Παράνομες προσλήψεις στο Δημόσιο, σε συμπαιγνία με το ΚΚΕ

Εκατοντάδες υπάλληλοι ξαναπροσλαμβάνονται παράνομα στο δημόσιο φορέα  «Κτιριακές Υποδομές»,  το συνδικάτο του οποίου ελέγχεται από το ΚΚΕ, παρόλο που  ο Άρειος Πάγος έχει αποφανθεί αρνητικά για την επαναπρόσληψή τους

Λεπτομερέστερα, ο κ. Κώστας Ζούλας (φωτογραφία), σε άρθρο του στην «Καθημερινή» της Κυριακής, αποκάλυψε ότι η παραπάνω εταιρία έχει ήδη 330 απασχολούμενους, και ξαναπαίρνει τώρα άλλους 220 (που σημαίνει εκτόξευση κόστους, νέα κτίρια κλπ) ενώ θα μπορούσε να έχει μόνο 80 και ενώ ο Άρειος Πάγος από το Δεκέμβρη του 2015 έχει τελεσίδικα ότι η απομάκρυνση των 220 ήταν νόμιμη. Υενθύμισε επίσης ότι πρόεδρος του οργανισμού αυτού είναι η πρώην Οικολόγος και νυν ΣΥΡΙΖΑία κ. Ιωάννα Κοντούλη, ενώ ο πρόεδρος του συνδικάτου των απασχολουμένων είναι στέλχος του ΚΚΕ.

Σε απάντησή του, το ΔΣ του συνδικάτου των απασχολουμένων στις «Κτιριακές Υποδομές» ρίχνει το βάρος σε άλλα θέματα (μνημόνια, πηγές πληροφόρησης του δημοσιογράφου, Υπερταμείο κλπ), ενώ ο κ. Ζούλας, σε ανταπάντησή του, τονίζει την  «καραμπινάτη» παρανομία και το ότι η επαναπρόσληψη θα ξαναπέσει, μόλις οποιοσδήποτε προσφύγει στον Άρειο Πάγο, λέγοντας εξάλλου ότι όλες οι πληροφορίες είναι δημόσιοες.

Σχετική ερώτηση κατέθεσε στη Βουλή ο ανεξάρτητος βουλευτής κ. Χάρης Θεοχάρης. τελεσίδικα ο  ο Δ.Σ. του Σωματείου εξέδωσε ανακοίνωση, η οποία έχει ως εξής: ​

Τα κείμενα

Α. Το αρχικό άρθρο του κ. Ζούλα

Ερώτηση: Αν μαθαίνατε ότι μια ελληνική εταιρεία που απασχολεί 330 εργαζομένους προσλαμβάνει σήμερα άλλους 220, τι αλήθεια θα σκεφτόσασταν; Προφανώς ότι κάποιος άγνωστος Ελληνας επιχειρηματίας, μιας επίσης άγνωστης εξαγωγικής εταιρείας, ανακάλυψε αίφνης κάτι που μοιάζει με την πυρίτιδα. Ενα, ας πούμε, πρωτοποριακό προϊόν, που το ζητούν ξαφνικά δεκάδες χώρες στο εξωτερικό, και η εταιρεία του δεν προλαβαίνει να το παράγει, εξ ου και αποφάσισε να αυξήσει το προσωπικό της κατά 65%.

Και τώρα που μάθατε τα δεδομένα, καθίστε αναπαυτικότερα, γιατί όσα θα διαβάσετε θα σας εξοργίσουν. Η πρόσληψη 220 ατόμων δεν αφορούν καμία ελληνική ιδιωτική εταιρεία. Γίνονται εν κρυπτώ σε έναν δημόσιο οργανισμό, ο οποίος όχι μόνον δεν χρειάζεται επιπλέον προσωπικό, αλλά, αν οι επιτελείς του είχαν στοιχειώδη συναίσθηση του ρόλου τους, θα έπρεπε να απολύσουν και το μεγαλύτερο μέρος των υπαλλήλων του.

