Ξέρετε τι θα έπρεπε να βιώνουμε αυτές τις μέρες; Tώρα θα έπρεπε να «έτρεχαν» οι αποκρατικοποιήσεις, οι καταργήσεις άχρηστων οργανισμών του Δημοσίου - αλήθεια τι απέγινε η περίφημη λίστα του κ. Πάγκαλου με τους περιττούς οργανισμούς;-, το πλάνο δραστικής περιστολής των δαπανών. Ναι, να μην ξεχάσουμε και την περικοπή των αναπηρικών συντάξεων - μαιμού μιας και το έφερε ο λόγος, τι έγινε με εκείνο το αφύσικα υψηλό ποσοστό τυφλών στη Ζάκυνθο ή με το ότι οι αναπηρικές λόγω βαριάς εργασίας στη χώρα μας είναι περισσότερες σε ποσοστά απ’ ό,τι σε μια βιομηχανική χώρα όπως η Γερμανία;
Δεν τρέχει όμως τίποτα. Η ΕΡΤ παραμένει ως έχει - ξεχειλωμένη και σπάταλη - και δεν κουνιέται φύλλο. Οι εφορίες παραμένουν ως έχουν και δεν μιλάει κανείς για την αναμόρφωσή τους. Κάποιοι εφοριακοί εξακολουθούν να «λαδώνονται» από πελάτες που τους έχουν ανάγκη και ορισμένοι κρατικοί υπάλληλοι εξακολουθούν και σήμερα να μοιράζουν με το αζημίωτο υποσχέσεις σε όσους επιχειρηματίες προσδοκούν μάταια τα χρωστούμενα από το κράτος.
Η απογραφή για το τι λογής επιδόματα δίνονται, τώρα μόλις άρχισε. Η εργασιακή εφεδρεία πέθανε χωρίς οι πολιτικοί μας να βρουν μια «ισοδύναμη λύση». Η αξιολόγηση στο Δημόσιο εξακολουθεί να εκλαμβάνεται ως κάτι τερατώδες και να προκαλεί ανατριχίλες στους εμπλεκόμενους. Σοβαροί επιχειρηματίες προσφεύγουν σε τοκογλύφους για ρευστό, καθώς βρίσκουν κλειστές τις πόρτες των τραπεζών - οι άλλοι έχουν βγάλει τα λεφτά τους έξω. Νέοι που προσπαθούν να στήσουν μια επιχείρηση, βρίσκονται αντιμέτωποι με τη χαρτούρα μιας αμείλικτης γραφειοκρατίας.
Οι πολίτες στις υπηρεσίες του δημοσίου, στο ΙΚΑ, στα νοσοκομεία, ταλαιπωρούνται φρικωδώς - κάποιοι υπάλληλοι λες και βγάζουν το άχτι τους για τις περικοπές μισθού που υπέστησαν. Όσο για τα κόμματα, ζητούν τώρα την εγγύηση του Δημοσίου για τα υπέρογκα χρέη τους στις τράπεζες.
Κι όμως, οι εγχώριοι πολιτικοί - πλην ολίγων εξαιρέσεων -, η αδυσώπητη τρόικα, τα «συμπάσχοντα» μέσα ενημέρωσης λες και ξαφνικά γεύτηκαν, έστω και χιλιάδες χρόνια μετά, τους καρπούς της χώρας των Λωτοφάγων. Τα ξέχασαν όλα. Delete! Η συζήτηση περιστρέφεται σχεδόν αποκλειστικά στην περικοπή του 13ου και 14ου μισθού - που ήδη πολλοί εργαζόμενοι στερήθηκαν στις γιορτές -, σε επιβολή νέων φόρων και εισφορών. Η εύκολη λύση...
Ομολογώ ότι τα έχω χαμένα. Μπήκαμε στο δεύτερο μήνα του 2012 και με βάση τα λεγόμενα του υπουργού οικονομικών πριν από λίγο καιρό - συγκεκριμένα λίγο πριν από τον «κολασμένο μήνα Οκτώβριο» - θα έπρεπε τον άλλο μήνα, που έρχεται η άνοιξη, να μπαίνουμε σε φάση πλεονασματικού προϋπολογισμού. Που σημαίνει ότι όλα τα παραπάνω έπρεπε τουλάχιστον να δρομολογηθούν ή να διορθωθούν.
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
12°
