Η επικαιρότητα τρέχει. Ακούτε για αυτήν. Τώρα έχετε τη δυνατότητα να μιλήσετε για αυτήν. Κάθε εβδομάδα και για ένα διαφορετικό θέμα. Η Prorata θέτει κάθε Παρασκευή μία και μόνο ερώτηση για ένα θέμα επικαιρότητας στους εγγεγραμμένους στη λίστα ηλεκτρονικών διευθύνσεών της και παρουσιάζει τις απαντήσεις τους στην Athens Voice. Αν επιθυμείτε και εσείς να εγγραφείτε στη λίστα της Prorata, πατήστε εδώ.
Κυβερνητική ή ελληνική ενδοτικότητα;
Μία από τις κλασικές κοινοτυπίες στο δημόσιο λόγο είναι πως τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής ενώνουν τις πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες σπεύδουν να επιδείξουν πραγματισμό ευθυγραμμιζόμενες με τη μάλλον σταθερή προτίμηση της κοινής γνώμης για αποφυγή της έντασης στις σχέσεις με γειτονικές χώρες. Η πρόσφατη αναταραχή στις ελληνοτουρκικές σχέσεις ως συνέχεια του επεισοδίου διεμβολισμού σκάφους του Λιμενικού από τουρκική ακταιωρό ανοιχτά των Ιμίων ωστόσο δε μοιάζει να επιβεβαιώνει τον παραπάνω κανόνα, καθώς η διαχείριση του επεισοδίου από την ελληνική κυβέρνηση προκάλεσε την έντονη διαφωνία της αντιπολίτευσης που την κατηγόρησε για ενδοτισμό. Η αποτύπωση των θέσεων της κοινής γνώμης επί του θέματος από την Prorata αποκαλύπτει ότι η αντίδραση της αντιπολίτευσης βρίσκει σύμφωνο σημαντικό τμήμα του εκλογικού ακροατηρίου, καθώς σε αντιδιαστολή με τη συνήθη άνετη επικράτηση της μετριοπαθούς θέσης σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, το ένα τρίτο των ερωτηθέντων δήλωσε ότι διαφωνεί με την επιλογή της ελληνικής πλευράς να χαμηλώσει τους τόνους με την Τουρκία μέσω διπλωματικού διαλόγου και μόλις οι μισοί δήλωσαν ότι συμφωνούν με την επιλογή αυτή.
Οι κατανομές των απαντήσεων εμφανίζουν ενδιαφέρουσες διαφορές σε συνάρτηση με την αυτό-τοποθέτηση των ερωτηθέντων στον κλασικό άξονα «αριστερά-δεξιά», καθώς στους «δεξιούς» ψηφοφόρους υπερέχει σαφώς η άποψη ότι η ελληνική πλευρά δε θα έπρεπε να χαμηλώσει τους τόνους, ενώ στους «αριστερούς» ψηφοφόρους η σύμφωνη με την επιλογή μείωσης των τόνων άποψη εμφανίζεται απολύτως κυρίαρχη. Τέτοιες συσχετίσεις με τον κλασικό άξονα «αριστερά-δεξιά» αποδεικνύουν ότι οι πολίτες συνεχίζουν να συνδέουν τους δύο αυτούς όρους με συγκεκριμένες επιλογές πολιτικής, διατηρώντας τελικά ζωντανό το περιεχόμενό τους.
Όμως το σημαντικότερο εύρημα βρίσκεται στην αξιοσημείωτη διαφορά των απαντήσεων που καταγράφηκαν σε δύο διαφορετικές εκδοχές της ερώτησης. Η Prorata έστειλε δύο διαφορετικές διατυπώσεις της ερώτησης σε δύο τυχαία δείγματα της λίστας της. Από το πρώτο ζητήθηκε να καταγραφεί η συμφωνία ή η διαφωνία με την επιλογή της «ελληνικής κυβέρνησης» να χαμηλώσει τους τόνους και από το δεύτερο ζητήθηκε να καταγραφεί η συμφωνία ή η διαφωνία με την επιλογής της «Ελλάδας» να χαμηλώσει τους τόνους. Και στις δύο περιπτώσεις επικράτησε η συμφωνία, όμως η υπεροχή της συμφωνίας στο πρώτο δείγμα –στη διατύπωση με την «ελληνική κυβέρνηση»– ήταν οριακή (46% έναντι 38%), ενώ στο δεύτερο δείγμα –στη διατύπωση με την «Ελλάδα» – ήταν πιο διευρυμένη (55% έναντι 34%). Συμπεραίνεται εύλογα ότι τμήμα της διαφωνίας με τη συνήθως επιλεγόμενη από την κοινή γνώμη οδό αποφυγής των εντάσεων σε θέματα εξωτερικής πολιτικής αποδίδεται στην αρνητική διάθεση έναντι της κυβέρνησης Τσίπρα. Με άλλα λόγια, είναι το γεγονός ότι η κυβέρνηση Τσίπρα επέλεξε να χαμηλώσει τους τόνους εκείνο που ενοχλεί ένα τμήμα του ακροατηρίου και όχι το ίδιο το περιεχόμενο της επιλογής κατευνασμού της Τουρκίας από την ελληνική πλευρά. Ο διαφαινόμενος διαχωρισμός της «ελληνικής κυβέρνησης» από την «Ελλάδα» καθίσταται ένα δυνητικό πρόβλημα για την κυβερνητική πλειοψηφία, καθώς της στερεί το κλασικό πλεονέκτημα των κυβερνήσεων να συσπειρώνουν την κοινή γνώμη σε στιγμές διαχείρισης θεμάτων εξωτερικής απειλής.
12°
