Πολυτεχνείο: Μπορεί η παραδοσιακή αριστερά να δημιουργήσει έναν νέο, προοδευτικό πατριωτισμό που για το καλό των πολιτών και της χώρας;
Κάθε χρόνο, σχεδόν, η επέτειος του Πολυτεχνείου γίνεται αφορμή για την καταστροφή του κτιρίου,την ανταλλαγή κατηγοριών μεταξύ των κομμάτων και την έλλειψη σεβασμού στη μνήμη όσων τη νύχτα του Νοέμβρη του ’73 αγωνίστηκαν για την πτώση της Χούντας.
Η κατάληψη του Πολυτεχνείου από αντιεξουσιαστές που απειλούν ότι δεν θα επιτρέψουν να πραγματοποιηθούν οι προγραμματισμένες εκδηλώσεις λίγες μέρες πριν τον εορτασμό της επετείου της 17ης Νοέμβρη, είναι δυστυχώς ένα φαινόμενο συνηθισμένο μέσα στα χρόνια.
Η Πρυτανεία και οι φοιτητικοί σύλλογοι διαμαρτύρονται, η Κυβέρνηση διαπραγματεύεται ή απειλεί, ώσπου η κατάσταση να περάσει στην δικαιοδοσία της αστυνομίας και να ξεκινήσουν οι «εθιμοτυπικές» οδομαχίες που σχεδόν πάντα προκαλούν καταστροφές στο κτίριο. Έτσι και αλλιώς το κτίριο του Πολυτεχνείου, που υπήρξε στο παρελθόν ένα από τα ωραιότερα ακαδημαϊκά κτίρια στην Ευρώπη, είναι παρατημένο στη φθορά, λαβωμένο από τους βανδαλισμούς, τα σκουπίδια και τα γκράφιτι. Όπως γνωρίζουμε, η συνολική εικόνα, με ευθύνη όλων των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων, είναι αυτή της εγκατάλειψης και του μαρασμού.
Φέτος, η πρωτοτυπία ήταν πως οι αντιεξουσιαστές που κατέλαβαν τον χώρο στις 12 Νοεμβρίου απαιτούσαν την πραγματοποίηση του τριήμερου εορτασμού καθώς και της παραδοσιακής πορείας από το Πολυτεχνείο προς την Αμερικανική Πρεσβεία, επειδή έχει αποφασιστεί από την Κυβέρνηση ότι λόγω του κινδύνου για τη δημόσια υγεία, η πορεία και οι υπόλοιπες εκδηλώσεις δεν θα γίνουν.
Την ίδια στιγμή κάποιοιπολιτικοί με τον ισχυρισμό ότι αυτή η απαγόρευση προσβάλλει την Δημοκρατίαμας, βρήκαν ευκαιρία για τη δημιουργία μιας ακόμα πολιτικής αντιπαράθεσης. Ο γραμματέας του ΚΚΕ, μάλιστα, κατά την αγόρευσή του από τα έδρανα της Βουλής, δήλωσε ότι η απόφαση της Κυβέρνησης δεν έχει να κάνει με τους κινδύνους της πανδημίας αλλά με την προσπάθεια να ενοχοποιηθεί ο λαός, ενώ ο Πρόεδρος του ΜΕΡΑ 25 ανακοίνωσε την απόφασή του να λάβει μέρος στην πορεία με κάποια μέλη του κόμματος του, αψηφώντας προκλητικά την πανδημία.
Θα περίμενε κανείς ότι τα πολιτικά κόμματα θα ήταν σε θέση να σκεφθούν πιο δημιουργικούς τρόπους για να τιμούν την μνήμη των θυμάτων εκείνων των ημερών και για να επικοινωνήσουν στους πολίτες το νόημα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, πέρα από την συμβολική κίνηση της συμμετοχής σε μία πορεία. Η πολιτική κουλτούρα της χώρας έχει μεταβληθεί από τη δεκαετία του ’70 γεγονός που επιβάλλει όσα κόμματα πραγματικά ενδιαφέρονται να παραμείνει ζωντανή η μνήμη ενός τόσο σημαντικού γεγονότος να δοκιμάσουν πιο αποτελεσματικές μεθόδους προσέγγισης των ηλικιακά νεότερων ομάδων.
Όπως έχω προτείνει και σε παλαιότερο κείμενό μου ίσωςθα ήταν καλή ιδέα το κτίριο του Πολυτεχνείου να μετατραπεί σε μουσείο ώστε μέσω της έκθεσης ιστορικών πηγών, φωτογραφιών και εγγράφων να είναι δυνατή από τους νέους η εκμάθηση των γεγονότων. Ένα κτίριο όπου θα έχουν πρόσβαση και έγκυρη πληροφόρηση από επιστημονικούς φορείς Έλληνες και ξένοι πολίτες. Κατανοώ ότι οι αρχές ΕΜΠ σε συνεργασία με το Υπουργείο Πολιτισμού διαβουλεύονται για την καλύτερη αξιοποίηση του ιστορικού κτιρίου αλλά προς το παρόν οι πολίτες δεν έχουμε δει να υλοποιείται κάτι.
Νομίζω, πάντως, ότι τα τελευταία χρόνια η αληθινή πρόκληση για την παραδοσιακή αριστερά είναι να δημιουργήσει έναν νέο, προοδευτικό πατριωτισμό που για το καλό των πολιτών και της χώρας, θα επιτύχει να ενσωματώσει κάποιες ριζοσπαστικές ιδέες στο πλαίσιο της κοινής λογικής. Αυτό βέβαια καταδεικνύει την ανάγκη, για όσους ενστερνίζονται την αριστερή ιδεολογία, δημιουργίας νέων αριστερών ταυτοτήτων που θα αντιμετωπίζουν με τρόπο σύγχρονο τα κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά διλήμματα της εποχής μας.
10°
