Αντιπολίτευση στον Κάρολο και τον κιμά γαρίδας

Τον ανθρώπινο παράγοντα, που επηρεάζει πάντα τις στάσεις και τις συμπεριφορές, πρέπει να τον παίρνουμε σοβαρά υπ’ όψη μας και να τον κατανοούμε. Η άβολη εμφάνιση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο Προεδρικό Μέγαρο για το επετειακό δείπνο προς τιμήν των ξένων επισκεπτών ήταν απολύτως αναμενόμενη. Σε κανέναν, πολύ περισσότερο σε έναν πρώην πρωθυπουργό, δεν αρέσει, από κεντρικό πρόσωπο ανάλογων τελετών στη διάρκεια της διακυβέρνησής του, να κάθεται μόνος του αναπολώντας περασμένα μεγαλεία. Ιδιαίτερα τη στιγμή που η θέση του στο τραπέζι τυχαίνει να είναι απέναντι σε έναν άλλο πρώην πρωθυπουργό, υπηρεσιακό έστω, τον οποίο είχε παραπέμψει, εντελώς άδικα και αβάσιμα, όπως αποδείχτηκε, σε προανακριτική επιτροπή της Βουλής.

Την ώρα που ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ανταποκρινόταν, με χαρακτηριστική κατήφεια, στα καθήκοντά του ως επικεφαλής της αντιπολίτευσης, ο γνωστός «γραμμολόγος» της Αυγής κατακεραύνωνε τις επετειακές εκδηλώσεις: «Δεν είναι σαφές ποιος είχε την έμπνευση να οργανώσει τον εορτασμό με επίκεντρο τους εκπροσώπους τον τότε Μεγάλων Δυνάμεων» διερωτάται ο πρώην πρωθυπουργικός λογογράφος του Μαξίμου και στη συνέχεια φροντίζει να απαξιώσει περιφρονητικά τις ξένες αντιπροσωπείες: «ο Πούτιν έστειλε τον πρωθυπουργό του, ο Μακρόν μια υπουργό και από την Αγγλία ήρθαν οι εκπρόσωποι ενός θεσμού που ήταν ήδη παλιός όταν ο Ρήγας μιλούσε για διαφωτισμό».

Και η μεν προσβολή προς τον Πούτιν εξηγείται αφού ο Ρώσος Πρόεδρος είχε στείλει άπρακτη πίσω στην Ελλάδα την κυβερνητική αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ που είχε πάει στη Μόσχα να ζητήσει ρούβλια για να σκίσει τα μνημόνια. Αλλά, αλήθεια, πότε πρόλαβε να παλιώσει ο θεσμός της βασιλείας στη Μεγάλη Βρετανία, μέσα σε τρία χρόνια από την μεγαλειώδη υποδοχή του Κάρολου και τους θερμούς εναγκαλισμούς του με τον τότε πρωθυπουργό και όχι μόνο; Ο  αντιπολιτευτικός οίστρος του αρθρογράφου συμπληρώνεται και από μια «αντιδεξιά» κριτική στο μενού του δείπνου: «Ακόμα πιο άκυρα τα μπισκότα με μελάνι σουπιάς και ο κιμάς γαρίδα». Για τα σημαντικά ιστορικά και κοινωνικά μηνύματα που μετέφερε η Κατερίνα Σακελλαροπούλου στην εξαιρετική ομιλία της δεν περίσσεψε μελάνι για να γραφτούν στην Αυγή.

Θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς ότι πρόκειται για την έκφραση της εμμονικής εμπάθειας του συγκεκριμένου προσώπου, αλλά, δυστυχώς, δεν ήταν ο μόνος που «αγανάκτησε» με τον εορτασμό της επετείου των 200 χρόνων από την έναρξη της επανάστασης. «Υψηλοί προσκεκλημένοι; Ημίψηλοι; Ο μόνος αρχηγός κράτους ήταν ο Πρόεδρος της Κύπρου. Οι Προστάτιδες Δυνάμεις έστειλαν δευτεροκλασάτους. Είναι κι αυτό δείγμα του μητσοτάκειου κύρους, μαζί με το εξώφυλλο του Spectator που τον παρουσίασε ημίγυμνο, σαν μουρλοκακομοίρα». Δεν πρόκειται για σχόλιο κουτσομπολίστικης φυλλάδας αλλά για την «πολιτική εκτίμηση» του... μετριοπαθούς πρώην αναπληρωτή υπουργού πολιτισμού της κυβέρνησης Συριζανέλ, Νίκου Ξυδάκη.

Υπήρξε βέβαια και κριτική παρέμβαση και από πρώην υπουργό πολιτισμού της ίδιας κυβέρνησης. Γράφει, σε ανάρητησή της στο fb, η Μυρσίνη Ζορμπά: «μετά τις αερολογίες και τις αφόρητες κοινοτοπίες λόγων και χαιρετισμών, ας ξαναβρούμε το χιούμορ και την αλήθεια μας κι ας ξεχάσουμε γρήγορα όσα είδαμε». Τι να ξεχάσουμε τόσο γρήγορα λοιπόν; Να ξεχάσουμε τη ναυμαχία του Ναυαρίνου για να μην αμφισβητηθεί η λαϊκιστική ιδεοληψία ότι για όλα τα δεινά μας φταίνε αποκλειστικά οι ξένοι; Να ξεχάσουμε τη λιτή παρέλαση και να θυμόμαστε τις παρελάσεις που οι μπαχαλάκηδες μούτζωναν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας; Να ξεχάσουμε τις «αφόρητες κοινοτυπίες» της ομιλίας της Προέδρου και να θυμόμαστε τους πομπώδεις πανηγυρικούς του «δικού τους»  Προκόπη Παυλόπουλου;

Κανείς δεν μπορεί να χαίρεται με την απαξιωτική κριτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ιδιαίτερα όταν προέρχεται και από ανθρώπους που στάθηκαν κάποτε στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Πρόκειται για μια στάση απαράδεκτη, όχι μόνο για τους ξένους που παραβρέθηκαν στις εκδηλώσεις αλλά, κυρίως, για τη χώρα και τους θεσμούς της. Μια στάση που διαψεύδει όσους εξακολουθούν να έχουν την αυταπάτη ότι τα παθήματα της ανεύθυνης διακυβέρνησης έγιναν μαθήματα υπευθυνότητας για το μέλλον. Δυστυχώς για κάποιους, τα μηνύματα από ανάλογες συμπεριφορές πληθαίνουν επικίνδυνα τον τελευταίο καιρό. Το δήθεν μορατόριουμ ακυρώνεται στην πράξη από τους ίδιους τους εμπνευστές του.