Κλάους φον Μπίλοφ: Το κώμα της βαθύπλουτης συζύγου του και οι περιπέτειες με τη δικαιοσύνη

Λέγεται ότι στις ΗΠΑ δεν υπάρχουν αριστοκράτες όπως στην Ευρώπη, αλλά το αντίστοιχο αυτών είναι οι άνθρωποι αμύθητου πλούτου. Η Σάνι και ο Κλάους φον Μπίλοφ ήταν ένα ζευγάρι στο οποίο συναντιόταν και τα πλούτη και οι αριστοκρατικοί δεσμοί. Όταν ο Κλάους φον Μπίλοφ κατηγορήθηκε για δυο απόπειρες δολοφονίας της Σάνι φον Μπιούλο, ξεκίνησε μια ιστορία που με τις ανατροπές της καθήλωσε τις ΗΠΑ.

Η «Σάνι» φον Μπίλοφ ήταν το μοναχοπαίδι του μεγιστάνα των επιχειρήσεων Τζορτζ Κρόφορντ (ήταν ο πρώτος πρόεδρος της εταιρίας Gas & Electric). Γεννήθηκε στην προσωπική σιδηροδρομική άμαξα του πατέρα της, καθ' οδόν από τη Βιρτζίνια προς τη Νέα Υόρκη, γι’ αυτό και για τον κόσμο ήταν γνωστή ως «παιδί τσαφ-τσουφ» πριν της δώσουν το υποκοριστικό «Σάνι» (χαρωπή, ηλιόλουστη), λόγω της εύθυμης και λαμπερής φύσης της. Μετά τον θάνατο του πατέρα της, όταν ήταν τριών ετών, κληρονόμησε 100 εκατομμύρια δολάρια.

Στις 20 Ιουλίου 1957, η Σάνι παντρεύτηκε τον πρίγκιπα Άλφρεντ Έντουαρντ Φρίντριχ Βίνσενζ Μάρτιν Μαρία φον Άουερσπεργκ, γιο πρίγκιπα και κόμισσας -καταγόταν από μια πολύ διακεκριμένη αυστριακή οικογένεια που κάποτε κυβέρνησε το Πριγκιπάτο του Άουερσμπεργκ, αλλά μετά την κατάρρευση της Αυστρουγγαρίας, η οικογένεια πτώχευσε και ο ίδιος εργαζόταν ως δάσκαλος του τένις σε ένα ελβετικό θέρετρο. Η Σάνι απέκτησε με τον Άλφρεντ δυο παιδιά, την πριγκίπισσα «Άλα» φον Άουρεσμπεργκ το 1958 και τον πρίγκιπα Αλεξάντερ το 1959. Το ζευγάρι χώρισε το 1965. Τότε, η καθαρή περιουσία της Σάνι ήταν πάνω από 75 εκατομμύρια δολάρια. (Ο πρίγκιπας Άλφρεντ πέθανε το 1992, αφού παρέμεινε σε μη αναστρέψιμο κώμα για 9 χρόνια μετά από ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα το 1983 στην Αυστρία).

Το 1966 η Σάνι παντρεύτηκε τον Κλάους φον Μπίλοφ στη Νέα Υόρκη. Ο Κλάους ήταν βρετανός δικηγόρος με καταγωγή από τη Δανία (ο παππούς του από τη μεριά της μητέρας του είχε υπάρξει υπουργός δικαιοσύνης της Δανίας και προερχόταν από οικογένεια ευγενών). Μαζί απέκτησαν μια κόρη, την Κόζιμα φον Μπίλοφ. Μέχρι το 1979 είχαν εμφανιστεί πολλά προβλήματα στον γάμο τους και τόσο η Σάνι όσο και ο Κλάους μιλούσαν ανοιχτά για το ενδεχόμενο διαζυγίου.

Στις 26 Δεκεμβρίου 1979, αφού η οικογένεια είχε συγκεντρωθεί για τα Χριστούγεννα στην έπαυλη τους στο Νούπορτ του Ρόουντ Άιλαντ, η Σάνι βρέθηκε αναίσθητη και μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο, όπου έπεσε σε κώμα. Αλλά σε λίγες ώρες συνήλθε. Μετά από μέρες εξετάσεων, οι γιατροί διαπίστωσαν ότι το κώμα ήταν αποτέλεσμα χαμηλού σακχάρου στο αίμα, διέγνωσαν ότι πάσχει από υπογλυκαιμία και της συνέστησαν να μην καταναλώνει γλυκά και να μην τρώει πολύ. Ενώ τότε δεν υπήρξε υπόνοια δολοφονικής ενέργειας, ο Κλάους φον Μπιούλο κατηγορήθηκε αργότερα ότι προκάλεσε αυτό το περιστατικό κάνοντάς της ένεση ινσουλίνης.

