Ο έρωτας, τα κτηνώδη χρήματα της Γουόλ Στριτ, η περιουσία και το έγκλημα που ακόμη στοιχειώνει την Κόστα Ρίκα.
Ο θάνατος του Τζον Μπέντερ σόκαρε τον κόσμο. Ένα έγκλημα που κάποιοι είχαν προβλέψει, αλλά δεν τόλμησαν να σταματήσουν. Όταν μετακόμισε στην Κόστα Ρίκα με τη σύζυγό του, Αν, δύο χρόνια μετά τον γάμο τους, ο Μπέντερ είχε τα πάντα: επιτυχία, δόξα, γοητεία, χρήμα και φαινομενική ευτυχία.
Μαζί με τη γυναίκα του ξεκίνησαν να φτιάχνουν σε μία έκταση 2.000 εκταρίων, έναν επίγειο παράδεισο, με επίκεντρο μια έπαυλη στην κορυφή ενός βουνού — χωρίς τοίχους και χωρίς παράθυρα -Όμως, παρά την εγκατάστασή τους σε αυτό το «παραδεισένιο» σημείο του πλανήτη, η ψυχική τους υγεία άρχισε να επιδεινώνεται ραγδαία, και τον Ιανουάριο του 2010, ο Μπέντερ πέφτει νεκρός από πυροβολισμό εξ επαφής στο κεφάλι. Όχι ένα έγκλημα εν βρασμώ ψυχής, αλλά κάτι περισσότερο.
Τότε, όμως, όλοι θα σκεφτούν κάτι άλλο: Λόγω μιας ανεπαρκούς και μη επιστημονικής εγκληματολογικής έρευνας από τις αρχές της Κόστα Ρίκα, ο δράστης παραμένει άγνωστος. Η αυτοκτονία είναι μία πιθανότητα — ο Τζον είχε στείλει email τις προηγούμενες εβδομάδες εκφράζοντας την επιθυμία να βάλει τέλος στη ζωή του — αλλά το γεγονός ότι πυροβολήθηκε στο πίσω μέρος του κεφαλιού του, στο κρεβάτι, ενώ φορούσε ωτοασπίδες, υποδηλώνει ότι ίσως να τον σκότωσε η Αν.
Στα χρόνια που ακολούθησαν, το δικαστικό σύστημα της Κόστα Ρίκα (το οποίο δεν έχει νόμο περί διπλής δίωξης) δίκασε την Αν Μπέντερ για φόνο τρεις φορές — μία καταδίκη και δύο αθωώσεις. Μέσα στα χρόνια η παράξενη αυτή υπόθεση έχει γίνει αντικείμενο για σειρές αληθινών εγκλημάτων, ενώ τώρα ένα νέο podcast με τίτλο Hell in Heaven επιχειρεί να ρίξει νέο φως στην υπόθεση.
«Ήταν αρκετά έντονο», λέει η Μίλιγκαν για το ταξίδι με την παραγωγό της, Πόπι Ντέιμον. «Η τύχη παίζει ρόλο όταν βρίσκεσαι επί τόπου. Με κάποιες από τις συνεντεύξεις, δεν γνωρίζαμε καν τους ανθρώπους πριν φτάσουμε εκεί — και μετά απλώς άνθισε η έρευνά μας εκέι. Σε τέτοιες καταστάσεις, πρέπει να έχεις τα μάτια σου δεκατέσσερα», εξηγεί.
«Κατανοήσαμε την ιστορία πολύ καλύτερα αφού πήγαμε εκεί», προσθέτει η Ντέιμον. «Όταν μπήκαμε στη ζούγκλα, ο ήχος από τα διάφορα πλάσματα και πουλιά ήταν τόσο πλούσιος. Ήταν κάτι που δεν είχα ξανακούσει. Τα αυτιά μου δεν μπορούσαν καν να επεξεργαστούν την ποσότητα του ήχου. Και όταν φτάνεις στο κτήμα, σου κόβεται η ανάσα — είναι ένα τεράστιο κτίριο χωρίς τοίχους, μοιάζει με πάρκινγκ, αλλά είναι αρκετά όμορφο».