Το σκάνδαλο –γιατί μόνον έτσι μπορεί να χαρακτηρισθεί– αφορά τις Κτιριακές Υποδομές Α.Ε. ή εν συντομία ΚΤΥΠ, όπως τις λένε οι γνωρίζοντες. Πρόκειται για τον μοναδικό κατασκευαστικό οργανισμό του Δημοσίου, που ιδρύθηκε ύστερα από ασφυκτική πίεση των δανειστών μας στο 2ο μνημόνιο, καθώς οι «απεχθείς» τροϊκανοί εντόπισαν κάτι μάλλον αυτονόητο. Οτι είναι παράλογο μια μικρή χώρα να έχει τρεις διαφορετικές κατασκευαστικές εταιρείες: τον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων (ΟΣΚ), τη Δημόσια Επιχείρηση Ανέγερσης Νοσοκομείων (ΔΕΠΑΝΟΜ) και τη Θέμις Κατασκευαστική, που είχε την ευθύνη ανέγερσης φυλακών και δικαστικών μεγάρων.

Μην τα πολυλογούμε, οι τρεις εταιρείες συγχωνεύθηκαν τον Νοέμβριο του 2013 σε μία –τις ΚΤΥΠ– για να μειωθούν τα τεράστια έξοδά τους (τρία διαφορετικά Δ.Σ., πολυδιάσπαση εργαζομένων με παρεμφερές αντικείμενο κ.λπ.) και έκτοτε σε αυτήν εργάζονται περί τα 330 άτομα. Αριθμός καθ’ όλα υπερβολικός, αν αναλογιστεί κανείς ότι τα τελευταία χρόνια, λόγω της απουσίας οποιασδήποτε σοβαρής οικοδομικής δραστηριότητας, θα μπορούσε να λειτουργεί κάλλιστα με 80-100 ανθρώπους. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι ολόκληρο το 2016 η εταιρεία ΚΤΥΠ προχώρησε σε μόνον δύο νέους διαγωνισμούς. Τη δημοπρασία ενός σχολείου στη Νέα Φιλαδέλφεια και το... γκρέμισμα ενός ελληνικού σχολείου στο Μόναχο.

Και τι αποφάσισε ο αρμόδιος υπουργός Χρ. Σπίρτζης για να αντιμετωπίσει την απραξία των υπαλλήλων; Να προσλάβει με συμβάσεις αορίστου χρόνου άλλους 220 υπαλλήλους που εργάζονταν μέχρι το 2013 στις τρεις εταιρείες και απολύθηκαν, καθότι οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου που είχαν έληξαν. Μοιάζει δε απίστευτο, αλλά, όπως κατήγγειλε στην «Κ» ο πρώην αντιπρόεδρος των ΚΤΥΠ Ανδρ. Αθανασόπουλος, οι περισσότεροι εξ αυτών είχαν προσφύγει στη Δικαιοσύνη, αλλά οι αιτήσεις επαναπρόσληψής τους απορρίφθηκαν όχι μόνον πρωτόδικα, αλλά και από το ανώτατο δικαστήριο της χώρας. Ο Αρειος Πάγος τον Δεκέμβριο του 2015 έκρινε τελεσίδικα ότι οι εν λόγω υπάλληλοι –διοικητικοί στην πλειονότητά τους– δεν πληρούσαν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και επομένως ορθώς απολύθηκαν όταν ολοκληρώθηκε το αντικείμενο για το οποίο είχαν προσληφθεί.

Θα εξοργιστείτε ακόμη περισσότερο όταν μάθετε και τον τρόπο που έγινε η επαναπρόσληψή τους. Πέρασε την προηγούμενη εβδομάδα με άσχετη τροπολογία που κατέθεσε το ΚΚΕ –προφανώς κατόπιν συνεννόησης με τον ΣΥΡΙΖΑ– και εντάχθηκε ως άρθρο στον νόμο 4439/2016. Σημειωτέον δε ότι, πλην του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ και των ΑΝΕΛ, τις προσλήψεις ψήφισαν τόσο η Εν. Κεντρώων όσο και το ΠΑΣΟΚ (!), ενώ οι μόνοι που είπαν «όχι» ήταν η Ν.Δ. και το Ποτάμι (η Χ.Α. ψήφισε «παρών»). Το δε θράσος όσων διατύπωσαν τη συγκεκριμένη τροπολογία είναι πραγματικά απύθμενο. Οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι «εντάσσονται» λέει το άρθρο, «κατά παρέκκλιση κάθε αντίθετης ρύθμισης ή απόφασης (σ.σ.: του Αρείου Πάγου), σε κενές οργανικές θέσεις της εταιρείας “Κτιριακές Υποδομές” ή σε προσωποπαγείς θέσεις που θα συσταθούν στην ως άνω εταιρεία για το σκοπό αυτόν»!

