Ο Πολάκης και ο ορμπανικός αυταρχισμός

Ας σταθούμε σε μερικά γεγονότα:

​• Ένας υπουργός, ο Παύλος Πολάκης, στοχοποιεί με ναζιστικό τρόπο έναν επιστήμονα, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, δημοσιεύοντας τη διεύθυνση της κατοικίας του, επειδή ο επιστήμονας αυτός αποδίδει ευθύνες στον κρατικό μηχανισμό για την πυρκαγιά στο Μάτι με τους 99 νεκρούς.

• Ο ίδιος υπουργός έχει στο παρελθόν απειλήσει δημοσιογράφους ότι θα τους στείλει «τρία μέτρα κάτω από τη γη», γιατί δεν του άρεσε η κριτική που του ασκούσαν στο πλαίσιο της δουλειάς τους. Ο πρωθυπουργός καλύπτει τον υπουργό του.

• Ένας άλλος υπουργός, ο Νίκος Κοτζιάς, κάνει αγωγή για συκοφαντική δυσφήμηση στο περιοδικό «Athens Review of Books» για κείμενο αναγνώστη που του ασκεί κριτική. Όταν φθάνει η υπόθεση στον Άρειο Πάγο, η εισηγήτρια προτείνει την ακύρωση της καταδικαστικής για το περιοδικό απόφασης του Εφετείου αλλά τελικά ψηφίζει αντίθετα με την εισήγησή της. Έπειτα η εισηγήτρια προάγεται σε αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου.

• Κατά τη συζήτηση του νόμου Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες στο Συμβούλιο της Επικρατείας φιλοκυβερνητικές εφημερίδες έφεραν στη δημοσιότητα προσωπική ηλεκτρονική αλληλογραφία μέλους του δικαστηρίου, με προφανή στόχο να ασκήσουν εκβιασμό στον ίδιο και σε άλλους δικαστές, ώστε να λάβουν θετική για την κυβέρνηση απόφαση. Προηγουμένως ο Αλέξης Τσίπρας είχε δηλώσει «η Δικαιοσύνη θα βγάλει την απόφασή της, αλλά δεν δίνω ούτε μια πιθανότητα στο ΣτΕ να ακυρωθεί ο διαγωνισμός».

• Όταν η Τράπεζα της Ελλάδος έκανε έλεγχο στην Τράπεζα Αττικής για ευνοϊκή μεταχείριση του επιχειρηματία Καλογρίτσα –ο οποίος είχε λάβει άδεια για τη λειτουργία φιλοκυβερνητικού τηλεοπτικού σταθμού χωρίς να διαθέτει τις οικονομικές προϋποθέσεις– διατάχθηκε έρευνα στην επιχείρηση της συζύγου του διοικητή της ΤτΕ. Ο ίδιος επιχειρηματίας κέρδισε τους διαγωνισμούς για τον αυτοκινητόδρόμο Πάτρα - Πύργος (αφού το έργο τεμαχίστηκε σε μικρότερες εργολαβίες), αλλά δεν μπορεί να εκτελέσει τα έργα γατί η Τράπεζα Αττικής, μετά τον έλεγχο της ΤτΕ, δεν του παρέχει πλέον εγγυητικές επιστολές.

• Ο αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης Δημήτρης Παπαγγελόπουλος αποφάνθηκε ότι η υπόθεση Novartis είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο στην ιστορία του ελληνικού κράτους, ενώ από τη θέση του δεν επιτρεπόταν να έχει γνώση της δικογραφίας.

• Κατά τη διάρκεια της κρίσης του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη η κυβέρνηση, εκμεταλλευόμενη τα οικονομικά προβλήματα του οργανισμού, επιχείρησε να ελέγξει τις εφημερίδες και τα υπόλοιπα μέσα ενημέρωσης του οργανισμού, τοποθετώντας τον Βασίλη Μουλόπουλο σαν ένα είδος κυβερνητικού τοποτηρητή στον ΔΟΛ. Η προσπάθεια απέτυχε και λόγω της άρνησης των δημοσιογράφων να υποκύψουν στην επιχείρηση χειραγώγησης της ενημέρωσης από την κυβέρνηση.

