Θεοδόσης Πελεγρίνης: O πρύτανης-ηθοποιός που έγινε υφυπουργός του Τσίπρα (video)

Αναμφισβήτητα θεωρείται μια από τις εκπλήξεις του νέου κυβερνητικού σχήματος.

Η τοποθέτηση του πρώην πρύτανη του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδόση Πελεγρίνη στο υπουργικό συμβούλιο, αν και είναι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, θεωρείται υπουργοποίηση-έκπληξη, μιας και το όνομά του δεν είχε ακουστεί καθόλου πριν από την ανακοίνωση της νέας κυβέρνησης.

Μάλιστα, ο ίδιος άφησε άφωνους τους δημοσιογράφους όταν είπε ότι και ο ίδιος εξεπλάγη από την υπουργοποίησή του, δηλώνοντας πως την ώρα που τον ειδοποίησε ο πρωθυπουργός, παρακολουθούσε αγώνα και συνελήφθη εξαπίνης.

Ποιος είναι όμως, ο νέος υφυπουργός Παιδείας;

Ο άνθρωπος που ως Πρύτανης του ΕΚΠΑ συγκέντρωσε περισσότερο τα φώτα της δημοσιότητας στη διάρκεια των καταλήψεων των διοικητικών υπαλλήλων στο Πανεπιστήμιο, ήταν στο παρελθόν ηθοποιός.

Είχε μάλιστα βραβευθεί στο Λονδίνο (2014) για την ερμηνεία του στην ταινία του Δημήτρη Πιατά «Πανδημία» και είχε παλιά θητεία στην ΕΡΤ με τηλεοπτικές εκπομπές αλλά και συνεργασία στο Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας.

Ο ίδιος περιγράφει τον εαυτό του στο βιογραφικό του ως εξής:

Γεννήθηκα το 1948, στο Σουδάν. Εργάζομαι ως καθηγητής Φιλοσοφίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Είμαι απόφοιτος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών με μεταπτυχιακές σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του ΄Εξετερ της Αγγλίας και διδάκτωρ της Φιλοσοφίας του πανεπιστημίου αυτού.

Διδάσκω στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήναςαπό το 1977. Διετέλεσα Κοσμήτωρ της ΦιλοσοφικήςΣχολής από το 2001 έως το 2007, Πρόεδρος του ΤμήματοςΦιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίαςαπό το 2007 έως το 2011, Διευθυντής του Μεταπτυχιακού Προγράμ¬ματος Σπουδών στη Φιλοσοφίααπό το 2005, και Πρύτανης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών από τον Σεπτέμβριο του 2010 έως τον Αύγουστο του 2014.

Πέρα από το διδακτικό και συγγραφικό μου έργο συνεργάστηκα με την δημόσια τηλεόραση, επιμελούμενος και παρουσιάζοντας τις σειρές εκπομπών Την Ταυτότητά Σας, Παρακαλώ (1999), Και το Ταξίδι Συνεχίζεται (2000) και 25ηΏρα (2002), στο πλαίσιο των οποίων σκιαγραφήθηκαν κορυφαίες στιγμές τής νεότερης Ελλάδας, μέσα από τα οράματα και τη δράση ορισμένων ξεχωριστών ιστορικών μορφών και διαπρεπών διανοουμένων. Συνεργάστηκα επίσης, με το Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας παρουσιάζοντας ιδέες και πρόσωπα από τον κόσμο της διανόησης στο πλαίσιο των εκπομπών Εγχειρίδιο φιλοσοφίας (2001) και Λεξικό της Φιλοσοφίας (2002).

Από το 1993 έως το 2000 οργάνωσα στο Παλιό Πανεπιστήμιο, στην Πλάκα, επτά πανελλήνια και διεθνή επιστημονικά συνέδρια: «Φάουστ: Η μαγεία της φιλοσοφίας – Η φιλοσοφία της μαγείας» (1993), «Γαλιλαίος Γαλιλέι: Αιρετικές φωνές» (1994), «Η εκδίκηση» (1996), «Η μοχθηρία του γέλιου» (1997), «Το αιώνιο θήλυ» (1998), «Ωδή στη νύχτα» (1999) και «Η αξία της φθοράς» (2000). Στο πλαίσιο των συνεδρίων αυτών πραγματοποιήθηκαν επαγγελματικού χαρακτήρα θεατρικές παραστάσεις κλασικών έργων, όπως ο Οθέλος του Σαίξπηρ σε σκηνοθεσία Ν. Κοντούρη, ο Δον Ζουάν του Μολιέρου σε σκηνοθεσία Β. Νικολαΐδη, ο Φάουστ του Γκαίτε σε σκηνοθεσία Γ. Καλαντζόπουλου, η Ελένητου Ρίτσου σε σκηνοθεσία Β. Παπαβασιλείου, η Λοκαντιέρα του Γκολντόνι σε σκηνοθεσία Σ. Ράλλη, Τα λάθη μιας νύχτας του Γκόλντσμιθ σε σκηνοθεσία Αλ. Μυλωνά. Σκοπός της ένταξης των θεατρικών αυτών παραστάσεων στο πρόγραμμα των φιλοσοφικών συνεδρίων ήταν η εναρμόνιση της τέχνης του δράματος με την προσέγγιση των αντικειμένων της φιλοσοφίας.

Εμφορούμενος από την πεποίθηση πως η φιλοσοφία και το θέατρο είναι χώροι εξόχως συγγενικοί και συμπληρωματικοί, παρουσίασα από το 2006 έως το 2012 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών τη σειρά «Η Φιλοσοφία στην Σκηνή». Πρόκειται για 14 πρωτότυπα θεατρικά έργα (Θαλής, Ηράκλειτος, Πυθαγόρας, Σωκράτης, Πλάτων,Αριστοτέλης,Μάρκος Αυρήλιος, Καρτέσιος, Χιουμ, Καντ, Νίτσε Σοπενχάουερ, Κίρκεγκωρ και Βιτγκενστάιν), μέσα από την πλοκή των οποίων εκτίθεται η ζωή και η πνευματική δράση των εν λόγω κορυφαίων φιλοσόφων, με τη σύμπραξη επαγγελματιών σκηνοθετών, ηθοποιών και άλλων συντελεστών.

Τον χειμώνα του 2011 παρουσίασα σε μπαρ του Κολωνακίου τον μονόλογό μου Φθορά, φθορά, φθορά, ενώ από τον Ιανουάριο του 2013 ανεβάσαμε με τον Κώστα Καζάκοστην σκηνή του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης τον έργο μου Ιουλιανός.Το ίδιο έργο παρουσιάστηκε στο Παρίσι τον Δεκέμβριο του 1913.

Τον Οκτώβριο του 2014 τιμήθηκα στο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου στο Λονδίνο με το βραβείο καλύτερης ερμηνείας για τον ρόλο μου στην ταινία του Δημήτρη Πιατά, Πανδημία –ταινία η οποία απέσπασε, επίσης, τα βραβεία καλύτερης σκηνοθεσίας και καλύτερου σεναρίου. 

Πατήστε ΕΔΩ για να διαβάσετε γιατί ο Αλέξης Τσίπρας άργησε τόσο πολύ να σχηματίσει κυβέρνηση