Αν αναρωτιέστε γιατί δεν αντέδρασε έστω η πρόεδρος των ΚΤΥΠ που προσλαμβάνονται άνευ λόγου 220 πλεονάζοντα άτομα στον όργανισμό «της», την απάντηση μάλλον θα τη βρείτε στο βιογραφικό της. Την κ. Ιωάννα Κοντούλη, που ηγείται των ΚΤΥΠ, θα τη θυμάστε ίσως ως μαχητική εκπρόσωπο των Οικολόγων Πρασίνων στις εκλογές του 2012 πριν «μετακομίσει» στον ΣΥΡΙΖΑ, με τον οποίο σημειωτέον απέτυχε να εκλεγεί τον Ιανουάριο του 2015. Καθότι, όμως, η κ. Κοντούλη κατόρθωσε, όπως λέγεται, να εξασφαλίσει την εύνοια του κ. Νίκου Παππά, κρίθηκε απολύτως κατάλληλη για τη θέση της προέδρου ενός δημόσιου οργανισμού, κι ας είχε ως μοναδικό της επαγγελματικό εφόδιο το πτυχίο του τοπογράφου-μηχανικού.

Κατόπιν τούτων, τόσο η κ. Κοντούλη όσο κυρίως ο κ. Σπίρτζης καλούνται να απαντήσουν σε ένα μάλλον αυτονόητο ερώτημα. Τι είναι αυτό άραγε –πλην της εξυπηρέτησης του πελατειακού κοινού τους– που τους έκανε να προσλάβουν 220 νέους υπαλλήλους στην υπολειτουργούσα εταιρεία ΚΤΥΠ, εκτινάσσοντας σε περίπου 12 εκατ. ευρώ το ετήσιο μισθολογικό κόστος λειτουργίας της (από 7 εκατ. σήμερα);

Αφησα για το τέλος ένα κερασάκι. Η εταιρεία ΚΤΥΠ, ως ο μοναδικός πλέον κατασκευαστικός οργανισμός του Δημοσίου, στεγάζει σήμερα τους 330 υπαλλήλους της σε δύο κτίρια και όλως παραδόξως το ένα κτίριο δεν είναι δημόσιο, αλλά το νοικιάζει από ιδιώτη! Με την πρόσληψη των νέων 220 αχρείαστων υπαλλήλων η δημόσια κατασκευαστική εταιρεία θα μισθώσει και δεύτερο ιδιωτικό κτίριο, το οποίο θα πληρώνουν τα συνήθη υποζύγια. Δηλαδή εμείς...

Β. Η απάντηση του συνδικάτου

«Στην χθεσινή «Καθημερινή της Κυριακής» δημοσιεύτηκε άρθρο με τίτλο «Προσλήψεις σε οργανισμό χωρίς … λόγο» και υπότιτλο «Έχει 330 – Παίρνει 220 – Μπορεί και με 80». Το άρθρο έχει ως «πηγή πληροφόρησης» τον πρώην αντιπρόεδρο της εταιρείας «Κτιριακές Υποδομές ΑΕ» κ. Αθανασόπουλο και με λίγα λόγια αναφέρει ότι η εταιρεία δεν έχει λόγο ύπαρξης άρα είναι «σκάνδαλο» ότι επιστρέφουν σε αυτήν με τροπολογία που κατέθεσε το ΚΚΕ και άλλοι εργαζόμενοι, που είχαν απολυθεί τα προηγούμενα χρόνια. Υπό άλλες συνθήκες δεν θα άξιζε τον κόπο να εξηγήσουμε γιατί είναι αφερέγγυα «πηγή πληροφόρησης» ο κ. Αθανασόπουλος που συνδιοικούσε για μία τουλάχιστο τριετία την εταιρεία και εκτελούσε πειθήνια τα Μνημόνια που επέβαλαν «τυφλές» απολύσεις, απαξίωση Δημόσιων φορέων και ιδιωτικοποιήσεις, ενώ έχει μεγάλο μέρος ευθύνης για πολλά που επικαλείται (π.χ. την τραγική για την Ελληνική κοινότητα του Μονάχου απώλεια του οικοπέδου στο οποίο θα χτιζόταν σχολείο). Όμως απαντάμε, επειδή χρειάζεται να αποκαλυφθούν οι εξόφθαλμες ανακρίβειες και τα ψέματα με τα οποία η «πηγή» επιχειρεί να διαμορφώσει ένα υποτιθέμενο «σκάνδαλο».

