Δεν είμαι ο "Στέφανος Μάνος"

Του Στέφανου Μάνου

---

O συνηθισμένος χαρακτηρισμός που συνοδεύει το όνομά μου είναι «νεοφιλελεύθερος». Μια και σε λιγότερο από ένα μήνα, στις ευρωεκλογές, θα διεκδικήσω με τη «Δράση» την ψήφο και των αναγνωστών της Athens Voice, σκέφτηκα ότι θα έπρεπε να θέσω υπόψη τους μερικά από τα δικά μου πεπραγμένα, για να μπορέσουν μόνοι τους να αντιληφθούν αν ο «νεοφιλελεύθερος Στέφανος Μάνος» είναι ο ίδιος με αυτόν που γράφει το σημείωμα αυτό.

Μετά το 2004, για να αρχίσω από τα πιο πρόσφατα, εζήτησα επανειλημμένως να επιβληθεί στη Siemens (στο νομικό πρόσωπο) πρόστιμο ύψους 500 εκ. ευρώ και ποινή αποκλεισμού από τις προμήθειες του ελληνικού δημοσίου για όσο χρόνο δεν ανακοινώνει ποιους λάδωσε στην Ελλάδα. Οι δικαστές αναζητούν (με ρυθμό χελώνας) ποιοι λαδώθηκαν. Ίσως καταφέρουν να μάθουν την αλήθεια, μπορεί και να μην τη μάθουν. Η Siemens όμως έχει παραδεχτεί ότι πήρε δουλειές στην Ελλάδα επειδή λάδωσε. Δεν πρέπει να τιμωρηθεί; Θα χαρακτηρίζατε την άποψή μου νεοφιλελεύθερη;

Στη Βουλή, όσο ήμουν βουλευτής, κατέθεσα αλλεπάλληλες τροπολογίες ζητώντας να ανατραπεί η σκανδαλώδης και κοινωνικά προκλητική απόφαση των κ.κ. Αλογοσκούφη και Παπαληγούρα που χρυσώνει τα εισοδήματα των συμβολαιογράφων. Πολλοί συμβολαιογράφοι, χάρη στην κυβέρνηση της Ν.Δ., είχαν εισοδήματα που υπέρβαιναν το ένα εκατομμύριο ευρώ το χρόνο. Πριν από λίγες ημέρες ο κ. Παπαθανασίου περιόρισε τις αμοιβές των συμβολαιογράφων κατά 50% και δεν άνοιξε μύτη. 

Από το 2001, ως πρόεδρος των Φιλελευθέρων, είχα διατυπώσει ολοκληρωμένη πρόταση για τον εξορθολογισμό των σχέσεων κράτους και εκκλησίας. Στη Βουλή κατέθεσα πρόταση νόμου. Το ΠΑΣΟΚ, μολονότι στο Συνέδριό του είχε αποφασίσει ότι στηρίζει τους διακριτούς ρόλους κράτους και εκκλησίας, στη Βουλή προτίμησε να μη στηρίξει την πρόταση. Τη στήριξαν όμως το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Εκ του γεγονότος αυτού αναρωτιέμαι αν δικαιολογείται ο χαρακτηρισμός νεοφιλελεύθερος με πινελιές... αριστεροσύνης!

Στη συζήτηση για το Σύνταγμα και συγκεκριμένα για το άρθρο 16 υποστήριξα ότι πρέπει να καταργηθεί η πρόβλεψη για δωρεάν ανώτατη παιδεία και να αντικατασταθεί με την πρόβλεψη ότι κανένας δεν θα στερείται ανώτατης παιδείας (εδώ και στο εξωτερικό, όσο ψηλά μπορεί να φθάσει) επειδή δεν έχει λεφτά. Όσοι είναι όμως εύποροι πρέπει να πληρώνουν για τις υπηρεσίες παιδείας που λαμβάνουν. Μολονότι δεν μου φαίνεται αντιδραστική η πρότασή μου, προφανώς θεωρείται νεοφιλελεύθερη.

Θα μπορούσα να παραθέσω δεκάδες παρόμοια συγκεκριμένα παραδείγματα. Ο χώρος δεν το επιτρέπει. Θα μου πείτε ίσως ότι δεν είναι το πρόσφατο παρελθόν μου που προκαλεί σύγχυση, αλλά το απώτερο.

