Ο άγνωστος Άδωνις Γεωργιάδης σε 20 ερωτήσεις

Αποτελεί αναμφισβήτητα τον πολιτικό που τα τελευταία 10 χρόνια έχει διανύσει την μεγαλύτερη διαδρομή από οποιονδήποτε άλλον. Το προεκλογικό σποτ που δημιούργησε αποτυπώνει ακριβώς αυτό που είναι. Αεικίνητος, ακούραστος, υπερ-εργατικός, πάντα στην πρώτη γραμμή ακόμα και με προσωπικό πολιτικό κόστος. Προσπαθεί διαρκώς να βελτιώνεται. Είτε στις γνώσεις του, είτε στην κοινοβουλευτική του παρουσία, ακόμα και στον τόνο της φωνής του. Αυτό που γνωρίζουν ελάχιστοι είναι η φιλανθρωπική του δράση. Όπως μου αποκαλύπτει φίλος του από τα παλιά, μαζί με την Ευγενία πηγαίνουν τουλάχιστον μία φορά τον μήνα σε μοναστήρι στην Εκάλη και δίνουν τρόφιμα και ρούχα και σε κέντρο με παιδιά στην Πεντέλη. Όταν τον ρωτάω, αρνείται πεισματικά να μιλήσει για αυτό. Λατρεύει τα παιδιά και όχι μόνο τα δικά του. Είχε στενοχωρηθεί όταν κάποιοι διακωμώδησαν το πρόγραμμα που είχε οργανωθεί στη σχολή του, το οποίο στόχευε στη βελτίωση της επικοινωνιακής ικανότητας των παιδιών, χρησιμοποιώντας σαν κίνητρο την επαφή με τον σκύλο. Τώρα τον είδαμε σε ένα ανατρεπτικό βίντεο μαζί με τον Παναγιώτη Μήλα −τον τελευταίο άνθρωπο που θα περίμενε κανείς να δει με τον Γεωργιάδη− να ξεκινούν μία προσπάθεια δημιουργίας αστυνομίας ζώων. Ο ίδιος έχει ένα λαμπραντόρ, τον Ερμή, που αγαπάει πολύ. Δεν κλαίει συχνά, έκλαψε όμως στο Μάτι. Οι αντίπαλοί του στον ΣΥΡΙΖΑ σχεδόν τον μισούν, αν και όπως λέει στη συνέντευξη, πίσω από τις κάμερες του φέρονται διαφορετικά. Μπροστά σε αυτές, βέβαια, δύσκολα δέχονται να βγουν μαζί του.

Λίγες μέρες πριν τις εκλογές, όπου θα είναι υποψήφιος στον Βόρειο Τομέα της Β΄ Αθήνας, βρεθήκαμε στο γραφείο του για να μας δώσει 20 γρήγορες απαντήσεις σε 20 γρήγορες ερωτήσεις. Για την πώληση βιβλίων, τις σχέσεις με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τη Μαρέβα, τον Αλέξη Τσίπρα και όλα όσα κάνει όταν οι κάμερες σβήνουν. 

Τι σας εξόργισε κατά τη διάρκεια της εκστρατείας;
Όταν άκουσα τη φράση του κ. Τσίπρα ότι το πρόγραμμα της ΝΔ μυρίζει ανθρώπινο αίμα. Είναι μία φράση βγαλμένη από ένα πολύ κακό παρελθόν της χώρας. Ζήσαμε μια δεκαετία τοξική, μία δεκαετία μίσους, μία δεκαετία παρακμής. 

Οι γιοι σας πώς αντιμετωπίζουν την ενασχόλησή σας με την πολιτική;
Ο Περσέας, που πλέον είναι 14 ετών, έρχεται και παρακολουθεί τα μεγάλα γεγονότα. Είναι και εθελοντής μου! Ο μικρός μου γιος, που είναι τώρα 5 ετών, δεν μπορεί να καταλάβει τι είναι οι εκλογές. Του λέω προχθές, τι είναι οι εκλογές, θυμάσαι; Μου λέει ναι, μαζευόμαστε όλοι και ψηφίζουμε. 

Πράγματι ξυπνάτε στις 6.30 το πρωί, όπως δείχνει το σποτ για να κάνετε τζόκινγκ;
3 φορές την εβδομάδα σίγουρα. Τα παιδιά ξυπνούν για να πάνε σχολείο, εγώ κάνω γυμναστική, η Ευγενία ετοιμάζει το πρωινό για τα παιδιά. Όταν τελειώνω τον διάδρομο, παίζω πολύ με τον μικρό μου γιο, διότι το βράδυ που γυρνάω έχει κοιμηθεί. Τον Περσέα τον βλέπω περισσότερο τα Σαββατοκύριακα, που παίζουμε τένις, γενικά κάνουμε πολλά πράγματα μαζί.