Οι εργαζόμενοι που επιστρέφουν είναι λιγότεροι από 150 καθώς ήδη 70 εργάζονται στην εταιρεία. Περίπου το 70% εξ αυτών είναι τεχνικοί διαφόρων ειδικοτήτων (αρχιτέκτονες, πολιτικοί μηχανικοί, κ.ά.) οι οποίοι συμμετείχαν πριν απολυθούν στα προγράμματα Προσεισμικού ελέγχου, τα οποία από τότε σχεδόν σταμάτησαν. Παράλληλα βέβαια συμμετείχαν στο τρέχον έργο και στα προγράμματα ΕΣΠΑ και Ενεργειακής αναβάθμισης των σχολείων.

Είναι ανάξιο απάντησης ότι οι Κτιριακές Υποδομές δεν έχουν έργο και ρόλο και σαν Σωματείο έχουμε ήδη στείλει από  την αρχή της σχολικής χρονιάς δελτίο τύπου (σας το επισυνάπτουμε) με τα έργα και τις υπηρεσίες που παρείχαμε σε συνθήκες πολύ δύσκολες. Παράλληλα προβάλλουμε ένα πλαίσιο αιτημάτων με βάση τις σημαντικές κοινωνικές ανάγκες, απαιτώντας την αναβάθμιση του Δημόσιου χαρακτήρα, των προτεραιοτήτων  και της λειτουργίας του φορέα.

Οι Κτιριακές Υποδομές προέκυψαν από Μνημονιακή συγχώνευση ΟΣΚ, ΘΕΜΙΣ, ΔΕΠΑΝΟΜ, και ενώ οι φορείς αυτοί απασχολούσαν πάνω από 600 εργαζόμενους (ΟΣΚ 400, ΘΕΜΙΣ 150, ΔΕΠΑΝΟΜ κά 50) βρέθηκε «ξαφνικά» η νέα εταιρεία με 330 !!. Και αυτό παρότι πλέον έχει την ευθύνη για όλα τα Δημόσια κτίρια (Σχολεία, Νοσοκομεία, Δικαστήρια κ.ά.). Με αυτά τα δεδομένα ασφαλώς και δεν επαρκούσε το προσωπικό, ιδιαίτερα δε το τεχνικό.

Εκτιμάμε λοιπόν ότι, ένας βασικός λόγος που ο υπουργός αποδέχτηκε την Τροπολογία του ΚΚΕ την οποία ψήφισαν και άλλα κόμματα, είναι η πραγματική ανάγκη οι Κτιριακές Υποδομές να ασκήσουν με επάρκεια το ρόλο τους ως ο μόνος τεχνικός κατασκευαστικός φορέας του Δημοσίου, ειδικότερα δε να ξαναρχίσουν με ταχύτατους ρυθμούς τα προγράμματα προσεισμικού ελέγχου όχι μόνο στα σχολεία, αλλά και στα νοσοκομεία, στα δικαστήρια και άλλα δημόσια κτίρια, σε μία περιοχή και μία περίοδο υψηλής σεισμικότητας. Βέβαια η «πηγή» του δημοσιεύματος δεν λέει κουβέντα για την απόφαση που είχε πάρει η προηγούμενη Διοίκηση της οποίας ήταν αντιπρόεδρος, με την οποία έδινε πάνω από 600.000 € με απευθείας ανάθεση σε ομάδα του  Δημοκρίτειου Ξάνθης για πρωτοβάθμιο προσεισμικό έλεγχο σχολείων της Β. Ελλάδας (και μάλιστα ονομάζοντας το πρόγραμμα «ερευνητικό»). Το θέμα έχει πάρει πλέον τη δικαστική οδό και το «πρόγραμμα» ανακλήθηκε, αλλά όπως φαίνεται ο κ. Αθανασόπουλος ακόμα δεν μπορεί να χωνέψει ότι πλέον οι Κτιριακές Υποδομές θα μπορούν  να φέρουν σε πέρα ένα τόσο επείγον ζωτικής σημασίας έργο, με το δικό τους εξειδικευμένο προσωπικό και σε σταθερή βάση.

