Ο Tymofiy Mylovanov, Πρόεδρος της Σχολής Οικονομικών Επιστημών του Κιέβου, τουιτάρει.
Φυσικά και με νοιάζει να δω το Γαλλία-Αγγλία. Αλλά δεν μου κάνει καρδιά. Μακάρι να το είδαν όλοι οι καλοί άνθρωποι του κόσμου — δεν έχει να κάνει με καλοσύνες. Είναι άλλου τύπου θέμα, μερικά πράγματα τα παίρνει κανείς προσωπικά, σα να λέμε έχει προσβληθεί. Εγώ πάλι προσβάλλομαι εύκολα, είμαι εύθικτος, εκεί που άλλοι λένε οκέι, εγώ τσακώνομαι. Εν πάση περιπτώσει, είναι 9 το βράδυ του Σαββάτου, και φυσικά και με νοιάζει να δω το Γαλλία-Αγγλία. Αλλά δεν μου κάνει καρδιά. Μη σώσω να το δω. Αντί γι’ αυτό, διαβάζω τα τουίτ του καθηγητή Tymofiy Mylovanov.
Ο Τιμόθεος Μιλοβάνοφ είναι Πρόεδρος στη Σχολή Οικονομικών Επιστημών του Κιέβου, και σύμβουλος της κυβέρνησης. Για δύο χρόνια, 2019-20, υπηρέτησε και ως υπουργός Οικονομικών. Είναι επίσης αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ. Και είναι ο πιο γλυκός άνθρωπος που ξέρω. Και σπουδαίος, σπουδαίος δάσκαλος.
Τα τουίτ του, ειδικά αν τα διαβάζεις βράδυ, είναι σαν τσάι με μέλι μετά από μια δύσκολη μέρα. Ποτέ δεν μεμψιμοιρεί, ποτέ δεν βρίζει, ποτέ δεν καταριέται (εγώ θα τα έκανα όλα αυτά, και με το παραπάνω), αντίθετα προσπαθεί πάντα να βρίσκει κάτι καλό στα πράγματα, ακόμα και όταν είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατον, ακόμα και τώρα που όλα τα πλακώνει η φοβέρα και τα σκιάζει ο θάνατος.
Τα βιντεάκια με τους όμορφους φοιτητές του —που, χαμογελαστοί κι αυτοί, κάνουν πατέντες για να ζεσταθούν και επιμένουν να στρώνονται στη μελέτη γιατί ξέρουν ότι το αύριο, μετά τη νίκη, θα τους θέλει με όσο πιο πολλά εφόδια μπορούν να έχουν—, τα βιντεάκια μ’ αυτά τα κορίτσια και τα αγόρια σε κάνουν να κλαις χωρίς να το καταλάβεις. Και να χαμογελάς μαζί. Και να λες από μέσα σου, «Διάολε, τι έχω κάνει στη ζωή μου, γιατί δεν μπορώ να είμαι έτσι;» Γιατί εκείνοι έχουν πόλεμο, και τουλάχιστον δυο-τρεις συγγενείς και φίλους που κοπήκανε στα δυο και στα δεκαδυό από τις οβίδες.
Η δε χαρά του όταν έχει ρεύμα και μπορεί να δει τη νύχτα μπροστά του —τα φωτισμένα παράθυρα, μια βιτρίνα, την είσοδο ενός εστιατορίου, μια αναμμένη λάμπα κάπου— είναι μεταδοτική. Κάθεσαι και ψάχνεις να δεις στα τουίτ του καθηγητή Μιλοβάνοφ αν έχει ρεύμα σήμερα στο Κίεβο, ή αν τυχόν έχουν πάλι μπλακάουτ.
Μόνο που δεν τον νοιάζει ΑΚΟΜΗ και όταν κόβεται το ρεύμα.
«Απόψε πήγαμε με τη γυναίκα μου σε ένα κινέζικο εδώ στο Κίεβο. Αλλά κόπηκε το ρεύμα. Έτσι, μας σέρβιραν ειδικό μενού: μενού συσκότισης. Σαλάτες, κρύα ορεκτικά, και καναδυό μόνο ζεστά πιάτα. Τα φωτιστικά στα τραπέζια ήταν συνδεδεμένα σε power banks. Σέρβιραν το τσάι μέσα από θερμός. Το φαγητό ήταν νοστιμότατο και η ατμόσφαιρα εξόχως ρομαντική. Τόσο οι άνθρωποι όσο και οι επιχειρήσεις βρίσκουν πάντα τρόπους να ξεπερνούν τα προβλήματα.
