Ο Μάνος Βουλαρίνος σχολιάζει «το τρίτο κύμα της πανδημίας», την ευθύνη πολιτών και πολιτικών και την τήρηση των περιοριστικών μέτρων
Δεν ξέρω ποιος το πρωτοείπε αλλά λίγες φράσεις βοηθούν στην ορθή αντίληψη της πραγματικότητας όσο η φράση «όταν βρίσκεις “κίνηση” στον δρόμο, εσύ είσαι η κίνηση». Όποιος έχει ακούσει κι έχει καταλάβει τη φράση αυτή μπορεί εύκολα να καταλάβει πόσο λάθος και αποπροσανατολιστική είναι η φράση «το τρίτο κύμα της πανδημίας». Γιατί στην πραγματικότητα δεν υπάρχει «τρίτο κύμα» ως κάτι ανεξάρτητο από μας και τους γύρω μας. Υπάρχουν μόνο ανεύθυνοι, αντικοινωνικοί συμπολίτες και οι άτυχοι που πέφτουν θύματά τους.
Η πανδημία δεν είναι ένας σεισμός. Δεν είναι ένα τσουνάμι από το οποίο το μόνο που μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι είναι να τρέξουν να σωθούν. Η πανδημία είναι άνθρωποι που μεταδίδουν τον ιό. Κι αυτοί οι άνθρωποι είναι το «τρίτο κύμα», όπως ήταν και το πρώτο και το δεύτερο. Κι αν στις πολύ πρώτες μέρες της πανδημίας μπορεί κανείς να βρει δικαιολογίες για τους συνανθρώπους που αδιαφόρησαν για τους εαυτούς τους και για τους γύρω τους, ένα χρόνο μετά δεν υπάρχει καμία απολύτως δικαιολογία για κανέναν που αδιαφορεί και συνειδητά γίνεται κομμάτι του κύματος του θανάτου.
Γιατί το «τρίτο κύμα της πανδημίας» είναι οι συμπολίτες που δεν μπορούν να αντιληφθούν τον κόσμο πέρα από τον εαυτό τους (κι ακόμα και τον εαυτό τους δυσκολεύονται να τον αντιληφθούν καλά). Είναι οι συμπολίτες που είναι έτοιμοι να σκοτώσουν για να μη στερηθούν πράγματα που κανείς δεν πέθανε χωρίς αυτά.
Για αρχή είναι οι συμπολίτες που ούτε ο κίνδυνος να σκοτώσουν δεν είναι ικανός να τους κάνει να στερηθούν τη βραδινή τους διασκέδαση. Οι ασπόνδυλοι πιτσιρικάδες (και οι ημιπιτσιρικάδες) που οργανώνουν και συμμετέχουν σε πάρτι λες και τίποτα από τον θάνατο γύρω τους δεν τους αγγίζει. Οι συμπολίτες που μαζεύονται και στριμώχνονται στις πλατείες για «ποτάκι και κουβεντούλα» και μετά γράφουν δακρύβρεχτα ποστ στα μέσα κοινωνικής εκτόνωσης για κάποιον συγγενή τους που πέθανε από τον ιό που του μετέδωσαν.
Και δεν είναι μόνο αυτοί.
Είναι και οι συμπολίτες που συγκεντρώνονται και διαδηλώνουν δήθεν για το καλό της κοινωνίας, την ώρα που στην πραγματικότητα απλώς τραβούν τη σκανδάλη του όπλου που έχουν στην κοινωνία. Οι δήθεν κοινωνικά ευαίσθητοι που η κοινωνική τους αναισθησία μέχρι χθες ήταν απλώς ενοχλητική αλλά σήμερα σκοτώνει.