Σε κάθε περίπτωση ο φορέας επιτελεί σημαντικό δημόσιο κοινωφελές έργο που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης και ιδιωτικοποίησης στα πλαίσια του Υπερταμείου. Σαν εργαζόμενοι γνωρίζουμε ότι ιδιαίτερα στις συνθήκες της οικονομικής κρίσης και των Μνημονίων που βιώνουμε, συγκρούονται δύο πολιτικές και στο πεδίο του ρόλου του Δημοσίου: Αυτή της ανάγκης αναβάθμισης, αναπροσανατολισμού να αναδιάρθρωσής του ώστε να καλύπτει τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες. Και αυτή της συρρίκνωσης, υποβάθμισης και ιδιωτικοποίησης στο όνομα της «ανάπτυξης» για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Όμως σωστό είναι αυτή η αντιπαράθεση να γίνεται με πραγματικά στοιχεία και δεδομένα και όχι με αναξιόπιστες και εν πολλοίς υποκειμενικές «πηγές», που ενώ έχουν μεγάλες ευθύνες για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και είναι μέρος του προβλήματος, παρουσιάζονται σαν τιμητές και σταυροφόροι της κάθαρσης για να έχουν δέκα λεπτά δημοσιότητας.

Το Δ.Σ. του Σωματείου

Ο πρόεδρος     Μ. Δανδουλάκης                                              Ο γεν. γραμματέας​  ​Σ. Παπαδόπουλος​

Γ. Η ανταπάντηση του κ. Ζούλα             

Μια κλασική μέθοδος αποφυγής μιας απάντησης είναι η διαστρέβλωση του ερωτήματος. Ας επαναλάβουμε, λοιπόν, το κεντρικό ερώτημα του ρεπορτάζ. Το σωματείο των εργαζομένων της εταιρείας ΚΤΥΠ σέβεται ή δεν σέβεται τις αποφάσεις της Ανώτατης Δικαιοσύνης; Διότι ο Αρείος Πάγος έκρινε τελεσίδικα τον Δεκεμβριο του 2015 ότι οι εν λόγω 220 υπάλληλοι, ως πλεονάζον προσωπικό, ΔΕΝ έπρεπε να επαναπροσληφθούν απορρίπτοντας την επιχειρηματολογία τους ότι κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Επομένως, η ακριβώς αντίθετη τροπολογία που κατέθεσε το ΚΚΕ και ψηφίστηκε με τη σύμπραξη ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, Εν. Κεντρώων και ΠΑΣΟΚ είναι βέβαιο ότι, αν ελεγχθεί εκ νέου, θα καταπέσει και πάλι ως έκνομη, καθώς παραβιάζει πλέον εξόφθαλμα και δεδικασμένη απόφαση της ανώτατης Δικαιοσύνης. Σημειωτέον δε ότι οι εν λόγω υπάλληλοι επανέρχονται με προσωποπαγείς συμβάσεις αορίστου χρόνου, ενώ μέχρι το 2013 εργάζονταν με συμβάσεις ορισμένου χρόνου !