»Και το Κίεβο… Το Κίεβο είναι πανέμορφο και χωρίς φώτα. Τράβηξα μερικές φωτογραφίες έξω από το εστιατόριο. Εντάξει, είναι πολύ πιο φωτεινές εδώ από ό,τι στην πραγματικότητα λόγω των φίλτρων του τηλεφώνου, αλλά κάπως μεταφέρουν την αίσθηση.
»Πολλά καλά εστιατόρια στο Κίεβο λειτουργούν κανονικά. Νά ένα ελληνικό εστιατόριο όπου τις προάλλες γευμάτισα με έναν κυβερνητικό αξιωματούχο, προσπαθώντας να τον πείσω να διδάξει στο πανεπιστήμιό μας.
»Το πρωί είχα μία συνάντηση με έναν απόφοιτό μας. Κατάγεται από την Οδησσό και προσπαθεί να συγκεντρώσει κεφάλαια για τον στρατό εκεί. Ήπιαμε στο πόδι έναν καφέ στο κέντρο, και μετά πήγαμε στο πανεπιστήμιό μας, στη Σχολή. Του έδειξα πώς προετοιμαζόμαστε για τα μπλακάουτ και ανταλλάξαμε απόψεις για το πώς μπορούμε να υποστηρίξουμε τα σχολεία στην Οδησσό.
»Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, κάλεσα τον υπουργό Πολιτισμού Oleksandr Tkachenko να επισκεφτεί το σχολείο που είναι απέναντι από το πανεπιστήμιό μας. Από εκεί είχε αποφοιτήσει κι αυτός. Ήρθε και ο περιφερειάρχης, ήρθε και η διοίκηση του σχολείου. Βγάλαμε και μια ωραία σέλφι. Η Σχολή μας θα ανακαινίσει το καταφύγιο του σχολείου.
»Πρόσφατα, δημοσίευσα ένα συγκινητικό βίντεο από ένα πρόσφατα απελευθερωμένο ουκρανικό χωριό στα σύνορα με τη Ρωσία. Οι μαθητές εκεί έστησαν ένα αυτοσχέδιο υπόστεγο για να κάνουν μάθημα. Ο υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης Mykhailo Fedorov το είδε και παρενέβη για να βοηθήσει. Θα βάλει ένα χεράκι και η Σχολή μας.
»Οι Ουκρανοί ετοιμάζονται για τα Χριστούγεννα. Έτσι, τα χριστουγεννιάτικα δέντρα αρχίζουν να εμφανίζονται παντού. Δίνουν στην πόλη μια εορταστική εικόνα, σε πείσμα της κατάστασης. Νά εδώ μερικά χριστουγεννιάτικα δέντρα στο συγκρότημα κατοικιών όπου μένουμε. Βγάλαμε κι εμείς το δικό μας σήμερα από την αποθήκη και το ξεπακετάραμε, αλλά δεν το στολίσαμε ακόμα.
»Οι φοιτητές μας έμειναν στο πανεπιστήμιο όλη τη νύχτα. Μελετούσαν όλη τη μέρα, και έκαναν τις εργασίες τους. Το βράδυ όμως συνδέθηκαν με άλλους φοιτητές στην Ουκρανία και, ελπίζω, διασκέδασαν λιγάκι και έκαναν κάτι σαν πάρτι.
»Είχαμε και ορκωμοσίες σήμερα. Τα κατάφερα να αργήσω και στις δύο. Τουλάχιστον πρόλαβα να πω δυο λόγια με τους ανθρώπους και να βγούμε μερικές φωτογραφίες.
»Έρχονται γιορτές. Σας εύχομαι μαγεία, αγάπη και ευτυχία. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας με πολλούς τρόπους. Στέλνοντας μου μήνυμα, ας πούμε, ή κάνοντας μια δωρεά (πληροφορίες στο καρφιτσωμένο tweet).
11°
