Στις 10/2/2016 η μετοχή της ΔΕΗ έκλεισε στα €2,64 και η συνολική κεφαλαιοποίηση της εταιρίας ανήλθε στα 612,5 εκατ. ευρώ περίπου. Χάρη στη διάχυτη αισιοδοξία και τις προσδοκίες ραγδαίας ανάκαμψης που δημιουργεί η εθνοσωτήριος κυβέρνησή μας, ολόκληρη η ΔΕΗ κατέληξε να αποτιμάται, σύμφωνα με την αγορά, όσο περίπου επιδοτεί κάθε χρόνο ο προϋπολογισμός το συνταξιοδοτικό ταμείο της από τα χρήματα των φορολογουμένων. Η εξέλιξη αυτή είναι ευκαιρία να δούμε κάποια στοιχεία σχετικά με τη σκανδαλώδη αυτή ρύθμιση, που καμία κυβέρνηση δεν τόλμησε να αγγίξει τα χρόνια της χρεοκοπίας, καθώς και το πώς οι πατρίκιοι συνταξιούχοι της ΔΕΗ συγκρίνονται με τους πληβείους του ιδιωτικού τομέα.
Σύνηθες επιχείρημα αυτών που υποστηρίζουν τη ρύθμιση –συνήθως των ιδίων των συνταξιούχων και των εργαζομένων της, γιατί είναι οι μόνοι που έχουν όφελος– είναι ότι πρόκειται για αντιπαροχή που έχει αναλάβει το κράτος, έναντι περιουσίας του ασφαλιστικού φορέα, που είναι ενσωματωμένη στις εγκαταστάσεις της ΔΕΗ. Η περιουσία αυτή, που υπερέβαινε τα 10 δισ. ευρώ σύμφωνα με αναλογιστική μελέτη που είχε ανατεθεί στις εταιρίες Prudential και της Wyatt, θεωρείται ότι δημιουργήθηκε καθώς η ΔΕΗ παρακρατούσε το 8% των ακαθάριστων αποδοχών των εργαζομένων για κύρια και επικουρική ασφάλιση, για τους κλάδους Σύνταξης, Υγείας και Πρόνοιας, και επένδυε μέρος του συγκεντρωθέντος ποσού στις εγκαταστάσεις της.
Αυτό που δεν αναφέρεται στην ωραία αυτή δικαιολογία είναι ότι η αναλογιστική αυτή μελέτη, όπως έχει εξηγήσει ο κατ’ εξοχήν ειδικός στα θέματα του ασφαλιστικού συστήματος καθηγητής κ. Πλάτων Τήνιος, δεν στηρίζεται στις εισφορές (με αντίστοιχο τοκισμό τους), αλλά στις παροχές. Θεωρήθηκε δηλαδή ότι η ΔΕΗ είχε υποχρέωση να καλύψει ό,τι χρέος είχε δημιουργηθεί στο μέλλον με βάση το ύψος των συνταξιοδοτικών παροχών που είχαν θεσμοθετηθεί – παροχών που όμως ήταν εξωπραγματικές σε σχέση με τις εισφορές και που είχαν εξασφαλιστεί μέσω της καταχρηστικής χρήσης της πολιτικής ισχύος. Ως αποτέλεσμα, οι ασφαλισμένοι της ΔΕΗ, μόνο από το 2000 και μετά έχουν πάρει πάνω από 8 δισ. από τον κρατικό προϋπολογισμό, ποσό πολύ μεγαλύτερο από την αξία ολόκληρης της ΔΕΗ όταν έγινε η αποκρατικοποίηση.
Για τη συμπλήρωση της εικόνας, προσθέτω ότι η παρακράτηση εισφορών του ασφαλισμένου στο ΙΚΑ εργαζομένου στον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος με τους φόρους του πληρώνει τους μισθούς των εργαζομένων στη ΔΕΗ και συνολικά στο Δημόσιο, ανέρχεται σε 34,06% (12,50% εισφορές εργαζομένου και 21,56% εισφορές εργοδότη – με το ΕΤΕΑΜ τα αντίστοιχα ποσοστά διαμορφώνονται σε 15,50% και 24,56%, ήτοι συνολικά 40,06%). Τα ποσοστά αυτά, που η κυβέρνηση συζητάει να αυξήσει περαιτέρω, είναι από τα υψηλότερα παγκοσμίως.