• Ο δημοσιογράφος Άρης Δαβαράκης δήλωσε δημόσια ότι χρηματοδοτήθηκε από τον Νίκο Παππά για να λειτουργήσει φιλική προς τον ΣΥΡΙΖΑ ενημερωτική ιστοσελίδα. Κανείς εισαγγελέας αρμόδιος για τη διακίνηση μαύρου πολιτικού χρήματος δεν διερεύνησε την υπόθεση.

• Το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων έχει μετατραπεί σε όργανο κυβερνητικής προπαγάνδας και δημιουργίας ψευδών ειδήσεων. Στις 15 Σεπτεμβρίου το ΑΠΕ μετέδωσε ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης γνώριζαν ότι η τρόικα έχει συμφωνήσει με την κυβέρνηση στο ζήτημα των συντάξεων. Η είδηση διαψεύστηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και αργότερα από πηγές του ελληνικού Υπουργείου Οικονομικών. Αυτό όμως δεν εμπόδισε τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να επιτεθεί στην αντιπολίτευση σαν να ήταν η είδηση πραγματική.

• Στην επιχείρηση ελέγχου της ενημέρωσης εντάσσεται και απαγόρευση πρόσβασης των δημοσιογράφων σε σημεία που η κυβέρνηση θέλει να κρατήσει αποκλεισμένα από τα μέσα ενημέρωσης, όπως το κέντρο φιλοξενίας προσφύγων στη Μόρια. Ό,τι δεν συμφέρει την κυβέρνηση πρέπει να κρυφτεί από τους πολίτες.

• Η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλουν τα μη φιλικά μέσα ενημέρωσης σαν διαπλεκόμενα. Έκαναν μποϊκοτάζ στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ –μιμούμενοι τον Τραμπ- όταν μετέδωσε ότι επίκειται αποπομπή των αρχηγών της Αστυνομίας και της Πυροσβεστικής μετά την καταστροφή στο Μάτι. Το ρεπορτάζ του σταθμού επιβεβαιώθηκε, αλλά το μποϊκοτάζ παραμένει. Είναι πολύ ωφέλιμο να κατασκευάζεις εχθρούς.

• Η συκοφαντία και οι αστήρικτες κατηγορίες κατά των πολιτικών αντιπάλων βρίσκονται στο καθημερινό μενού. Σήμερα κατηγορούν τον Κυριάκο Μητσοτάκη πως είναι ακροδεξιός με τον ίδιο τρόπο που κατηγορούσαν παλιότερα τον Σταύρο Θεοδωράκη ότι ήταν υπηρέτης της διαπλοκής και άνθρωπος του Μπόμπολα. Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να έχει κάνει την τεράστια κολοτούμπα και να κάνει τα αντίθετα από όσα έλεγε, αλλά αυτό που δεν αλλάζει είναι η επιθετικότητα. Επιμένουν στο «ή εμείς ή αυτοί», Θέλουν να ορίζουν τους πολιτικούς αντιπάλους σαν εχθρούς. Ο Πολάκης αυτό ακριβώς εκφράζει και για αυτό είναι χρήσιμος.

Τα παραπάνω είναι ενδεικτικά για την προσπάθεια της κυβέρνησης να νοθεύσει το δημοκρατικό πολίτευμα και να ασκήσει την εξουσία με αυταρχικό τρόπο. Υπήρξαν φορές στο παρελθόν που κυβερνήσεις επένδυσαν στην ακραία αντιπαλότητα, επιχείρησαν να παρέμβουν στη Δικαιοσύνη και θέλησαν να έχουν τα μέσα ενημέρωσης με το μέρος τους. Όμως σήμερα έχουμε κάτι πολύ σημαντικότερο. Έχουμε ένα οργανωμένο σχέδιο αντιδημοκρατικής πολιτικής, όμοιο με αυτό που εφαρμόζουν αυταρχικές κυβερνήσεις, όπως αυτή του Ορμπαν στην Ουγγαρία.

Η καθημερινή πρακτική του ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύει ότι η αγάπη για αυταρχικά ή δικτατορικά καθεστώτα τύπου Μαδούρο, Κάστρο και Μάο δεν ήταν μια λόξα νεανική μα τώρα έχει περάσει.