Και μόνο η αναφορά του σε “έλλογο κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ” ήταν αρκετή για να υποστεί κάτι σαν διαδικτυακό bullying ο συνταγματολόγος Νίκος Αλιβιζάτος. Σε πρόσφατη εκδήλωση της Επιτροπής Διαλόγου και Θέσεων για τις προοδευτικές συνεργασίες είπε το αυτονόητο στο πλαίσιο της συζήτησης για τη συνταγματική αναθέωρηση, ότι «εφόσον μιλάμε για συναινέσεις, δεν μπορεί να αποκλείουμε τον ΣΥΡΙΖΑ», με την οξυδερκή παρατήρηση ότι «σε προφανείς μεταρρυθμίσεις κάποιοι εκεί μέσα θα συμφωνήσουν». «Ας αφήσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ να μας κλείνει την πόρτα στα μούτρα», κατέληξε χωρίς μάλλον να έχει φανταστεί πόσο οργισμένες αντιδράσεις θα εκδηλώνονταν μέσα από τον φυσικό πολιτικό του χώρο, τον θεωρούμενο ως προοδευτικό μεταρρυθμιστικό.
Mήπως είναι κρυφοΣΥΡΙΖΑ ο Αλιβιζάτος; Ας αφήσουμε τα αστεία και ας πάμε στα σοβαρά. Οποιοσδήποτε ψελλίσει ότι όσο ισχύει πως η κυβέρνηση είναι κακή τόσο ισχύει πως ό,τι προηγήθηκε ήταν κακό βρίσκεται αντιμέτωπος με την καχυποψία των φανατικών της κεντροαριστεράς ότι κατά βάθος στηρίζει ΣΥΡΙΖΑ. Αρκεί ένα “ναι μεν αλλά” ή η υπενθύμιση των ευθυνών των πρώην για να τραβηχτεί η διαχωριστική γραμμή. “Αν ακόμη σου φταίνε οι προηγούμενοι τότε σκάσε και κολύμπα” μου είπε πρόσφατα βουλευτής του Ποταμιού σε μια συνομιλία μας.
Την ίδια ώρα πρώην υπουργοί του ΠΑΣΟΚ που τους κλείνουν το μάτι βαρώνοι της ΝΔ χαρακτηρίζοντάς τους μεταρρυθμιστές δεν κρύβουν πόσο κολακεύονται δημιουργώντας την αίσθηση ότι ένα νεύμα περιμένουν για να αλλάξουν βαγόνι και να προωθηθούν δεξιότερα.
Αλλωστε, αρκετοί επιφανείς εκσυγχρονιστές μιλούν εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ με μένος που δεν έχει καμία συνάφεια με τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τη ΝΔ. Οι περισσότεροι από όσους χαιρέτισαν την εκλογή του Κ. Μητσοτάκη στην ηγεσία ως καλό οιωνό για στροφή στη μετριοπάθεια δεν είπαν λέξη όταν ορίστηκε ως αντιπρόεδρος του κόμματος ο Αδ. Γεωργιάδης, ως τομεάρχης Δικαιοσύνης και Δημ. Τάξης ο Μ. Βορίδης ή όταν έγινε γνωστό ότι ο σημερινός γραμματέας της ΝΔ Λ. Αυγενάκης πρωταγωνίστησε για να διωχθεί ο ιστορικός Χ. Ρίχτερ.
Η ουσία είναι ότι ένα σημαντικό κομμάτι του λεγόμενου ενδιάμεσου χώρου ονειρεύεται ήδη συνεργασία με μια κυβέρνηση Μητσοτάκη. Οι βιαστικοί να επιστρέψουν στην εξουσία, οι αγχωμένοι να δικαιωθούν και οι αγωνιώτες να χωθούν στο επόμενο κυρίαρχο σύστημα προσπαθούν να ιδεολογικοποιήσουν τον οπορτουνισμό τους στη βάση της θεωρίας ότι δεν υπάρχει πια η διαχωριστική γραμμή Δεξιάς-Αριστεράς παρά μόνο Μεταρρυθμισμού-Λαϊκισμού ή ακόμη πιο απλοϊκά η διάζευξη ορθολογισμού-ανορθολογισμού, αλήθειας και ψέματος.
Το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ έχει γράψει ιστορία στον λαϊκισμό και ότι εξαερώθηκε και λόγω της ποιότητας της συνεργασίας του με τη ΝΔ έχει ξεχαστεί από εκείνους που ονειρεύονται μια θέση στα γαλάζια ψηφοδέλτια ή ένα υπουργείο/υφυπουργείο στην κυβέρνηση που θα αναλάβει να ανοικοδομήσει τη χώρα μέσα από τα ερείπια που θα αφήσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό που δυσκολεύει τα σχέδιά τους είναι ότι το σκληρό κομματικό σύστημα της ΝΔ δεν πρόκειται να διευκολύνει ξένους επισκέπτες. Θέλουν να μοιραστούν την πίτα μόνοι τους και να δώσουν ό,τι περισσεύει στα δικά τους παιδιά, όχι στους αδύναμους εκλογικά γείτονες που δεν αντέχουν ότι μοιράζονται τον ίδιο χώρο με τον ΣΥΡΙΖΑ με τον οποίο οι ευρωσοσιαλιστές τους σπρώχνουν να συνεργαστούν.
Και δεν αναρωτιούνται τι φταίει με τους ίδιους και η κοινωνική τους βάση προτίμησε τον Α. Τσίπρα και δεν τους επιλέγει όταν τον εγκαταλείπει.
Δεν διανούνται ότι αυτό που εξακολουθεί να κρατάει τον ΣΥΡΙΖΑ πάνω από το νερό είναι ότι η δική τους κεντροαριστερά είναι μια ελαφρώς μακιγιαρισμένη δεξιά. Εντάξει, δεν έχουν έναν Βορίδη ανάμεσά τους αλλά έχουν πολλούς που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να αγκαλιαστούν σφιχτά με τον Βορίδη μέσα σε ένα κάδρο “Μένουμε Ευρώπη” ή “Παραιτηθείτε”.
10°