Στο σχολείο έχουν υπάρξει σχόλια για εσάς που τον έχουν πληγώσει;
Όταν έγινε η Novartis το πρώτο που έγινε ήταν να επιστρέψει ο Περσέας από το σχολείο και να μου πει «τι είναι αυτά που λένε για σένα; Με ρωτούσαν τα παιδιά στο σχολείο τι ήταν αυτά τα λεφτά που πήρε ο μπαμπάς σου;» Του εξήγησα φυσικά, με ξέρει, ξέρει ότι αυτό ήταν ψέματα, αλλά πέρασε κι αυτός τις δυσκολίες του. Είναι αρκετά ώριμο παιδί και το αντιμετώπισε ψύχραιμα. 

Η Ευγενία γκρινιάζει που λείπετε διαρκώς από το σπίτι;
Όχι, κάθε άλλο. Κάθε μέρα μου λέει «πες μου πού θέλεις να έρθω». Είναι πιστός στρατιώτης της εκστρατείας. Δεν γκρινιάζει καθόλου, ξέρει ότι αυτή είναι η ζωή ενός πολιτικού.

Πόσες ώρες κοιμάστε την ημέρα;
5 ώρες. 

Τι σας αποφορτίζει;
Όταν βλέπω τους φίλους μου και παίζουμε πρέφα ή όταν παίζουμε τένις. Έχω τους ίδιους 3 κολλητούς φίλους από το σχολείο. 

Ο Άδωνις του 2000 με τον Άδωνι του 2019 έχει αλλάξει ιδεολογία;
Ένας άνθρωπος που σε διάστημα 20 ετών δεν αλλάζει καθόλου κάποιο πρόβλημα έχει. Όσο μεγαλώνεις, βλέπεις τα πράγματα με διαφορετικό τρόπο, αλλά και τα ίδια τα πράγματα αλλάζουν. Τώρα σε όσες ομιλίες πηγαίνω και λέω ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα καταργήσει το άσυλο, πέφτει μεγαλύτερο χειροκρότημα κι από όταν λέω για τη μείωση του ΕΝΦΙΑ. Όταν το 2008 έλεγα ότι πρέπει να καταργηθεί το άσυλο, με έλεγαν φασίστα.  Έχει αλλάξει η ελληνική κοινωνία, έχω αλλάξει και εγώ. 

Τι απαντάτε σε όσους λένε ότι το παρακάνατε στον τρόπο με τον οποίο πουλούσατε βιβλία;
Όποιος μπορεί να πουλήσει βιβλία καλύτερα από εμένα, ας το κάνει. Δεν είναι πολιτική να σε ενδιαφέρει πώς φαίνεσαι. Σε ενδιαφέρει ο τρόπος για να φτάσεις στο αποτέλεσμα, που ήταν η πώληση. Και ήμουν πολύ καλός σε αυτή τη δουλειά, σας διαβεβαιώ. Πρέπει να αποφασίσουμε,  λοιπόν, τι θέλουμε; Εργαζόμενους πολιτικούς ή όχι; Εάν αποφασίσουμε ότι θέλουμε εργαζόμενους, τότε ο καθένας πρέπει να κάνει καλά τη δουλειά του. Είναι σαν να μου λέτε: ένας δικηγόρος που είναι βουλευτής μπορεί να αναλάβει έναν εγκληματία; Εγώ λέω ότι μπορεί. Εάν είχε δίπλα του μία κάμερα και τον βλέπαμε τι λέει με τον εγκληματία πελάτη του, θα λέγαμε ότι δεν μπορεί να λέει τέτοια πράγματα ένας βουλευτής; Το πρόβλημα με τη δική μου δουλειά είναι ότι ήταν στην κάμερα. Άρα όλο αυτό εμπεριέχει και ένα στοιχείο υποκρισίας. 

Η πιο δύσκολη στιγμή;
Το PSI. Για να μείνω πιστός στις αρχές μου παραιτήθηκα και από υπουργός και από βουλευτής. Εκείνη την ημέρα διαγραφήκαμε από τα κόμματά μας 48 βουλευτές. Οι 46 επειδή ψήφισαν Όχι και εγώ με τον Βορίδη επειδή ψηφίσαμε Ναι. Ο Μάκης παρέμεινε υπουργός, εγώ παραιτήθηκα και από υπουργός γιατί δεν ήθελα ούτε ένας να πει ότι ψήφισα το PSI για να κρατήσω την καρέκλα. Πήρα μία απόφαση πολύ αντιδημοφιλή, αλλά σωστή για τη χώρα. Ήθελα, λοιπόν, να κάνω μία προσωπική θυσία.