Είναι και οι συμπολίτες που ένα χρόνο τώρα δεν έχουν ακόμα καταφέρει να μάθουν να φορούν τη μάσκα τους όπου και όπως πρέπει. Οι ανίκανοι που ακόμα να βρουν τον τρόπο να κρατούν τη μάσκα πάνω από τη μύτη και οι ανεύθυνοι που ακόμα να βρουν τη στοιχειώδη υπευθυνότητα να μη βάζουν τη μάσκα στο πηγούνι ή στην τσέπη. Όλοι αυτοί που στο πρόσωπό τους δεν υποφέρουν τη μάσκα, ίσως γιατί προτιμούν τον αναπνευστήρα.
Και δεν είναι μόνο αυτοί.
Είναι και οι συμπολίτες που δεν μπορούν να αναβάλουν τους γάμους και τα γλέντια τους. Είναι και οι καλεσμένοι τους. Είναι όλοι αυτοί που σαν πρόθυμοι δήμιοι-θύματα τρέχουν να κάνουν το μικροαστικό τους καθήκον, αδιαφορώντας για το κοινωνικό. Οι συμπολίτες σαν αυτούς που θριάμβευσαν στη Μαλεσίνα.
Όλοι αυτοί είναι το «τρίτο κύμα της πανδημίας». Άνθρωποι που τους ξέρουμε. Άνθρωποι που χωρίς την παραμικρή ντροπή δημοσιοποιούν τα κατορθώματά τους και επαίρονται για την απόλυτη αδιαφορία που δείχνουν στη ζωή και την οικονομία των γύρω τους. Άνθρωποι που δεν νιώθουν καμία ανάγκη να κρύψουν πόσο αδιαφορούν για την κοινωνία.
Και δεν δρουν μόνοι τους.
Έχουν τη βοήθεια μιας πολιτείας που, όταν έπρεπε να επιβάλει με αυστηρότητα τα μέτρα που η ίδια όριζε, έκανε ό,τι κάνει πάντα η ελληνική πολιτεία με τα μέτρα που ορίζει: νουθέτησε και ευχήθηκε και απείλησε και κλαψούρισε και παρακάλεσε, αλλά ποτέ δεν επέβαλε στ’ αλήθεια.
Έχουν τη βοήθεια μιας αντιπολίτευσης που κάνει ό,τι μπορεί για να σαμποτάρει την προσπάθεια καταπολέμησης της πανδημίας. Είτε με καλέσματα σε συγκεντρώσεις για κάθε πιθανό ή απίθανο θέμα, είτε με διασπορά fake news που σκοπό έχουν να πριονίσουν την εμπιστοσύνη στην επιστημονική κοινότητα, είτε με αιτήματα ελκυστικά μεν πρακτικά αδύνατο να πραγματοποιηθούν δε, είτε με την αμφισβήτηση της ύπαρξης εμβολίων έναν μόλις μήνα πριν ξεκινήσουν οι εμβολιασμοί, η αντιπολίτευση φαίνεται να θέλει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη οικονομική και υγειονομική καταστροφή νομίζοντας πως τα οφέλη της θα είναι ανάλογα με τον αριθμό των θυμάτων.
Έχουν τη βοήθεια όλων εκείνων των δημοσιολογούντων που προτιμούν να είναι ευχάριστοι παρά χρήσιμοι και συμπάσχοντας υποκριτικά επαναλαμβάνουν πόσο «δεν αντέχει άλλο ο κόσμος» και πόσο «κουράστηκαν οι πολίτες» χωρίς ποτέ να προσθέτουν πως η μόνη εναλλακτική στην κούραση των πολιτών είναι η ακόμα μεγαλύτερη οικονομική καταστροφή και ο θάνατος.
Φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι, δεν υπάρχει κανένα «τρίτο κύμα της πανδημίας» που να έρχεται καταπάνω μας και να μας πνίγει. Το τρίτο κύμα της πανδημίας είναι στη διπλανή μας πόρτα, στο απέναντι μας γραφείο και στον καθρέφτη μας. Και μόνο ένας τρόπος υπάρχει να προστατευτούμε από αυτό: να σταματήσουμε να το δυναμώνουμε και όσο μπορούμε να εμποδίζουμε και αυτούς που θέλουν να το δυναμώσουν. Και μπράβο μας.
13°