Την παράμετρο αυτήν, παραδόξως την αποσιωπά ο πρόεδρος του Σωματείου της ΚΤΥΠ, θέλοντας να μας πείσει ότι, ενόσω η χώρα καταρρέει, δεν επαρκούν 330 άτομα για να καλύψουν τις ανάγκες μιας δημόσιας κατασκευαστικής εταιρείας που δεν έχει ουσιαστικό αντικείμενο, και είναι απαραίτητο να προσληφθούν  επιπλέον 150 άτομα για να κάνουν... προσεισμικούς ελέγχους.

Από το ύφος, ωστόσο, της επιστολής γίνεται σαφές και το γιατί την σχετική τροπολογία την κατέθεσε το ΚΚΕ. Ο πρόεδρος των συνδικαλιστών της ΚΤΥΠ κ. Μ. Δανδουλάκης «τυγχάνει» στέλεχος του κόμματος και από την επιχειρηματολογία του φέρεται να ανήκει στους εναπομείναντες που εξακολουθούν να πιστεύουν ότι τα μνημόνια έφεραν την κρίση, και όχι η κατάρρευση του κράτους τα μνημόνια. Εξ ού και ταυτίζει απαξιωτικά την ανάπτυξη με άδολα επιχειρηματικά συμφέροντα και ζητεί την «αναβάθμιση του δημόσιου χαρακτήρα της ΚΤΥΠ» (sic) παραβλέποντας ότι αυτή -με την συμφωνία και του ΣΥΡΙΖΑ- έχει ήδη περάσει στο υπερταμείο. Εν ολίγοις, είναι μάλλον προφανές ότι ο κ. Δανδουλάκης ζει σε άλλο τόπο και σε άλλο χρόνο σε σχέση με μας τους «υπολοίπους» που θα επωμιστούμε με τους φόρους μας το επιπλέον κόστος των 5 εκ ευρώ το οποίο θα στοιχίσουν κατ έτος οι πλεονάζοντες υπάλληλοι.

ΥΓ. Οποια στοιχεία έχει ο κ. Δανδουλάκης για τον κ. Αθανασόπουλο ας τα καταθέσει στην Δικαιοσύνη και να ναι βέβαιος ότι αν είναι αξιόποινα θα αποτελέσουν αντικείμενο επόμενου ρεπορτάζ μου. Διευκρινιστικά, ωστόσο, να τον «ενημερώσω» ότι η τόσο η απόφαση του Αρείου Πάγου, όσο και η κατάπτυστη τροπολογία που ψηφίστηκε την προηγούμενη εβδομάδα στην Βουλή είναι δημόσιες και δεν χρειαζόμουν καμία πηγή για να τις πληροφορηθώ.

Δ. Η ερώτηση του κ. Θεοχάρη στη Βουλή

Ερώτηση στη Βουλή για την σκοπιμότητα των προσλήψεων προσωπικού στις Κτιριακές Υποδομές Α.Ε. κατέθεσε ο ανεξάρτητος βουλευτής Β' Αθήνας Χάρης Θεοχάρης, με αφορμή το δημοσίευμα της εφημερίδας «Η Καθημερινή».

...Καθώς οι ελλείψεις προσωπικού στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, στην Αστυνομία και το Πυροσβεστικό Σώμα, στην Πρωτοβάθμια και την Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, πλήττουν τις συνθήκες ζωής των Ελλήνων πολιτών, ενώ το 2017 θα υπάρχει αναλογία 4 αποχωρήσεων για μια πρόσληψη στο Δημόσιο ενώ η ανάγκη διατηρήσιμης δημοσιονομικής προσαρμογής φέρνει φόρους ύψους 2,4 δις ευρώ το επόμενο έτος, η κυβέρνηση καλείται ν΄ απαντήσει:

-Ποιες ανάγκες υπαγόρευσαν προσλήψεις με συμβάσεις αορίστου χρόνου στις Κτιριακές Υποδομές Α.Ε.;

-Θα χρειαστεί μίσθωση και δεύτερου κτιρίου για τη στέγαση των υπό πρόσληψη υπαλλήλων;

-Ποιο θα είναι το συνολικό κόστος που θα επιβαρύνει τον Κρατικό Προϋπολογισμό (μισθολογικό, εξοπλισμός και λειτουργία νέων γραφείων);