Πέθανε η συγγραφέας Μαριάννα Δήτσα, έμπνευση για τη «Συννεφούλα» του Σαββόπουλου

H καθηγήτρια Ιταλικής Φιλολογίας στο ΑΠΘ, ερευνήτρια και συγγραφέας Μαριάννα Δήτσα άφησε σήμερα την τελευταία της πνοή. Yπήρξε σύζυγος του Άγγελου Ελεφάντη, ιδρυτή και διευθυντή του περιοδικού «Ο πολίτης».

Ως συγγραφέας, και πανεπιστημιακή καθηγήτρια άφησε πίσω της ένα σημαντικό έργο, εντός του οποίου ξεχωρίζουν τα παρακάτω βιβλία: Στο διάμεσο του κλασικισμού και ρομαντισμού – Τρεις αναφορές στα γνωστά, άγνωστα του ελλαδικού 19ου αιώνα Αλεξάνδρα Σαμουήλ,  Η παλαιότερη πεζογραφία μας – Από τις αρχές της ως τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο: 1830-1880, Νεολογία και κριτική στον 19ο αιώνα – Νεόπλαστοι λογοτεχνικοί όροι από τη Συναγωγή του Σ. Α. Κουμανούδη, ενώ είχε επιμελήθηκε την επανέκδοση του κλασικού αφηγήματος του Αλέξανδρου Βικέλα «Λουκής Λάρας».

Για τον θάνατος της Μαριάννας Δήτσα έγραψε σε ανάρτησή του ο συγγραφέας Θωμάς Κοροβίνης.

«Μας αποχαιρέτησε σήμερα το πρωί η εκλεκτή φίλη Μαριάννα Δήτσα, η Μιμίκα μας, η "Συννεφούλα" των εποχών που γεννούσαν τολμηρούς ποιητές, η Θεσσαλονικιά αρχόντισσα που άναβε φωτιές στο διάβα της, πανεπιστημιακός, νεοελληνίστρια, σύντροφος για χρόνια του κορυφαίου διανοούμενου της Αριστεράς Άγγελου Ελεφάντη, ιδρυτή και διευθυντή του εμβληματικού περιοδικού κοινωνικοπολιτικού στοχασμού της μεταπολίτευσης "ο πολίτης", γενναία γυναίκα, μποέμισσα κι αριστοκράτισσα φίνα. Αντίο, καλή μου φίλη!

Ο Ηλίας Κανέλλης, εκδότης του Books Journal και δημοσιογράφος των «Νέων» ανέφερε σχετικά: «Η ποιητική συλλογή του Ηλία Λάγιου, Το βιβλίο της Μαριάννας (Ίκαρος, β’ έκδ. 2007), με ποιήματα που μιλούν για τη (ή απευθύνονται στη) Μαριάννα, περιλαμβάνει και το ακόλουθο:

Σχετικό Άρθρο

Ελλαδα Νίκος Πολυδερόπουλος: Δηλώσεις για τον θάνατο του αδελφού του

Newsroom 28.12.2023, 20:28

ΧΩΡΙΣΜΟΥΛΗΣ

Θα ’ρθη (στο Μετς), την ώρα που θα λείπης,

θα τρίξουν σαν να κλαίνε τα κλειδιά του·

ήσυχα, θα περάση στο δωμάτιο,

Σχετικό Άρθρο

Ελλαδα Πέθανε η κορυφαία Ελληνίδα ποιήτρια Μαρία Λαϊνά

Newsroom 27.12.2023, 21:15

που εφύλαξεν τις πράξεις της αγάπης.

Θα πιάση μια στιγμή το μαξιλάρι,

να μυρωθή με το σγουρό άρωμά σου·

θα σκύψη, θα χαϊδέψη τα σεντόνια,

λέγοντας πως χαϊδεύει το κορμί σου.

Στα χείλη του θα τρέμη το τσιγάρο,

ως ξεκρεμάση αργά το φόρεμά σου.

Τα πράγματα της μνήμης θα του γνέφουν».