτηση για αναστολή έκδοσης νέων αδειών μέχρι να ολοκληρωθεί και να συμφωνηθεί ο νέος χωροταξικός σχεδιασμός...
Στην πρόταση νομοθέτησης της υποχρέωσης έγκρισης των αιολικών πάρκων από τα κατά τόπους αρμόδια Συμβούλια Αρχιτεκτονικής.
Στη ανάγκη χωροθέτησης ανεμογεννητριών σε νησίδες με Εθνικό πρόσημο.
Αυτό το τελευταίο ομολογώ ότι δεν το κατάλαβα, ποιες είναι δηλαδή οι βραχονησίδες με εθνικό πρόσημο και ποιες όχι.
Ήταν όμως όλοι τους εκεί. Οι βουλευτές Γιάννης Βρούτσης, Κατερίνα Μονογυιού, Φίλιππος Φόρτωμας, Νίκος Συρμαλένιος, Μάνος Κόνσολας (τ. υφυπουργός) και Γιάννης Παππάς. Συμμετείχαν επίσης, 19 Δήμαρχοι νησιών του Νοτίου Αιγαίου, ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Δωδεκανήσου, Γιάννης Πάππους, ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Κυκλάδων, Γιάννης Ρούσσος, ο Πρόεδρος του ΤΕΕ τμ. Δωδεκανήσου, Αντώνης Γιαννικουρής, ο Επόπτης του Οικονομικού Επιμελητηρίου Δωδεκανήσου, Φώτης Κασσέκας και φυσικά οι οργανωτές, ο περιφερειάρχης Γιώργος Χατζημάρκος και ο αντιπεριφερειάρχης Κυκλάδων Γιώργος Λεονταρίτης. Το ρεπορτάζ λέει ότι οι μόνοι που καταψήφισαν ήταν της «Λαϊκής Συσπείρωσης» αλλά δεν αναφέρει τον λόγο.
Έτσι, μέσα σε ένα κλίμα τοπικής, περιφερειακής και εθνικής συναίνεσης, υποστηρίχθηκαν ακριβώς τα αντίθετα απ’ αυτά που έθεσε και χειροκρότησε η προ-αναφερθείσα εκδήλωση, με μόνη ελαφριά διαφοροποίηση στο προφίλ των συνέδρων. Στην πρώτη περίπτωση ήταν επιχειρηματίες, τεχνοκράτες και πολιτικοί προϊστάμενοι οργανισμών από τον χώρο της ενέργειας, στη δεύτερη ήταν κυρίως αυτοδιοικητικοί, «οικολόγοι» και βέβαια βουλευτές του Αιγαίου.
Σε μια πράπλευρη αλλά χαρακτηριστική περίπτωση, μαθαίνω ότι αναπτύσσεται τοπικό κίνημα εναντίον μιας μικρής μονάδας βιολογικού καθαρισμού σε νησί των κοντινών Κυκλάδων. «Θα μας χαλάσει τον τουρισμό» είναι το επιχείρημα. Αυτό σε άψογα ελληνικά λέγεται NIMBY (not in my back yard).
Ένα ακόμα απόφθεγμα λέει ότι η τέχνη της πολιτικής είναι να λες πολλά και να μην κάνεις τίποτα. Αυτό ισχύει κυρίως για τα υψηλόβαθμα στελέχη στην πολιτική ιεραρχία (π.χ νυν και πρώην υπουργοί) οι οποίοι κρατούν ισαποστάσεις. Άλλοτε παραπέμπουν σε μελλοντικές νομοθετικές ρυθμίσεις. Όπως είναι το χωροταξικό των ΑΠΕ. Για το οποίο ο αρμόδιος υφυπουργός ΥΠΕΝ διαβεβαίωσε –σε άλλη εκδήλωση– ότι θα έχει ολοκληρωθεί την ... επόμενη άνοιξη. Έχει ήδη κλείσει δυόμισι χρόνια στο ψυγείο. Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν θα σαπίσει.
10°
