«Η σύμβαση "8002" είναι ανοικτή. Γιατί δεν ζητά λοιπόν ο ΟΤΕ την εφαρμογή της ρήτρας για την αναπροσαρμογή των τιμών; Να σας πω εγώ γιατί δεν το κάνει: Γιατί θα του κοστίσει 30 με 35 εκατομμύρια ευρώ. Αν έχει ζημιωθεί, ας το κάνει λοιπόν να το δούμε».
Ο πρώην Γενικός Διευθυντής της Siemens Ελλάδος Πρόδρομος Μαυρίδης που ξεκίνησε να απολογείται ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων στην δίκη για την σύμβαση «8002» μεταξύ της γερμανικής εταιρίας και του ΟΤΕ το 1997, υποστήριξε πως ο οργανισμός βγήκε ωφελημένος πολλαπλώς από την επίδικη συμφωνία και ότι δεν υφίσταται καμία ζημιά.
«Αρνούμαι την κατηγορία. Δεν δωροδόκησα κρατικό υπάλληλο. Δεν διακίνησα χρήματα για παράνομες πληρωμές παρά μόνο για νόμιμους σκοπούς της εταιρίας», δήλωσε με την έναρξη της απολογίας του ο άνθρωπος που κατά το κατηγορητήριο διακίνησε τεράστια χρηματικά ποσά σε παράνομες πληρωμές.
Το άλλοτε υψηλόβαθμο στέλεχος της ελληνικής Siemens επικαλέστηκε με την έναρξη της απολογίας του, αποφάσεις της ελβετικής και της γερμανικής Δικαιοσύνης που δικαιώνουν την θέση που προβάλει από την αρχή της υπόθεσης: «Ελέγχθηκα έξι χρόνια από την ελβετική Δικαιοσύνη και επτά χρόνια από την γερμανική. Μου έκανε έλεγχο το ΣΔΟΕ και η Αρχή για την Καταπολέμηση παράνομων χρημάτων και δεν βρέθηκε τίποτε».
Ο κ. Μαυρίδης, επικαλούμενος δεκάδες έγγραφα που διάβαζε στο δικαστήριο, αφού τόνισε ότι η επαγγελματική σχέση του με την Siemens ξεκίνησε δύο χρόνια αφού είχε υπογραφεί η «8002», ισχυρίστηκε ότι δεν προκύπτει ζημιά του ΟΤΕ. Αντίθετα , κατά τον κατηγορούμενο, επρόκειτο για ένα «γιγαντιαίο πρόγραμμα» επωφελές «χρηματοοικονομικά» για τον οργανισμό. Είπε μάλιστα πως η τότε διοίκηση της γερμανικής εταιρίας, που ήταν απερχόμενη τότε, «το έδωσε "σκοτώνοντας" τις τιμές».
Ο κ. Μαυρίδης είπε πως ενόσω διεξάγεται η παρούσα δίκη, έμαθε πως ο ΟΤΕ πριν έξι μήνες, έκανε διαδικασίες ώστε να εισπράξει χρήματα από εγγυητική επιταγή που αφορούσε ρήτρες παράδοσης σχετικές με την «8002» και συνέχισε: «Αφού η σύμβαση είναι ανοικτή, γιατί δεν ζητά λοιπόν ο ΟΤΕ την εφαρμογή και της ρήτρας για την αναπροσαρμογή των τιμών; Να σας πως εγώ γιατί δεν το κάνει. Γιατί θα του κοστίσει 30 με 35 εκατομμύρια ευρώ. Αν έχει ζημιωθεί ας το κάνει λοιπόν να το δούμε».
Η θέση του άλλοτε ισχυρού στελέχους της ελληνικής εταιρίας είναι πως ο ΟΤΕ δεν έχει υποστεί την παραμικρή οικονομική ζημιά από την επίμαχη συμφωνία και όσες ακολούθησαν σε εφαρμογή αυτής. Αντίθετα, όπως είπε, μετά το 2000 ο ΟΤΕ με συγκεκριμένες τακτικές του, προκαλούσε πρόβλημα στην ελληνική Siemens κάνοντας κάποιες φορές «έξαλλους τους Γερμανούς».
Ο κ. Μαυρίδης επικαλέστηκε έγγραφο του ΟΤΕ , τον Οκτώβριο του 1999, το οποίο αναφέρει πως βαίνει ομαλότατα η πορεία υλοποίησης της προγραμματικής συμφωνίας και ότι έχουν ακολουθήσει άλλες 33 συμβάσεις, χωρίς να διαπιστώνεται κανένα πρόβλημα. Μετά όμως, κατά τον κατηγορούμενο, ακολούθησε μία άλλη τακτική από τον ΟΤΕ και έτσι σε επέκταση της σύμβασης «έγινε με χειρότερο και καταχρηστικό τρόπο η απαίτηση του ΟΤΕ. Ο κατηγορούμενος είπε πως «Μετά το 2000 ο ΟΤΕ άρχισε την πολιτική "τώρα είμαι καλά στα πόδια μου, τώρα θα σας δείξω εγώ. Πίεζαν εκ του ασφαλούς. Δεν πλήρωναν τιμολόγια. Κάναμε διαπραγματεύσεις επί ένα χρόνο και ενώ ήδη είχε εγκατασταθεί σε όλη την χώρα το δίκτυο. Εγώ τι να κάνω; Να πάω να ξηλώσω το δίκτυο; Ο ΟΤΕ έλεγε εγώ θέλω εκπτώσεις και δεν τηρώ τις προγραμματικές μου δεσμεύσεις. Μας πίεζαν συνεχώς και αδιαλείπτως. Το 2003 για παραγγελίες συνολικού κόστους 36 εκατομμυρίων ευρώ η έκπτωση που δώσαμε ήταν 15 εκατομμύρια, 41 τοις εκατό έκπτωση. Αυτή είναι η διαδικασία του "βλαφθέντος , του μη ωφεληθέντος ΟΤΕ».
Κατά τον κατηγορούμενο η εταιρία έδινε εξωσυμβατικές εκπτώσεις στον ΟΤΕ καθώς έρχονταν οι ολυμπιακοί αγώνες και «θα ήταν η Siemens υπεύθυνη αν δεν υλοποιούνταν το πρόγραμμα του ΟΤΕ; Παρείχαμε τεχνική υποστήριξη συνεχώς με κόστος 9 τοις εκατό επί των εγκατεστημένων βάσεων και δεν πλήρωναν. Εμείς όμως το παρείχαμε γιατί αν υπήρχε πρόβλημα σε δίκτυο, σε κάποιο πρόγραμμα, στα ευρυζωνικά , οπουδήποτε.. είχαμε ποινική ρήτρα».
Τέλος ο κατηγορούμενος υποστήριξε ότι τα χρήματα που φέρεται να διακίνησε, μέσω του τραπεζίτη Όσβαλντ, αφορούσαν πληρωμές συμβούλων για εκπόνηση μελετών σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας αγορών, όπως της Αρμενίας, της Νότιας Αφρικής κλπ, ή για άλλους σκοπούς της εταιρίας: «Τι να έκανα κύριε πρόεδρε σε αυτές τις χώρες με έστελναν να βολιδοσκοπώ».
14°