Και έτσι συνέβη. Ο ψυχίατρος της Αν εκείνη την εποχή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το ζευγάρι παρουσίαζε ψυχωτικά συμπτώματα και διέγνωσε την Αν με folie à deux — μια διαταραχή κατά την οποία δύο άτομα ενισχύουν αμοιβαία την ψυχική τους ασθένεια, μέχρι να φτάσει σε ακραία επίπεδα. Επιπλέον, η Αν πάλευε με τη νόσο του Lyme, και ο Τζον —παρά το ότι δεν είχε καμία ιατρική εκπαίδευση— επέλεξε να απορρίψει τη συμβατική ιατρική και να της κάνει ενέσεις με νερό από ένα τοπικό ρυάκι.
Η απόφαση των Μπέντερ να ζήσουν με αυτόν τον τρόπο μοιάζει κάπως εκκεντρική. Αντίστοιχα, η επιλογή του Τζον να προσπαθήσει να θεραπεύσει την Αν με ενέσεις μη επεξεργασμένου νερού θυμίζει κακοποίηση. Και υπάρχει και το γεγονός ότι οι αρχικές φωτογραφίες από τον τόπο του εγκλήματος ήταν τόσο κακής ποιότητας επειδή φωτίζονταν από περισσότερες από 500 λάμπες Tiffany, τις οποίες η Αν είχε συλλέξει εμμονικά.
Τι μπορεί να ώθησε την Αν Μπέντερ στο έγκλημα;
Είναι αυτές οι εκκεντρικές λεπτομέρειες, σε συνδυασμό με την απουσία οριστικής λύσης, που τείνουν να καθηλώνουν το κοινό. Και πράγματι, το καθηλώνουν.
Η Κάρολ Βον, Αμερικανίδα δημοσιογράφος (και συγγραφέας του βιβλίου Crazy Jungle Love που καταπιάνεται με λεπτομέρειες της συγκλονιστικής αυτής υπόθεσης), η οποία εργάζεται στην Κόστα Ρίκα, έχει καλύψει πολλές φρικιαστικές δολοφονίες — το 2021, κάλυψε τη μαζική δολοφονία ενός Αμερικανού καλλιεργητή καφέ και του προσωπικού του, γεγονός που χαρακτηρίστηκε αδιανόητα φρικτό — αλλά ήταν ο θάνατος του Μπέντερ που την οδήγησε στην εμμονή.
«Εμμονή είναι η σωστή λέξη», διευκρινίζει. «Ήταν όλα γύρω από τον Μπέντερ, 24 ώρες το 24ωρο. Δεν χτένιζα τα μαλλιά μου, δεν έπλενα τα δόντια μου. Ο σκύλος μετά βίας έβγαινε βόλτα. Νόμιζα ότι έγραφα μια ιστορία αγάπης. Η αγάπη που είχαν αυτοί οι δύο άνθρωποι μεταξύ τους μου φαινόταν σαν κάτι το βιβλικό. Και έτσι το έγραφα, από αυτή την οπτική.
«Το να επισκεφθούμε την Κόστα Ρίκα σήμαινε ότι μπορούσαμε να συναντήσουμε τους ανθρώπους πρόσωπο με πρόσωπο και να είμαστε πραγματικά δίκαιοι. Είχαμε πραγματικό ενδιαφέρον για τους χαρακτήρες της υπόθεσης και έτσι δεν πέσαμε στην παγίδα της ηδονοβλεψίας που συχνά συνοδεύει τέτοιες ιστορίες», λέει η Μίλιγκαν. «Ένα από τα πιο συγκινητικά πράγματα ήταν η συνομιλία με τους γονείς του Τζον, τον Πολ και τη Μάρτζι. Σε κάνει να συνειδητοποιήσεις ότι πρόκειται για μια οικογενειακή τραγωδία — και ότι οποιοσδήποτε από εμάς θα μπορούσε να βρεθεί σε αυτή τη θέση».