Μία ατάκα που σας έχει πει ο Αντώνης Σαμαράς και σας έχει μείνει;
Όταν ξαναβρεθήκαμε και με κάλεσε στη ΝΔ του είπα «ξέρεις, πρόεδρε, υπάρχουν κάποια βιντεάκια όπου έχω μιλήσει εναντίον σας» και μου απάντησε «σφουγγάρι, Άδωνι, πάμε μπροστά». 

Με τον Κυριάκο Μητσοτάκη;
Με τον Κυριάκο η σχέση μας είναι πιο πολύπλοκη γιατί χτίστηκε συν τω χρόνω. Η στενή μας προσωπική φιλία και εκτίμηση δημιουργήθηκε, όταν ήμουν υπουργός Υγείας και εκείνος  Διοικητικής Ανασυγκρότησης. Τότε για να κάνω το οτιδήποτε, ήθελα την υπογραφή του. Εκεί, λοιπόν, είδα ότι τα έκανε όλα πάρα πολύ γρήγορα. Και με εντυπωσίασε γιατί όλοι οι άλλοι τα έκαναν πάρα πολύ αργά. Αυτό μας έφερε πιο κοντά γιατί ταιριάζαμε στην ουσία της δουλειάς. Όταν έγινε ανασχηματισμός ο Κυριάκος ήταν από τους πρώτους που μου είπε «εγώ δεν θα σε έβγαζα, σε θεωρώ εκπληκτικό υπουργό». Μετά έγινε η εσωκομματική διαδικασία, τον στήριξα στον δεύτερο γύρο και φτάσαμε στο σήμερα. 

Είσαστε φίλοι, βγαίνετε έξω, παίζετε και τένις;
Ναι, παίζουμε, και με κερδίζει πρέπει να παραδεχτώ. Είναι ψηλός και πολύ αθλητικός. Έχουμε βγει έξω πολλές φορές και με τον Κυριάκο και με τη Μαρέβα στην οποία έχω τρομερή αδυναμία. Η Μαρέβα είναι φανταστικό πλάσμα, είναι πανέξυπνη, εργατική, αυτά που έχει καταφέρει στη ζωή της τα αξίζει όλα και η λάσπη και το bullying που δέχτηκε είναι πρωτοφανούς μεγέθους. Έγινε από φθόνο και από μανία κατά του Κυριάκου. Άντεξε, έμεινε όρθια και την εκτιμώ απεριόριστα για αυτό. 

Με τον Αλέξη Τσίπρα ποια είναι η σχέση πίσω από τις κάμερες;
Όταν συναντιόμαστε στη Βουλή χαιρετιόμαστε και μπορεί να γελάσουμε κιόλας, αλλά θεωρώ ότι είναι διπρόσωπος. Εμένα μου φέρεται σε προσωπικό επίπεδο πάρα πολύ καλά, αλλά εάν επιβεβαιωθούν οι κατηγορίες περί Ρασπούτιν, προσπάθησε να με βάλει φυλακή.

Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ πώς σας συμπεριφέρονται, όταν δεν γράφουν οι κάμερες;
Εξαρτάται. Υπάρχουν συριζαίοι βουλευτές με τους οποίους έχω πολύ καλές προσωπικές σχέσεις. Δεν θα πω τα ονόματά τους γιατί δεν θέλω να τους βλάψω στις εκλογές.

Αγαπημένη ταινία;
Νούμερο ένα βάζω τον «Κύκλο των χαμένων ποιητών». Με είχε συγκλονίσει τόσο πολύ που την είχα δει 5-6 φορές. Γενικά δεν κλαίω στις ταινίες, αλλά στη σκηνή της αυτοκτονίας... Και δεύτερο βάζω το «Braveheart».

Ρούχα ψωνίζετε μόνος σας;
Πάντα.

4 λέξεις με τις οποίες θα χαρακτηρίζατε τον Αλέξη Τσίπρα;
Δεν χρειάζονται τέσσερις, αρκεί μόνο μία: Ψεύτης.

Τον Κυριάκο Μητσοτάκη;
Εργατικός, επίμονος, αποτελεσματικός, δίκαιος.

Κοιτώντας τον 13χρονο εαυτό σας τι θα του λέγατε;
Μηδένα προ του τέλους μακάριζε. Ακόμα δεν θα ήθελα να του πω τίποτα. Προς το παρόν, προχωράμε...