Τον Απρίλιο του 1980 η Σάνι εισήχθη ξανά στο νοσοκομείο επειδή φαινόταν ασυνάρτητη και αποπροσανατολισμένη. Οι γιατροί επιβεβαίωσαν «αντιδραστική υπογλυκαιμία» και της σύστησαν να ελέγχει την υπογλυκαιμία ακολουθώντας μια αυστηρή δίαιτα, περιορίζοντας την πρόσληψη ζάχαρης και αποφεύγοντας το αλκοόλ.

Το βράδυ της 21ης Δεκεμβρίου 1980, ενώ γιόρταζε τα Χριστούγεννα με την οικογένειά της στην έπαυλή τους στο Νιούπορτ του Ρόουντ Άιλαντ, παρουσίασε ξανά σύγχυση και έλλειψη συντονισμού. Την έβαλαν στο κρεβάτι, αλλά το πρωί τη βρήκαν αναίσθητη στο πάτωμα του μπάνιου. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο όπου έγινε σαφές ότι αυτή τη φορά είχε υποστεί σοβαρό εγκεφαλικό τραύμα που την άφησε σε κατάσταση «φυτού». Αν και τα κλινικά χαρακτηριστικά έδειχναν υπερβολική δόση φαρμάκου, μερικά από τα εργαστηριακά στοιχεία υποδήλωναν υπογλυκαιμία.

Επειδή οι εντάσεις στον γάμο των φον Μπίλοφ είχαν αυξηθεί το φθινόπωρο του 1980, τα παιδιά της από το πρώτο της γάμο υποψιάζονταν ότι ο εγκεφαλικός τραυματισμός της έκρυβε την απόπειρα δολοφονίας της από τον Κλάους φον Μπίλοφ. Έπεισαν έτσι τον πρώην εισαγγελέα της κομητείας της Νέας Υόρκης και προσωπικό φίλο της Σάνι να διερευνήσει το ενδεχόμενο. Ένας ιδιωτικός ντετέκτιβ έκανε μυστική έρευνα στο σπίτι των φον Μπίλοφ και συνέλεξε στοιχεία που κρίθηκαν αποδεικτικά της απόπειρας δολοφονίας. Η Εισαγγελία του Ρόουντ Άιλαντ τον Ιούλιο του 1981 απήγγειλε στον Κλάους φον Μπιούλο δυο κατηγορίες για απόπειρα φόνου.

Η υπόθεση προσέλκυσε πανεθνική δημοσιότητα στις ΗΠΑ. Η δίκη ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 1982. Τα αποδεικτικά στοιχεία που παρουσιάστηκαν από την εισαγγελία αποτελούνταν από περιστασιακά στοιχεία, οικονομικά κίνητρα, μαρτυρίες από διάφορες υπηρέτριες, σοφέρ, γιατρούς και γυμναστές, μια μαύρη τσάντα με ναρκωτικά και μια χρησιμοποιημένη σύριγγα με ίχνη ινσουλίνης και βρέθηκε στην έπαυλη των φον Μπίλοφ. Υπήρχαν πολλές μαρτυρίες για την υπερβολική χρήση ηρεμιστικών, βιταμινών και άλλων φαρμάκων από τη Σάνι, συμπεριλαμβανομένων μαρτυριών για κατάχρηση αλκοόλ και ουσιών. Κορυφαίος ενδοκρινολόγος του Χάρβαρντ κατέθεσε ότι ήταν πεπεισμένος πως η εγκεφαλική της βλάβη ήταν αποτέλεσμα της ενέσιμης ινσουλίνης. Ο Κλάους φον Μπιούλο κρίθηκε ένοχος και καταδικάστηκε σε 30 χρόνια φυλάκιση.