Λόγω της ανακίνησης της υπόθεσης, αποκαλύπτεται πλέον ότι η Μπέντερ βίωνε μία μάλλον κακοποιητική σχέση, ενδεχομένως χωρίς να το αντιλαμβάνεται ή να το παραδέχεται για αρκετό καιρό. Ζύγιζε μόλις 38 κιλά όταν έφτασε η αστυνομία στον τόπο του εγκλήματος και, σύμφωνα με φίλη της, έμοιαζε με «κάποια που μόλις βγήκε από στρατόπεδο συγκέντρωσης». Κοσμήματα αξίας 16 εκατομμυρίων δολαρίων (σχεδόν 12 εκατομμύρια λίρες) εξαφανίστηκαν μετά τον θάνατο του Τζον. Και η Αν δικάστηκε ξανά και ξανά από τους εισαγγελείς της Κόστα Ρίκα.
Εδώ είναι που η ιστορία της Βον συγκρούεται με εκείνη της Αν. «Ήμουν η εκπρόσωπος της αμερικανικής πρεσβείας, και της πέρασα κρυφά ένα νέο διαβατήριο έκτακτης ανάγκης την ημέρα που αθωώθηκε», λέει. «Καθόμουν ακριβώς πίσω της. Της το πάσαρα κάτω απο το κάθισμα. Εκείνη το έβαλε δίπλα στην καρδιά της — και δύο μέρες μετά είχε εξαφανιστεί. Εννοώ, έφυγε και δεν πρόκειται να επιστρέψει ποτέ. Έχει χάσει τα χρήματά της, την περιουσία της, τα κοσμήματά της, τα πάντα. Έχει σβήσει».
Είχαν καλές προθέσεις, είχαν χρήματα κι αγάπη, όμως δεν αρκούσαν
Κι όμως, το κεντρικό μυστήριο στην καρδιά της υπόθεσης — ήταν αυτοκτονία ή φόνος; — παραμένει απογοητευτικά άλυτο. «Ο λόγος που καθηλώνει τον κόσμο είναι ότι, αν τραβήξεις μία κλωστή, ξεπροβάλλουν κι άλλες», λέει η Ντέιμον.
Σύμφωνα με τη Μίλιγκαν, ο Τζον Μπέντερ ήταν συναρπαστικός τύπος. «Το ίδιο και η Αν. Προσπάθησαν τόσο πολύ να δημιουργήσουν κάτι όμορφο, να κάνουν κάτι καλό. Αυτό που σου μένει είναι το πώς όλα πήγαν στραβά», λέει.
Σε διαφορετικό βαθμό, η Βον, η Μίλιγκαν και η Ντέιμον έχουν βυθιστεί στον πυρήνα ενός μυστηρίου που μοιάζει να μην πρόκειται ποτέ να λυθεί. Με όλα τα στοιχεία που έχουν συγκεντρώσει, έχουν άραγε κάποια υποψία για το τι συνέβη στ’ αλήθεια;
«Αυτό είναι που με βασανίζει — γιατί δεν μπορώ ειλικρινά να πω τι συνέβη εκείνο το βράδυ, κι έχω διαβάσει ό,τι σχετικό υπάρχει με την υπόθεση», λέει η Βον. «Όταν επισκέφθηκα την Αν στη φυλακή, βρήκα μια γυναίκα τόσο αποσυντονισμένη, που δεν της έκανα καν την ερώτηση — γιατί δεν νομίζω ότι ξέρει. Ειλικρινά, δεν νομίζω ότι ούτε η ίδια ξέρει τι συνέβη εκείνο το βράδυ».
«Υπάρχουν τόσες λεπτομέρειες που μπορείς να πεις “αυτό σημαίνει εκείνο, κι εκείνο σημαίνει το άλλο” — αλλά όχι, τελικά δεν σημαίνει τίποτα. Πηγαίνεις μπρος-πίσω στην ιστορία και άκρη δεν βγαίνει. Ίσως να μην μάθουμε ποτέ. Ας πούμε απλώς την ιστορία και ας μιλήσουμε για την αγάπη, την τραγωδία και τον παράδεισο που προσπάθησαν να δημιουργήσουν αυτοί οι δύο άνθρωποι. Αυτό είναι η κληρονομιά τους», καταλήγει η Μίλιγκαν.
14°