Τι όμως; Ως υφυπουργός Δημοσίων Έργων έφερα τον Οικιστικό Νόμο, τον Νόμο για τη μεταφορά του Συντελεστή Δόμησης, το Νόμο για τα υποχρεωτικά γκαράζ, τους πεζόδρομους, τη διαμόρφωση της Πλάκας, τις Χρήσεις Γης, την προστασία των παραδοσιακών οικισμών, τα 20 στρέμματα στην Αττική, τη Ζώνη προστασίας του Υμηττού, την καθιέρωση και στη συνέχεια μείωση των συντελεστών δόμησης κ.ά. Όλα αυτά εξακολουθούν να ισχύουν μετά από 30 χρόνια. Είναι νεοφιλελεύθερα;

Το 1980 ως υφυπουργός Δημοσίων  Έργων πρότεινα και έγινε το Υπουργείο Περιβάλλοντος που το 1985, με κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, συγχωνεύτηκε με το Υπουργείο Δημοσίων  Έργων.

Αργότερα, το 1990, ως ΥΠΕΧΩΔΕ –αφού σε λίγους μήνες ξεμπέρδεψα με τις  Βρυξέλλες, τις ενστάσεις, τις προσφυγές και τις άλλες αντιδράσεις που ήταν προϋπόθεση για να μπορέσει να γίνει το μετρό της Αθήνας– δημιούργησα την εταιρεία Αττικό Μετρό (για να παρακάμψω το ΥΠΕΧΩΔΕ) που επέβλεψε την επιτυχή ολοκλήρωση του μετρό. Το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση αντέγραψε το εταιρικό σχήμα της εταιρείας Αττικό Μετρό για την Εγνατία οδό. Ήταν νεοφιλελεύθερο σχήμα;

Το 1990 αντί φλυαρίας περί νέφους καθιέρωσα το μέτρο της απόσυρσης των ρυπογόνων αυτοκινήτων με καινούργια, νέας τότε τεχνολογίας. Ήταν νεοφιλελεύθερη απόφαση;

Το 1990 καθιέρωσα τις λεωφορειολωρίδες με το σκεπτικό ότι τα μέσα μαζικής μεταφοράς έχουν προτεραιότητα σε σχέση με τα μέσα ατομικής μεταφοράς. Οι λεωφορειολωρίδες δεν καταργήθηκαν από τις μετέπειτα κυβερνήσεις Α. Παπανδρέου και Κ. Σημίτη, αλλά αντιθέτως επεκτάθηκαν. Τώρα η κυβέρνηση Καραμανλή άρχισε το ξήλωμα των λεωφορειολωρίδων για να εξυπηρετήσει το ιδιοτελές συμφέρον των ταξιτζήδων.

Το 1990, τρεις εβδομάδες αφού ανέλαβα το Υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ, ανακοίνωσα ότι το αεροδρόμιο στα Σπάτα, η Αττική Οδός και η Γέφυρα στο Ρίο θα γίνουν με αυτοχρηματοδότηση. Ακολούθησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Και τα τρία έργα ολοκληρώθηκαν επί των ημερών της με τη μέθοδο αυτή και το κυριότερο το ΠΑΣΟΚ αποφάσισε ότι του αρέσει ο τρόπος αυτός παραγωγής δημοσίων έργων και έθεσε σε κίνηση νέα έργα με τις... νεοφιλελεύθερες συνταγές μου!

Στην πολιτική μου διαδρομή επέλεγα πάντοτε πρακτικές και εφικτές λύσεις. Λύσεις κοινής λογικής. Αισθάνομαι ικανοποίηση από το γεγονός ότι σχεδόν όλα όσα έκανα, μολονότι στην αρχή έγιναν αντικείμενο παθιασμένης κριτικής, διατηρήθηκαν σε ισχύ και από τα δύο κόμματα που εναλλάσσονταν στην εξουσία. Όπως κι αν χαρακτηρίστηκαν, η διάρκειά τους τα δικαίωσε.

Η «Δράση» φιλοδοξεί να φέρει στην πολιτική την Κοινή Λογική. Επιθυμεί να είναι η δημιουργική αντίδραση των πολιτών στη διαφθορά και την παρακμή.