Αμέσως, ο Κλάους φον Μπίλοφ προσέλαβε τον καθηγητή Νομικής του Χάρβαρντ Άλαν Ντέρσοβιτς για την έφεση στις δύο καταδίκες του. Ο Ντέρσοβιτς συγκρότησε μια ομάδα από φοιτητές του στη Νομική Σχολή του Χάρβαρντ που κατάφεραν να συλλέξουν και να προσκομίσουν στοιχεία για την υπερβολική χρήση ναρκωτικών της Σάνι, συμπεριλαμβανομένης της μαρτυρίας τόσο από τον Τρούμαν Καπότε όσο και από περισσότερους από δέκα φίλους της Σάνι, που ήταν όλοι γνωστά και διάσημα μέλη της υψηλής κοινωνίας. Ορισμένες από τις καταθέσεις πραγματογνωμόνων αποκλείστηκαν ως υποθετικές ή φήμες. Πρόσθετες καταθέσεις πραγματογνωμόνων έθεσαν αμφιβολίες για την εγκυρότητα των αποδεικτικών στοιχείων ότι μια σύριγγα περιείχε ίχνη ινσουλίνης. Το εφετείο ακύρωσε την καταδίκη του φον Μπίλοφ για διάφορους λόγους.

Στη δεύτερη δίκη η υπεράσπιση κάλεσε 9 γιατρούς εμπειρογνώμονες, όλοι παγκοσμίου φήμης καθηγητές πανεπιστημίου, οι οποίοι κατέθεσαν ότι τα δύο κώματα δεν προκλήθηκαν από ινσουλίνη, αλλά από συνδυασμό λαμβανόμενων (όχι ενέσιμων) ναρκωτικών, αλκοόλ και χρόνιων παθήσεων της υγείας της. Τα στοιχεία έδειξαν επίσης ότι όταν εισήχθη στο νοσοκομείο τρεις εβδομάδες πριν από το τελικό κώμα είχε καταπιεί τουλάχιστον 73 δισκία ασπιρίνης, ποσότητα που θα μπορούσε να είχε χορηγηθεί μόνο από την ίδια και η οποία έδειχνε την ψυχική της κατάσταση. 

Τα δυο μεγάλα παιδιά της Σάνι, η Άλα και ο Αλεξάντερ, παρέμεναν πεπεισμένα ότι ο σύζυγός της είχε προσπαθήσει να τη δολοφονήσει και είχαν θυμώσει με τη μικρή ετεροθαλή αδερφή τους Κοζίμα που είχε επιλέξει να πάρει το μέρος του πατέρα της. Ως αποτέλεσμα, το 1981 η μητέρα της Σάνι αποκλήρωσε την Κοζίμα, την εγγονή της, αρνούμενη το μερίδιό της στην περιουσία μετά τον θάνατό της στις 4 Μαΐου 1984. Τον Ιούλιο του 1985, δέκα ημέρες μετά την αθώωση του Κλάους φον Μπιούλο, η Άλα και ο Αλεξάντερ υπέβαλαν αγωγή εναντίον του για 56 εκατομμύρια δολάρια. Στις 24 Δεκεμβρίου 1987 η υπόθεση διευθετήθηκε εξωδικαστικά, όταν ο Κλάους συμφώνησε να πάρει διαζύγιο από τη Σάνι, να παραιτηθεί από όλες τις αξιώσεις στην περιουσία της, που τότε εκτιμήθηκε μεταξύ 25 και 40 εκατομμυρίων δολαρίων, και να φύγει από τη χώρα. Σε αντάλλαγμα, η Κοζίμα αποκαταστάθηκε στη διαθήκη της γιαγιάς της και έλαβε 30 εκατομμύρια δολάρια - το ένα τρίτο της περιουσίας της. 

Η Σάνι φον Μπίλοφ παρέμεινε «φυτό» μέχρι τον θάνατό της από καρδιοπνευμονική ανακοπή στις 6 Δεκεμβρίου 2008.

Ο Κλάους φον Μπίλοφ πέθανε στο 2019 σε ηλικία 92 ετών.

Για την υπόθεση, ο Άλαν Ντέρσοβιτς έγραψε το βιβλίο στο οποίο βασίστηκε η ταινία «Reversal of Fortune» του 1990 με την Γκλεν Κλόουζ στον ρόλο της Σάνι και τον Τζέρεμι Άιρονς στον ρόλο του Κλάους φον Μπιούλο -ερμηνεία που του χάρισε το Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου.

Η υπόθεση απασχόλησε πολλές δημοσιογραφικές τηλεοπτικές εκπομπές και τηλεταινίες, όπως: «American Justice», «Biography», «Mansions and Murders», «Law and Order» κ.ά.