«Δεν υπάρχει διάστημα. Μόνο ένας αδιαπέραστος γυάλινος θόλος στα 150 χλμ. Ήλιος και Σελήνη είναι από πάνω, αλλά όχι μακριά. Περιστρέφονται πάνω από την Γη ενώ η ίδια η Γη είναι ακίνητη όπως την αισθανόμαστε όλοι (παρά τα παραμύθια της NASA)».
«Είναι μεγάλο θέμα. Έχει πέσει πολλή προπαγάνδα».
«Η νέα τάξη πραγμάτων είναι σατανολάτρες πιόνια των Νεφελίμ!»
«Εσείς που κοροϊδεύετε είστε ψεκασμένοι! Όχι εμείς!»
«Η Χίλαρι είναι εξωγήινο ερπετό. Όπως και όλοι οι νεοταξίτες του συστήματος»
«Πάλι δίκιο είχε ο Λιακόπουλος, τελικά…»
«Φίλε, και αυτός του συστήματος είναι. Τον έχουν βάλει να στρέψει τον κόσμο στο στρατόπεδο των ερπετών».
Τα παραπάνω είναι αυθεντικά σχόλια αναγνωστών, σε άρθρο «ενημερωτικής» ιστοσελίδας –το μόνο που αλλάξαμε ήταν η ορθογραφία. Το άρθρο υποστήριζε πως η φράση του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ περί εξωγήινων («Έχω συνομιλήσει με αρκετούς ηγέτες άλλων πλανητών, είναι ανήσυχοι με τα τεκταινόμενα στην Ε.Ε.»), κάθε άλλο παρά χιουμοριστική ήταν.
Σύμφωνα με μια γνωστή εφαρμογή μέτρησης επισκεψιμότητας, η ιστοσελίδα αυτή (η οποία γενικά ειδικεύεται στις συκοφαντίες και στα μισαλλόδοξα κηρύγματα) βρίσκεται στην πρώτη δεκάδα των ελληνικών σάιτ –πράγμα που σημαίνει πως έχει πολλές πολλές χιλιάδες τακτικών αναγνωστών. Και βέβαια δεν είναι η μόνη. Υπάρχουν αμέτρητα τέτοια σάιτ στην Ελλάδα, ενώ τα ίδια και χειρότερα ισχύουν παγκοσμίως. Ανάμεσά μας, λοιπόν, ζουν εκατομμύρια άνθρωποι οι οποίοι παρότι έχουν πρόσβαση στην πληροφορία και -θεωρητικά τουλάχιστον- στη γνώση, επιλέγουν να ασπαστούν ανόητες θεωρίες, αρκεί αυτές να βρίσκονται στον αντίποδα της επίσημης αφήγησης.
Δεν περιορίζονται λοιπόν στα συμπαντικά θέματα, αλλά έχουν μια ριζοσπαστική θεωρία για το κάθε τι: Για τις θανατηφόρες ασθένειες (τις προκαλούν οι Αμερικάνοι), για το περιβάλλον (δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα), για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης (δεν ήταν και τίποτε το φοβερό), για τη γλωσσολογία (όλες οι γλώσσες προέρχονται από τα ελληνικά). Εμείς τους κοροϊδεύουμε και τους αποκαλούμε ψεκασμένους. Εκείνοι μας αντιγυρίζουν πως είμαστε πιόνια του συστήματος. Και, δυστυχώς, στις μέρες μας η μομφή αυτή είναι πολύ πιο ισχυρή.
Η κόντρα «συστημικών-αντισυστημικών», άλλωστε, φαίνεται πως καθορίζει όλες σχεδόν τις πολιτικές διελκυστίνδες του καιρού μας: Το δημοψήφισμα στη Βρετανία, τις μελλοντικές εκλογές στη Γαλλία, την Ιταλία και τις ΗΠΑ, τις διάφορες ψηφοφορίες στη χώρα μας. Το στρατόπεδο των δεύτερων δεν περιλαμβάνει, βέβαια, μόνο τους ψεκασμένους. Δημιουργήθηκε εν πολλοίς σαν αντίδραση σε ένα συχνά διεφθαρμένο, άδικο και αποτυχημένο σύστημα εξουσίας. Συντάχτηκαν λοιπόν μ’ αυτό και άνθρωποι με δομημένο λόγο και απολύτως σεβαστά επιχειρήματα. Όμως, όσο και αν ακούγεται παράξενο, ακριβώς εξ αιτίας των λογικών επιχειρημάτων τους, μένουν σταδιακά στο περιθώριο του αντισυστημικού στρατοπέδου.
Αντίθετα, όσοι κλείνουν πονηρά το μάτι στο κοινό που είναι επιρρεπές στις λούμπεν θεωρίες, καταφέρνουν να κεφαλαιοποιούν την «αντίστασή τους στο σύστημα» και να αποκτούν ακόμα μεγαλύτερη δύναμη. Έτσι, νικητές στο δημοψήφισμα για το Brexit δεν αναδείχτηκαν όσοι στηλίτευαν τις υπαρκτές κακοδαιμονίες της Ε.Ε. , αλλά εκείνοι που φώναζαν «έξω οι μετανάστες». Και αντίστοιχα, η ψήφος υπέρ της παραμονής δεν κατάφερε να δώσει ισχυρή φωνή σε όσους αντιστέκονται στα ακροδεξιά παραληρήματα και στους φράχτες, αλλά μπήκε στο σακούλι των υποστηρικτών του «όλα βαίνουν καλώς».
Πρόκειται λοιπόν για ένα ασπρόμαυρο τοπίο, μέσα στο οποίο συγκρούονται δύο ανορθολογισμοί. Κάθε απόχρωση, κάθε ένσταση είναι καταδικασμένη. Αν επιχειρήσεις να την εκφράσεις δημόσια, σε σταμπάρουν με την υπέρτατη κατηγορία του καιρού μας: σε αποκαλούν περιφρονητικά «ισαποστάκια». Υπάρχουν βέβαια και οι ακροβάτες οι οποίοι καταφέρνουν να ισορροπούν σ’ ένα τεντωμένο σκοινί. Χειρίζονται άψογα έναν μπρουτάλ αντισυστημικό και αντιελιτίστικο λόγο (πρόσφατο παράδειγμα το άρθρο http://www.avgi.gr/article/10811/7051282/sas-gamo-to-charbarnt της Αυγής περί Χάρβαρντ) ενώ οι πράξεις τους, τους κατατάσσουν αυτόματα στο στρατόπεδο που οι ίδιοι ονομάζουν συστημικό.
Το βέβαιο είναι πως με τον τρόπο αυτό δημιουργείται σιγά σιγά μια κατάσταση ασφυξίας. Και η ύπαρξη του γυάλινου θόλου που ως γνωστόν περιβάλλει τη Γη, δεν βοηθάει καθόλου. Ας ελπίσουμε τουλάχιστον να μην σπάσει το γυαλί και πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μας.