Τέλος, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύθηκαν στον τύπο («Καθημερινή» 20/9/2014 και 3/7/2015, «Πρώτο Θέμα», 8/3/2015), η μέση σύνταξη του συνταξιούχου του αμιγώς ιδιωτικού τομέα ανέρχεται σε 639,85 ευρώ, ενώ η μέση σύνταξη των συνταξιούχων της ΔΕΗ σε 1.373 ευρώ. Η επιδότηση από τον προϋπολογισμό ανέρχεται σε 2.200 ευρώ/συνταξιούχο/έτος για το ΙΚΑ έναντι περίπου 16.000 ευρώ/συνταξιούχο/έτος για τη ΔΕΗ. Ο μέσος μισθός του εργαζόμενου πλήρους απασχόλησης του ιδιωτικού τομέα ανέρχεται στα 1.244 ευρώ μεικτά – είναι δηλαδή κατά 382 ευρώ χαμηλότερος από αυτόν του συναδέλφου του πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης στη ΔΕΗ (€1.626) και κατά 1.752 ευρώ χαμηλότερος αυτού της τεχνολογικής εκπαίδευσης (€2.997).
Δεν έχει συνυπολογιστεί η μηνιαία παροχή 150 ευρώ/εργαζόμενο της ΔΕΗ για καφέ και σάντουιτς, που θεσμοθετήθηκε πριν από έναν χρόνο από την εθνοσωτήριο και που μας επιβαρύνει συνολικά με σε 33 εκατ. ευρώ το χρόνο.
Σημείωση
Σε εξώδικη δήλωση που απέστειλε στις 24/2/16, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συνταξιούχων ΔΕΗ (ΠΟΣ/ΔΕΗ) διαμαρτύρεται έντονα θεωρώντας τον χαρακτηρισμό «πατρίκιοι» απαξιωτικό. Επίσης σημειώνει σχετικά με τη χρηματοδότηση της ασφαλιστικής περιουσίας του ταμείου, ότι: «η κύρια σύνταξη (καθότι η επικουρική είναι καθαρά ανταποδοτική) έχει σχηματιστεί από εισφορές που καταβάλλονταν με συνέπεια στο ασφαλιστικό ταμείο, το οποίο ήταν από τα πιο υγιή ταμεία πριν το «ληστέψει» το Κράτος με τα πρόσφατα μνημόνια» και ότι έχουν «υποστεί τις μεγαλύτερες περικοπές από όλον τον ιδιωτικό τομέα σε σημείο διακινδύνευσης και του έσχατου ορίου αξιοπρεπούς διαβίωσης». Συγκεκριμένα, στο σχετικό έγγραφο διαμαρτυρίας υπογραμμίζει ότι η εμφάνιση των συνταξιούχων πρώην εργαζομένων της ΔΕΗ ως ευνοημένων από το σύστημα και η ανάλυση για την ασφαλιστική τους περιουσία στο παραπάνω άρθρο είναι «τελείως ανακριβής και μη ερριζόμενη στο νόμο» και όπως αναφέρουν: «η οφειλή της ΔΕΗ και κατόπιν του Κράτους απέναντί μας δεν δημιουργήθηκε χαριστικά αλλά επειδή πράγματι είχε σχηματιστεί περιουσία από τις δικές μας εισφορές, την οποία εν μια νυκτί επιχειρήθηκε να σβηστεί χωρίς αυτό βεβαίως να το αφήσουμε εμείς. Ήδη για το ζήτημα αυτό υπάρχει απόφαση της Ολομέλειας του ΑΠ που μας δικαιώνει, ενώ εκκρεμεί η έκδοση απόφασης (με θετική εισήγηση σημειωτέον) από την Ολομέλεια του ΣτΕ».
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
9°
